Του Μιχάλη Αριδά, μέλους του ΕΠΑΜ Σπάρτης
Οι πολιτικοί μας δεν κάνουν τίποτα άλλο, από το να μας ρίχνουν καθημερινά όλο και πιο βαθιά στη δυστυχία και τη φτώχεια, υπακούοντας στις εντολές των δανειστών, που πραγματικά κυβερνούν την Ελλάδα. Εκτός από γιουσουφάκια όμως, είναι και θρασύτατοι ψεύτες. Έχουν την ξετσιπωσιά να βγαίνουν και να τάζουν ανάπτυξη. Ναι, και οι σημερινοί κυβερνώντες και οι παλιότεροι, όλοι βλέπουν ανάπτυξη από το 2010 και μετά. Τόση ανάπτυξη είχαμε να δούμε από την προηγούμενη κατοχή.
Όταν τους ρωτούν πώς θα έλθει η ανάπτυξη, απαντάνε πως είναι πολύ απλό: με επενδύσεις από το εξωτερικό. Αυτό είναι ένα τεράστιο ψέμα, μια απάτη που λέγεται στον κόσμο από τους αιώνιους ψεύτες και λαοπλάνους. Καμία δοκιμαζόμενη χώρα δεν σώθηκε από την επερχόμενη καταστροφή, στηριζόμενη στις ξένες επενδύσεις. Αντίθετα, πολλές χώρες βυθίστηκαν στην απόλυτη καταστροφή, από τις ξένες επενδύσεις. Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν ρίχνει ούτε ένα φράγκο σε μία χώρα που είναι υπό διάλυση και δεν έχει εσωτερική κατανάλωση και οργανωμένο κράτος. Για σοβαρό επενδυτή μιλάμε, όχι για αρπακτικά.
Δε νομίζω πως υπάρχει έστω ένας Έλληνας, που θα ΄θελε να δει τη χώρα μας υπόδουλη στις πολυεθνικές και τους συμπατριώτες του να δουλεύουν για 100 δολάρια το μήνα σε συνθήκες γαλέρας. Τέτοιες επενδύσεις θα υπάρξουν, αλλά τι να τις κάνουμε; Σίγουρα, δεν είναι για καλό μας. Αλλιώς, όλη η Ασία και οι μπανανίες, θα ήταν μέσα στον πλούτο και την καλοπέραση… Μήπως θα έπρεπε να θεωρήσουμε επενδύσεις, τα κεφάλαια που μπαινοβγαίνουν ελεύθερα στη χώρα, με μόνο σκοπό την κερδοσκοπία στα χρηματιστήρια, στα ομόλογα και δε συμμαζεύεται; Όχι βέβαια. Άλλωστε, το 95% των περίφημων ξένων επενδύσεων που γίνονται τα χρόνια του μνημονίου στην Ελλάδα, είναι αυτού του είδους.
Γιατί λοιπόν, μας μιλάνε για ξένες επενδύσεις; Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι να μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια με μια ελπίδα ψεύτικη, ώστε να τους ψηφίζουμε και κυρίως να μην αγαναχτήσουμε και ξεσηκωθούμε. Ο δεύτερος είναι πολύ χειρότερος. Θέλουν να μας προετοιμάσουν για τη δημιουργία των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην Ελλάδα.
Τι είναι Ειδική Οικονομική Ζώνη; Η απόλυτη καταστροφή που λέγαμε παραπάνω. Οι ΕΟΖ είναι ολόκληρες περιοχές, όπου δεν ισχύουν οι νόμοι και κανόνες που ισχύουν για την υπόλοιπη χώρα. Υπάρχουν απίστευτες φοροαπαλλαγές για τους «επενδυτές», εξευτελιστικές απολαβές για τους εργαζόμενους, κανένας κανόνας για τα εργασιακά δικαιώματα, την ασφάλιση, την υγεία.
