Κύριε Δήμαρχε, δεν είναι η πρώτη φορά που το Συμβούλιο, της Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου, φέρεται κόντρα στην κοινή λογική που πιστοποιείται μάλιστα από αποφάσεις ανωτέρων οργάνων της Πολιτείας που μετονόμασε το χωριο σε Ανθοχώρι, (θυμίζω, την απόφαση 2/4-3-2016 και το γέλιο που έφερε στο Δ.Σ Σπάρτης, όπως όλοι είδαμε στο διαδίκτυο). Αφενός εμμένει σε μια άποψη που έπεσε στο τραπέζι των κοινών, για προσωπικό όφελος κάποιων που αλήθεια, τι θα κερδίσουν απ΄αυτό; Υστεροφημία; Έπαρση; ή κάτι άλλο; και αφετέρου αδιαφορώντας ….. 1ο) για την ΕΛΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: Με το ΦΕΚ 287/10-10-1955, το συμβούλιο τοπωνυμιών του ΥΠΕΣ αφενός διόρθωσε το λάθος που έκαναν στον προφορικό τους λόγο οι κάτοικοι, γιατί δεν υπήρχε αλλά και ούτε υπάρχει οικογένεια με το επίθετο Κατσούλης ή Κατσούλας, στο χωριό. Θυμίζω ότι κατσουλέικα, είναι ο τόπος που κατοικούν άνθρωποι με το επίθετο Κατσούλης ή Κατσούλας. Κατσούλη(α)ς – Κατσουλαίοι – Κατσουλεϊκα. Και αφετέρου σταμάτησε ένα χωρίο να ονομάζεται “ΓΑΤΟΥΠΟΛΗ”. Λυπάμαι, αλλά οφείλω να πω, πόσο μεγάλη ντροπή είναι, όταν μια οικογένεια σφετερίζεται το επίθετο μιας άλλης. 2ο) για τα ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ: Αν ήθελε η πολιτεία να τιμήσει τον Δημήτριο Κατσουλάκο που γεννήθηκε μεταξύ 1801-1803 στον Κότρωνα, όταν άλλαξε το όνομα του χωριού θα το έλεγε ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΑΤΣΟΥΛΑΚΟ Ή ΚΑΤΣΟΥΛΑΚΕΪΚΑ. Δεν το έκανε γιατί ο εν λόγω αγωνιστής απείχε από σημαντικές μάχες όπως η μάχη της Λάρισας του Άργους, τον Ιούλιο του 1822 (την περιγράφει πολύ χαρακτηριστικά ο απόγονος του Θεόδωρος), και την μάχη του Πέτα, Ιούλιο του 1822 (το αναφέρει ο κ. Κομνηνός στην αίτηση του). Το ίδιο βέβαια δεν τόλμησε να κάνει ακόμα και σήμερα το Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου, αλλά και ούτε τα προηγούμενα Κ.Σ και Δ.Σ. Ακόμα σας αναφέρω ότι, είναι ψέμα ότι αυτή η περιοχή πρωτοκατοικήθηκε από τον Δημήτριο Κατσουλάκο ή μήπως τελικά Κατσούλα, γιατί είναι γνωστά σε όλους τα δημοσιεύματα της Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Σπάρτης, ότι η περιοχή αυτή του αρχαίου Δήμου Φάριδος κατοικείται από το 3200πx. 3ο) για την ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ των κατοίκων του χωριού, που το ίδιο συγκάλεσε, μετά την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. Σπάρτης την 1η Αυγούστου 2016, (θυμίζω τις ανακοινώσεις που είχαν γεμίσει και το Ανθοχώρι εκείνες τις μέρες). Σας αναφέρω ακόμα ότι από τα 32 σπίτια που κατοικούνταν στο χωριό, το 1975 που έγινε η 1η αίτηση αλλαγής του