«Όλα έχουν λοιπόν, ένα τέλος και μια παράλληλη αρχή… σε αυτή την αρχή που όλοι όσοι τελειώνουν… το χθες, θέλουν να ελπίζουν στο καλύτερο αύριο, σε αυτό που στηρίζουν οι αναμνήσεις, σε αυτούς λοιπόν που έζησαν κοντά, σε αυτούς που έζησαν… αυτά που αγάπησα, αυτά που μίσησα, αυτά που λάτρεψα… σε αυτούς που εκτίμησα… σε αυτά που τολμήσαμε μαζί… Ένα τεράστιο ευχαριστώ για όλες τις όμορφες στιγμές… Στα καλύτερα μας λοιπόν, στο αύριο που πρέπει… να χτίσουμε, χωρίς όμως να ξεχάσω ούτε λεπτό από αυτά που… για δέκα χρόνια ζήσαμε. Αυτό μπόρεσα, αυτό κατάφερα, αυτός ήμουν, αυτός είμαι με όλα τα ελαττώματα μου… Αντίο λοιπόν!!!!!»
Γιάννης Γρυπιώτης