Δεν είναι ώρα για γκρίνιες. Είναι ώρα να συζητήσουμε, εάν θέλει η Κυβέρνηση και όλοι εσείς μαζί, το μεγάλο πρόβλημα που περνάει η χώρα. Η χώρα, μέσα στο πλαίσιο της μεγάλης κρίσης που περνάει, έχει πρόβλημα και στον χώρο της Υγείας. Γιατί η δημοσιονομική κρίση που πέρασε και περνάει η χώρα μέσα σε αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, που όλοι αντιμετωπίζουμε και όλοι βλέπουμε, είναι δραματική.
Υπάρχουν τεράστια προβλήματα στον χώρο της Υγείας και οφείλουμε όλοι εμείς, χωρίς αυταρέσκειες, χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς μονομέρειες, χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, να δούμε τι θα κάνουμε. Γιατί οφείλουμε να συμφωνήσουμε στο αυτονόητο: η χώρα είναι σε κρίση και η δημόσια υγεία είναι σε κρίση. Θυμίζει έναν οργανισμό ο οποίος είναι σε βαριά κατάσταση, είναι στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, είναι σηπτικός. Και η αποθεραπεία ενός αρρώστου ο οποίος βρίσκεται σε σήψη -όπως βρίσκεται η Υγεία- χρειάζεται πάνω απ’ όλα συλλογική δουλειά.
Οι συνταγές που ακολουθούσαμε ως τώρα φαίνεται ότι δεν ήταν οι απαιτούμενες, γιατί προσπαθούσαμε μόνοι μας. Λύναμε κάποια προβληματάκια, επουλώναμε κάποιες πληγές και ξαναεμφανιζόταν ένα καινούργιο θέμα, που επιδείνωνε την κατάσταση, όπως έγινε τα προηγούμενα χρόνια, και ξανά από την αρχή. Και ξανά σήμερα συζητάμε εδώ ένα νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, που μέσα έχει πολλά άλλα άρθρα.
Αντιλαμβάνεστε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι αυτά που λέω δεν εκπορεύονται από προσωπικές -και θέλω ειλικρινά να το πω- ούτε από πολιτικές σκοπιμότητες.
Προηγουμένως ο συνάδελφος, τον οποίο εκτιμώ αφάνταστα, έλεγε ότι δεν υπάρχει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στην Ελλάδα. Συνάδελφέ μου, πού ήσουν τόσα χρόνια; Δεν υπάρχει ΙΚΑ στην Ελλάδα; Δεν υπήρχαν τα κέντρα υγείας στην Ελλάδα; Δεν υπήρχαν τόσες δομές στην Ελλάδα που έκαναν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και πρόληψη; Διακόσια κέντρα υγείας έχει η Ελλάδα -είναι εδώ και ο κ. Θεωνάς και με ακούει- και πιστεύω ότι είχε και τριακόσια πενήντα ΙΚΑ στην Ελλάδα. Καλά τα λέω; Καλά τα λέω. Τι έκαναν αυτά τα κέντρα; Πρωτοβάθμια φροντίδα έκαναν. Δεν υπήρχε πρωτοβάθμια φροντίδα; Και το λένε Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ; Υπήρχε και θα υπάρχει πρωτοβάθμια φροντίδα, αρκεί να το θέλουμε εμείς, αλλά όχι όπως τη θέλετε εσείς και την εννοείτε.