ονόματος του Ανθοχωρίου, που ήταν περίπου ίδια και το 1955, όπου έγινε η αλλαγή του ονόματος, αλλά και σήμερα το 2017, μόνο δύο φέρνουν το όνομα Κατσουλάκος. Αυτό επιβεβαιώνει και το καταλυτικό αποτέλεσμα της Λαϊκής Συνέλευσης των κατοίκων του Ανθοχωρίου στις 16/10/2016: ΑΝΘΟΧΩΡΙ = 13, Κατσουλέϊκα = 2, Απών = 6, Κενά σπίτια = 11. Αυτό το αποτέλεσμα, είναι αποτελέσματα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ της Λαϊκής Συνέλευσης (όπως είχε ζητήσει το Δ.Σ Σπάρτης, για να συζητηθεί το θέμα μας εκτενώς, να καταγραφούν όλες οι “φωνές” και να υπάρχει μια σφαιρική άποψη για την πλειοψηφική επιθυμία των κατοίκων με την ονομασία του οικισμού μας), ΚΑΚΩΣ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ, στην απόφαση του Συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου, ενώ όφειλαν να το σεβαστούν. Αν όχι με την ψήφο τους, τουλάχιστον με την αναφορά στο όλο γεγονός, στην απόφαση που κοινοποιήθηκε στο Δ.Σ Σπάρτης. Πολλές φορές, υπάρχει αναντιστοιχία επιθυμίας του λαού και επιθυμίας των αρχόντων του. Σας ενημερώνω ακόμα ότι, την δική μου τοποθέτηση, την είχα στείλει και ηλεκτρονικά (17/10/2016), όπως μου την είχε ζητήσει ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου, για να επισυναφθεί στα πρακτικά. 4ο) για τα ΑΡΘΡΑ 70 & 98 του ΔΚΚ, που λένε για Τιμιότητα, Ευσυνειδησία και ΟΧΙ Δόλο στην συμπεριφορά των Συμβούλων. Ένας δικηγόρος οφείλει να είναι εξαιρετικά ικανός στην τέχνη της εξαπάτησης, γιατί υποστηρίζει τα επαγγελματικά του συμφέροντα. Ένας φιλόλογος καθηγητής μπορεί να είναι ικανός, στην τέχνη παραπληροφόρησης της ελληνικής γλώσσας και της ιστορίας. Αλλά ένας Σύμβουλος οφείλει να αποφασίζει με την Λογική, την Γνώση, Να μην αυθαιρετεί και Να μην λειτουργεί βάση κομματικών συσχετισμών ή του ποτού στην πλατεία του χωριού. Άσχετα αν ε κλέγεσαι από αυτά. …. πήρε λοιπόν την απόφαση 20/9-6-2017 (ομόφωνη στην μετονομασία του Ανθοχωρίου σε Κατσουλέϊκα) και πρόσθεσε εκτός των άλλων, την άποψη “γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια τη γνώμη των κατοίκων”. Ο δε “κυρίαρχος λαός” παρακολουθεί εμβρόντητος για άλλη μια φορά το φαινόμενο της αλαζονείας της εξουσίας. Λέμε συχνά πυκνά πως ο κόσμος πάει μπροστά και εμείς με επιλεκτική «πρόοδο» οπισθοχωρούμε για να γίνουμε πρωτοσέλιδο ως φαινόμενο σκοταδισμού εν έτη 2017. κ Δήμαρχε Πως ονομάζεται ένα συμβούλιο που ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ στην απόφαση του, η οποία αποτελεί και διαβιβαστικό δημόσιο έγγραφο: το κάλεσμα της Λαϊκής Συνέλευσης της 16ης Οκτωβρίου 2016 με το οποίο είχε γεμίσει και τον οικισμό, τον κατάλογο των παρόντων της Λαϊκής Συνέλευσης που κράτησε ο υπάλληλος του δήμου και τα πρακτικά με τις γνώμες των κατοίκων; κ Δήμαρχε πριν κλείσω, θα ήθελα να σας ζητήσω να σκεφτείτε και να αναλογιστείτε την αμετροέπεια της επιθυμίας των αιτούντων, (που πλέον είναι εκτός από απόφαση Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου και εισήγηση προς το Δ.