Οι ΕΟΖ φυλάσσονται από ιδιωτικούς στρατούς και δεν υπάρχει το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης των πολιτών. Οι ντόπιοι μικρομεσαίοι εξαφανίζονται αναγκαστικά. Οι απολαβές των εργαζομένων σε αυτές φτάνουν τα 100 με 120 δολάρια το μήνα, με επταήμερη απασχόληση, που ενίοτε αγγίζει τις 16 ώρες την ημέρα. Οι ντόπιοι αρνούνται να εργαστούν σε αυτές τις συνθήκες γαλέρας. Αλλά κι αν ήθελαν να εργαστούν, δεν τους προσλαμβάνουν οι «επενδυτές», καθώς θα αρχίσουν μετά από λίγο να ζητάνε πραγματικές απολαβές, άδειες για να παντρεύονται και να γεννάνε, αυξήσεις, ασφάλιση, δικαιώματα και άλλα τέτοια αντιπαραγωγικά.
Γι’ αυτό, στις ΕΟΖ εργάζονται πάντα μετανάστες. Είναι πάγια τακτική, από την Κίνα μέχρι το Μεξικό. Ο μετανάστης δεν ζητά πολλά. Μια στέγη και μια τροφή, άντε και λίγα δολάρια στην τσέπη, του είναι αρκετά. Στην αρχή βεβαίως. Κανένας μετανάστης δε μένει για πολύ καιρό σε αυτή τη δουλειά, γιατί μετά αρχίζει να απαιτεί βασικά πράγματα που έχουν ανάγκη οι άνθρωποι, αλλά αυτό, όπως είπαμε, είναι άκρως αντιπαραγωγικό για τους «επενδυτές». Οπότε, πρέπει να έχει έτοιμους νέους μετανάστες για να μπουν στη δουλειά.
Πού θα είναι όλοι αυτοί οι νομάδες, έτοιμοι να μπουν στη δούλεψη του κάθε επενδυτή; Θα είναι στη χώρα τους και θα περιμένουν το κάλεσμα; Φυσικά όχι. Δεν γίνονται έτσι αυτές οι δουλειές. Είναι χρονοβόρο και πολυέξοδο αυτό. Υπάρχει κάτι πολύ πιο πρακτικό και φτηνό. Λέγεται στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όχι, συγνώμη, HOT SPOT, ήθελα να πω. Τι πιο εύκολο και απλό, από το να έχουν μαντρωμένους τους μετανάστες σε διάφορους χώρους και με ένα τηλέφωνο να έχει στο εργοστάσιο όσα φτηνά εργατικά χέρια θέλει ο ξένος επενδυτής;
Το ΕΠΑΜ εδώ και πέντε χρόνια φωνάζει, πως έρχονται οι ΕΟΖ στην Ελλάδα και πως δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει αυτό. Το ΕΠΑΜ εδώ και πέντε χρόνια φωνάζει, πως οι πρώτες ΕΟΖ που ετοιμάζονται στη χώρα μας, θα είναι η Πελοπόννησος και η Θράκη. Δείτε εδώ τι έλεγε ο Δημήτρης Καζάκης σε δημοσιογράφο της Σπάρτης, πριν τρία χρόνια.
Τώρα που ξέρετε τι είναι Ειδική Οικονομική Ζώνη και πως λειτουργεί, τώρα που βλέπετε τι γίνεται με τους μετανάστες, σας χτυπάει κανένα καμπανάκι; Ελπίζω πως ναι. Ελπίζω επίσης, να καταλαβαίνετε, γιατί «ενδεχομένως μπορεί να χρειαστεί να φιλοξενήσουμε στη Λακωνία, κάμποσους μετανάστες για λίγες μέρες».
Δεν είναι μόνο η παραπάνω δήλωση του βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Λακωνίας, η μοναδική αφορμή γι’ αυτό το άρθρο. Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού της 21ης Ιανουαρίου 2016, συστήνεται μια επιτροπή, για να παραλάβει το έργο “ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ”, το οποίο βασίζεται σε νόμο του αλησμόνητου ΓΑΠ, από το 2011. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Φυσικά, το έργο αυτό, αναφέρεται στη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην Ελλάδα.