Είναι άλλες οι εποχές. Δεν είναι τώρα εδώ και ο φίλος μου ο Σάκης Παπαδόπουλος. Έκανε την ομιλία του και έφυγε, πήγε στην Εξεταστική, αλλά έπρεπε να είναι εδώ, γιατί σήμερα αγάπησε πολύ το ΠΑΣΟΚ. Αγάπησε πάρα πολύ τον Παρασκευά Αυγερινό και τον Γιώργο Γεννηματά, αλλά αυτά ήταν πριν τριάντα πέντε χρόνια, Υπουργέ μου. Έχουν αλλάξει τα πράγματα στην κοινωνία. Μέχρι και η Κούβα τώρα, που την έχετε πρότυπο, αλλάζει το σύστημα υγείας της. Βγήκε ο άλλος συνάδελφος από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και είπε προηγουμένως για το Obamacare και τον Trump. Να του θυμίσω ότι το κόμμα του είναι με τον Trump; Θα τρελαθούμε εδώ πέρα. Βγαίνει ο καθένας και λέει το μακρύ του και το κοντό του!
Έτσι όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, με το να βγαίνω εγώ να καταγγέλλω, με το να βγαίνει ο συνάδελφος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει, δεν λύνονται τα προβλήματα στην Υγεία. Και δεν μετακυλίει ο ένας στον άλλον τα προβλήματα στην Υγεία. Η μετακύλιση ευθυνών από τον έναν στον άλλον μας έχει φέρει σε αυτό το αδιέξοδο. Θα πρέπει επιτέλους, με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα, να δούμε τα θέματα που αντιμετωπίζει η Υγεία.
Φέρατε εδώ ένα άρθρο που έχει το ΕΚΕΠΥ μέσα. Δεν θα σας κατηγορήσω ότι δεν ξέρετε τι είναι το ΕΚΕΠΥ. Πείτε μου τι προσφέρει το ΕΚΕΠΥ σήμερα. Όταν συμμετείχα στην Κυβέρνηση, τους είχα κάνει εισήγηση να φύγει το σύστημα αυτό. Είναι ένα σύστημα το οποίο σπαταλάει χρήμα. Αυτό είναι το ΕΚΕΠΥ! Υπάρχει το ΕΚΑΒ, ένας οργανισμός ο οποίος έχει την ιστορία του, έχει και τα προβλήματά του. Είναι ανάγκη να έχουμε και ΕΚΕΠΥ και να πληρώνουμε του κόσμου τις εφημερίες και να σπαταλάμε το δημόσιο χρήμα σε καταστάσεις που δεν χρειαζόμαστε;
Εδώ ήρθε χθες ένας και μου λέει, ξέρεις, το νοσοκομείο τάδε. Λέω ποιο νοσοκομείο; Το Νοσοκομείο ΤΥΠΕΤ, μου λέει. Εδώ η Ελλάδα έχει τεράστια προβλήματα και η Εθνική Τράπεζα έχει νοσοκομείο; Και δεν μιλάει κανείς; Αυτά είναι τα προβλήματα. Η πρωτοβάθμια φροντίδα είναι το πρόβλημα;
Η πρωτοβάθμια φροντίδα μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα με καλύτερες συνθήκες. Δηλαδή, τι θέλει; Θέλει μια σταθερότητα το σύστημα. Έχουμε μεγάλες και πολλές δομές και θα μπορούσαμε, με έναν καλό συντονισμό, να τα ξεπεράσουμε όλα.
Δεν θα μιλήσω για το τι κάναμε στο παρελθόν και τι έκανε το ΠΑΣΟΚ. Τα είπε ο Σάκης Παπαδόπουλος το πρωί. Εγώ πιστεύω ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει.
Η οικονομία λειτουργεί με άλλους κανόνες. Η ευρωπαϊκή και διεθνής συγκυρία λέει ότι αλλού πρέπει “να πάμε το καράβι”. Ό,τι κάναμε τα προηγούμενα χρόνια, καλώς το κάναμε. Σήμερα δεν μπορούμε στην Ελλάδα, με αυτή τη μεγάλη κρίση που ζούμε, να κάνουμε θεαματικές ανατροπές στο σύστημα. Δεν έχουμε λεφτά. Η Υγεία κοστίζει.