Σ Σπάρτης), μετά από μια απλή περιήγηση στο χάρτη της Ελλάδας. Αναζήτησα λοιπόν να βρω κολοκοτρονέικα, καραισκακέια, μιαουλέικα, μποτσαρέικα, κλπ κλπ. Ίσως θα βοηθούσε να κάνετε το ίδιο και να διαπιστώσετε ποσό υπερφίαλοι, αλαζόνες και ματαιόδοξοι μπορούμε να γίνουμε αν δε γνωρίζουμε τα βασικά και στην προκειμένη, Ιστορία και Γεωγραφία! Ως επιστήμονας και δη φαρμακοποιός, γνώριζα μέχρι σήμερα ότι οι εμμονές είναι ψυχιατρική νόσος. Τώρα μαθαίνω, μετά από 4 χρόνια Νομαρχιακός Σύμβουλος και 12 χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος, πως προεκτείνεται και σε κοινωνικό φαινόμενο που συναντάται σ΄ ένα ολόκληρο χωριό και δυστυχώς στον τόπο καταγωγής μου. κ Δήμαρχε Θα ήθελα, με την επιστολή μου αυτή να ζητήσω, για άλλη μια φορά, την συμβολή σας ώστε το Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης, να απορρίψει την απόφαση 20/9-6-2017 της Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου που αφορά το άκρως διχαστικό και εγωιστικό αίτημα των κ. Κατσουλάκου – Κομνηνού και κατά συνέπεια το χωρίο μου να συνεχίσει να λέγεται ΑΝΘΟΧΩΡΙ.
Αντώνης Λιντζέρης του Γεωργίου Φαρμακοποιός, εκ Ανθοχωρίου Λακωνίας
ΠΡΟΣ: Δήμαρχο Σπάρτης κ Βαλιώτη Ευάγγελο
Ανακοίνωση – διαμαρτυρία για τη μετονομασία του Ανθοχωρίου σε Κατσουλέικα
“Εμείς, οι κάτωθι υπογεγραμμένοι σημερινοί κάτοικοι του οικισμού Ανθοχωρίου της τοπικής κοινότητας Ξηροκαμπίου του δήμου Σπάρτης και οι καταγόμενοι από τον οικισμό Ανθοχώρι, το οποίο αποτελείται σήμερα από 32 κατοικίες.
Εμείς που είμαστε δημότες του εν λόγω δήμου ή καταγόμενοι και διατηρούντες την πατρική μας κατοικία, πληρώνουμε δημοτικά τέλη και είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας έναντι του δήμου.
Εμείς που αγαπάμε το χωριό μας και μεταλαμπαδεύουμε αυτή την αγάπη στα παιδιά μας.
Με έκπληξη και αγανάκτηση πληροφορηθήκαμε την απόφαση του τοπικού συμβουλίου της τοπικής κοινότητας Ξηροκαμπίου να εισηγηθεί τη μετονομασία του χωριού μας.
Η απόφαση αυτή είναι:
Άκρως αντιδημοκρατική και αυθαίρετη, αφού είναι διαμετρικά αντίθετη με τη βούληση των κατοίκων, όπως κατηγορηματικά και με συντριπτική πλειοψηφία διατυπώθηκε στη λαϊκή συνέλευση την 16/10/2016. Προς ενίσχυση αυτού ακολουθούν 60 υπογραφές που εκφράζουν το σύνολο των οικογενειών του χωριού, πλην τριών.