Υπενθυμίζουμε, πως ο περιφερειάρχης Τατούλης, από το 2012 έχει μιλήσει για ΕΟΖ στην Πελοπόννησο. Μάλιστα είχε προηγηθεί το άρθρο 37 παρ. 5 του ν. 3907/2011, σύμφωνα με το οποίο, κάποιοι υπουργοί θα αποφασίζουν πού να στείλουν για δουλειά, μετανάστες που δεν έχουν απομακρυνθεί ακόμη από τη χώρα. Για ποιο λόγο έφτιαξαν αυτό το νόμο ρε παιδιά; Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
Την 1η Μαρτίου 2016, έγινε στην Αθήνα εκδήλωση με θέμα: “Πρόταση για τη Λειτουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης στην Ελλάδα”. Μέσα σε αυτά που ειπώθηκαν, σας παραθέτω αυτό το καταπληκτικό που είπε η Άννα Διαμαντοπούλου: «για την Ευρώπη η κρίση αυτή (η προσφυγική) μπορεί να εξελιχθεί σε ευκαιρία εμπλουτισμού του εργατικού δυναμικού της γηράσκουσας Ηπείρου…». Λες και δεν υπάρχει ανεργία, αλλά ψάχνουμε για εργατικά χέρια. Μήπως κολλάνε ένα ένα τα κομματάκια αυτού του απίθανου παζλ;
Κανένας από τους πρόσφυγες ή μετανάστες που έρχονται, δεν θέλει να μείνει εδώ. Όλοι για τη Γερμανία πάνε και για τις άλλες χώρες του πλούσιου βορρά. Εμείς όμως θα τους «κρατάμε», για να στέλνουμε όσους χρειάζονται εκεί, αλλά και για να κάνουν τη δουλειά τους, τα παγκόσμια λαμόγια που θα «επενδύσουν» στη χώρα μας. Αυτά μόνο ανάπτυξη δεν είναι. Είναι καταστροφή, που τη βαφτίζουν ανάπτυξη.
Αυτή θα είναι η μοίρα της Ελλάδας, για όσο ακόμα θα υπάρχει Ελλάδα. Εκτός και αν αποφασίσουμε επιτέλους οι Έλληνες να δώσουμε ένα τέλος σε όλα αυτά. Οι πολιτικοί μας είναι γιουσουφάκια, εμείς όμως δεν είμαστε. Δεν είναι δυνατόν να είναι αυτή η χώρα που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Δεν μας περνάει καν η ιδέα, πως εμείς θα αφήσουμε στα παιδιά μας σαν μόνη επιλογή την απόλυτη φτώχεια ή τη μετανάστευση. Μια απόφαση είναι όλη η ιστορία. Όταν ΕΜΕΙΣ πούμε τέρμα, δεν πάει άλλο, όλα τα άλλα θα γίνουν πολύ πιο εύκολα απ’ ότι νομίζουν κάποιοι.
Για να έλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη, μόνο ένας τρόπος υπάρχει: να πέσει πολύ χρήμα. Κοινή λογική χρειάζεται ρε παιδιά. Αν δεν πέσει χρήμα στην αγορά, πως αλλιώς θα γίνει; Το χρήμα μπορεί να βρεθεί με δύο τρόπους. Ή να το δανειζόμαστε, όπως κάνουμε με το ευρώ, για να ξεπληρώνουμε ψεύτικα χρέη, Ή να τυπώνουμε εμείς το δικό μας νόμισμα σε μια ελεύθερη Ελλάδα και με αυτό να χρηματοδοτήσουμε τη ζήτηση και την παραγωγή. Αν το δανειζόμαστε, ξεκινάμε καινούριο χρέος. Αν το τυπώνουμε, δεν το χρωστάμε πουθενά.
Τι προτιμάτε από τα δύο; Ελάτε τώρα, δεν είναι δύσκολη η επιλογή.
Καλή λευτεριά