Δεν συζητάμε όμως καθόλου για τον ιδιωτικό τομέα. Αναστατώνεστε με το θέμα του ιδιωτικού τομέα. Έκανα μια μελέτη σαν γιατρός. Ξέρετε πόσο κοστίζει το δημόσιο και πόσο κοστίζει ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα; Ένα νούμερο θα σας πω. Το ξέρετε ότι από τα 2 δισεκατομμύρια του ΕΟΠΥΥ για νοσηλεία σε κλίνες -προσέξτε με- το 72% το παίρνει ο δημόσιος τομέας και μόνο το 28% πηγαίνει στον ιδιωτικό τομέα; Κοιτάξτε λοιπόν το κόστος που πάει στον ιδιωτικό τομέα και ποιο κόστος έχει ο δημόσιος τομέας. Να μιλήσουμε, να δούμε και το κόστος των ασθενών. Πόσο κοστίζει το ένα και πόσο κοστίζει το άλλο. Δεν πρέπει να τα δούμε αυτά στις νέες συνθήκες; Δεν πρέπει δηλαδή να δούμε τι καλό έχει ο ιδιωτικός τομέας και τι καλό έχει ο δημόσιος τομέας; Δεν ήρθε η ώρα να τα συζητήσουμε όλα αυτά; Πρέπει να τα δούμε. Πρέπει να δούμε λοιπόν ποιο είναι το καλό του ενός, ποιο είναι το καλό του άλλου και να δούμε τελικά πού θα πάμε.
Υπάρχει ανάγκη σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα; Υπάρχει. Ποιος θα το κάνει; Τι μας ενδιαφέρει περισσότερο; Η εξυπηρέτηση του πολίτη. Και η εξυπηρέτηση του πολίτη, όταν είναι καλύτερη από τον ένα τομέα σε συγκεκριμένες κατηγορίες, θα πρέπει να πάμε σε αυτόν. Είναι καλύτερα στον ιδιωτικό τομέα; Να πάμε σε αυτόν. Είναι καλύτερα στον δημόσιο τομέα; Να πάμε σε αυτόν. Να επιλέξουμε λοιπόν τον δρόμο μας.
Άρα, απαιτούνται νέες προσεγγίσεις. Πρέπει να δούμε νέες πολιτικές. Πρέπει όλα αυτά να τα δούμε ευέλικτα, υπερβαίνοντας πάνω απ’ όλα τους εαυτούς μας, υπερβαίνοντας τις κρατικές και τις δημοσιοϋπαλληλικές αντιλήψεις. Θέλουμε έναν ευέλικτο δημόσιο τομέα. Θέλουμε έναν ιδιωτικό τομέα να λειτουργεί κάτω από συγκεκριμένους όρους και μέσα σε ένα πλαίσιο.
Έτσι λοιπόν θα πάμε σε μια σύζευξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η οποία θα έχει κάτι να πει στον πολίτη. Να σας πω ένα παράδειγμα μόνο. Όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση επανεξετάζουν το θέμα των πολιτικών στην Υγεία και αρχίζουν και μιλάνε εκ του μηδενός. Ξεκινάμε από το μηδέν. Εμείς θέλουμε μια αρμονική σχέση του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Θέλουμε μια σχέση που να έχει στόχο τον πολίτη, καλές υπηρεσίες στον πολίτη. Και αυτό είναι το ζητούμενο για εμάς. Όλα τα υπόλοιπα δεν μας ενδιαφέρουν.
Η Υγεία για μένα δεν έχει χρώμα. Ελάτε να τα συζητήσουμε. Δεν μπορείτε μόνοι σας. Δεν μπόρεσε κανείς μόνος του τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα λοιπόν πρέπει να ξαναπάμε από την αρχή, να συζητήσουμε όλοι, με καλές προθέσεις και χωρίς αποκλεισμούς, για το θέμα της Υγείας της Ελλάδος.
Σας ευχαριστώ πολύ.
https://www.youtube.com/watch?v=AHdxNclN3zA