Ανερμάτιστη. Οι ονομασίες των χωριών έχουν ιδιαίτερο βάρος, εκφράζουν κύριο στοιχείο της ταυτότητας των κατοίκων, τα οποία έχουν δηλωθεί στις υπηρεσίες του κράτους αλλά και άλλων χωρών με τις οποίες σχετίζονται οι καταγόμενοι από το χωριό μας. Δεν είναι δυνατόν να μετονομάζονται με βάση συγκυριακούς συσχετισμούς στα δημοτικά όργανα ούτε να εξυπηρετούν προσωπικές συνεργασίες, συμπάθειες ή φιλίες. Είναι ακόμα ιδιωφελής, αφού κάνει δεκτή την πρόταση ενός μόνο κατοίκου του χωριού, του κ. Κατσουλάκου, ο οποίος θέλει να δώσει στο χωριό το όνομά του, μετονομάζοντάς το σε Κατσουλέικα.
Ανιστόρητη, αφού έρχεται να συμμερισθεί την άποψη του κ. Κατσουλάκου, η οποία το πρώτον διατυπώθηκε πολλά χρόνια μετά την ονοματοδότηση του χωριού, που έγινε το 1955. Κανένα προηγούμενο όργανο τοπικής αυτοδιοίκησης δεν έλαβε την ευθύνη να λάβει τέτοια απόφαση ενάντια στην επιθυμία του συνόλου σχεδόν των κατοίκων του χωριού. Ανιστόρητη ακόμα, διότι ο Δημήτριος Κατσουλάκος (αξιωματικός του πρώτου ελληνικού στρατού κατά τον κ. Θ. Κατσουλάκο, δεν αναφέρεται ο βαθμός ούτε υπάρχει επίσημη βιβλιογραφία γι’ αυτό) αναγορεύεται σε ήρωα της ελληνικής επανάστασης εφάμιλλο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη. Μάλιστα δε, του πρέπει μεγαλύτερη τιμή αφού εξ όσων γνωρίζουμε δεν υπάρχει χωριό στη χώρα μας που φέρει το όνομα των μεγάλων πρωταγωνιστών της ελευθερίας του έθνους.
Διχαστική και κοντόφθαλμη. Η απόφαση του τοπικού συμβουλίου προκαλεί μεγάλη αντίθεση και έριδες της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων έναντι αυτών που μεθοδεύουν τη μετονομασία του χωριού τους. Δημιουργεί δίκαιη αγανάκτηση, αφού αυθαίρετα επιχειρείται η αλλαγή της ονομασίας του χωριού των ίδιων και των παιδιών τους.
Αντιαισθητική, αφού το εύηχο όνομα Ανθοχώρι, που ταιριάζει με τις γεμάτες από πολύχρωμα λουλούδια αυλές των σπιτιών και της γύρω φύσης, προτείνεται να αντικατασταθεί από το, όχι εξίσου εύηχο και καλαίσθητο, όνομα Κατσουλέικα (στην ντοπιολαλιά κατσούλα λέγεται η γάτα).
Η εν λόγω απόφαση αιρετού οργάνου εν μέσω της σοβούσας πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης καθίσταται τραγική, αφού θα έπρεπε κυρίως να ασχολείται με ζητήματα και δράσεις που θα απάλυναν τις συνέπειες της κρίσης στους δημότες. Σε άλλες εποχές, θα μπορούσε αβίαστα να χαρακτηριστεί ως κωμική και παρακμιακή.
Για όλους αυτούς τους λόγους το τοπικό συμβούλιο έπρεπε να επανεξετάσει το θέμα και να συνταχθεί, όπως έχει υποχρέωση και οφείλει, με τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων και καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο Σπάρτης, να απορρίψει την απόφαση 20/9-6-2017 της Τοπικής Κοινότητας Ξηροκαμπίου. Κανείς δε δικαιούται να μας αλλάξει ταυτότητα.
Ο μεγάλος Έλληνας νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης γράφει: «… τόπος δεν είναι κάποιο σύνολο γης, φυτών και σπιτιών, είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού πάνω στην ύλη» και η ψυχή των κατοίκων του χωριού σας φωνάζει: «το χωριό μας έχει όνομα, λέγεται Ανθοχώρι».