Συνάντηση συμμαθητών και συμμαθητριών , που αποφοίτησαν από τα γυμνάσια της Σπάρτης (Αρρένων – Θηλέων – Οικονομικό) το 1972
Αφού «Πατρίδα είναι η παιδική ηλικία» , εμείς , οι απόφοιτοι των Γυμνασίων της Σπάρτης (Αρρένων- Θηλέων- Οικονομικό) του έτους 1972 , ως «ξενιτεμένοι» από την «Πατρίδα» εδώ και 45 χρόνια , αποφασίσαμε κι επιστρέψαμε σ’ αυτήν (Σάββατο βράδυ , 17 Ιουνίου 2017) για να λάβει νέους χτύπους η καρδιά μας , ν’ ανοίξουν τα πορτοπαράθυρα της ψυχής που έχουν αρχίσει να μανταλώνουν και να πετάξει και πάλι το πνεύμα του νου σε γαλανούς και καθάριους ουρανούς όπως τότε .
Στο προαύλιο του 1ου Γυμνασίου Σπάρτης (παλιού Αρρένων) παίχτηκε , πρώτα , το γοητευτικό «παιχνίδι» της αναγνώρισης «παιδιών» , που πολλά απ’ αυτά είχαν να συναντηθούν 45 ολόκληρα χρόνια . Κι αν ο χρόνος είχε αλλάξει τα σημάδια , έφτανε ένα κοίταγμα στα μάτια , ένα άστραμμα της έκφρασης , ένα σημάδι παλιό , ένας κωδικός ανεξίτηλος , για ν’ ανοίξουν οι αγκαλιές και να σμίξει τα γέλιο με το δάκρυ της χαράς .
Το αμφιθέατρο του παλιού Γυμνασίου Αρρένων , εκεί που κάποτε κάναμε μάθημα , φάνηκε μικρό για να χωρέσει τα αγόρια και τα κορίτσια που μαζικά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της οργανωτικής επιτροπής από τις άκρες της Ελλάδας αλλά και από την Κύπρο και το εξωτερικό .
Η οργανωτική επιτροπή – Ζανοπούλου Σταύρη , Διαμαντάκου Αναστασία , Μητράκος Ευάγγελος , Διακουμάκος Γιώργος. και Τσαρούχας Σταύρος – καλωσόρισαν τους παλιούς συμμαθητές και τις συμμαθήτριες και τους ευχαρίστησαν για την συγκινητική και μοναδική στα χρονικά των συναντήσεων αποφοίτων ανταπόκριση στο κάλεσμά τους . Παράλληλα , ευχαριστίες πολλές εξέφρασαν προς τον νυν Δ/ντή του 1ου Γυμνασίου Σπάρτης , κ. Σακελλαρόπουλο Ανδρόνικο για την ευγενή παραχώρηση της αίθουσας αλλά και για την όλη βοήθειά του στην οργάνωση της συνάντησης
Ήταν μαζί μας αγαπημένοι Καθηγητές της εποχής μας : η κ. Μασούρα Μαρία , ο κ. Κατσαφάνας Δημήτρης , ο κ. Παπαδόγιαννης Σπύρος , ο κ. Κατσουγκράκης Οδυσσέας και ο κ. Κατραμάδος Σταύρος , οι οποίοι , φανερά συγκινημένοι , με λόγια ζεστά της καρδιάς , μας ταξίδεψαν στις αναμνήσεις του «τότε» και επαναβεβαίωσαν πως η αμοιβαία αγάπη μας κρατιέται ακόμα ζωντανή με αλυσίδα που δεν σπάει .
Η Σταύρη Ζανοπούλου εκπροσωπώντας το Γυμνάσιο Θηλέων , αναβίωσε , με μιαν υπέροχη νοσταλγική ομιλία , την πιο όμορφη από τις ομορφότερες στιγμές ζωής που σίγουρα ακολούθησαν , ζωγραφίζοντας με χρώματα ζωηρά την ομορφιά της εφηβείας και των αδοκίμαστων ονείρων , την εποχή που μεγαλώναμε …την εποχή που γίναμε οι λάμψεις στα μάτια μας .
Ο Σταύρος Τσαρούχας , εκ μέρους του Γυμνασίου Αρρένων και του Οικονομικού άγγιξε ξεχασμένες χορδές της λύρας της ψυχής και θύμισε περιστατικά «καταστρώματος» από εκείνο το αξέχαστο ταξίδι της σχολικής νιότης . Μας κέρασε κρασί γλυκό απ’ το ποτήρι της μνήμης κι έσταξε και από μια σταγόνα για τους «πεσόντες» της σειράς μας , τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες που «πέταξαν» από τη ζωή , που ήταν απόντες στην εκφώνηση του καταλόγου που ακολούθησε αλλά παρόντες στην καρδιά , στο νου και στην ψυχή μας ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ !!!
Στο κέντρο «ΜΑΚΡΗΣ» στο Γούναρι , κουβέντα την κουβέντα , γουλιά την γουλιά, ανασύρθηκαν στις παρέες οι αναμνήσεις απ’ το σεντούκι της μνήμης και μετά ,στην πίστα του κέντρου , τα κορίτσια και τα αγόρια του 1972 , οι μαθητές και οι μαθήτριες της περιόδου 1966 – 1972 , αιώνιοι έφηβοι και ονειροπόλοι , έστησαν ένα πάρτυ τρελό , όπως εκείνα τα αξέχαστα μαθητικά πάρτυ της εποχής τους , ένα πάρτι που κράτησε μέχρις αργά τα μεσάνυχτα , ένα πάρτυ που κανείς δεν ήθελε να τελειώσει .
Το «αντίο» που ακολούθησε το τέλος αυτής της μοναδικής και αξέχαστης βραδιάς , δεν ήταν παρά μια υπόσχεση για ένα νέο αντάμωμα , όταν η ψυχή θα το ζητήσει ξανά !
Για την Οργανωτική Επιτροπή
Βαγγέλης Μητράκος
