Θύματα παντού! Η παραπάνω έκφραση αποτελεί μεταποίηση του τραγουδιού, που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του αείμνηστου Τζίμη Πανούση. Εκείνος, μπορεί να έβλεπε “κάγκελα παντού”, αλλά εδώ και τέσσερα σερί έτη, όλοι οι σώφρονες και λογικοί άνθρωποι και ιδίως όσες/όσοι κατοικούν στην Ελλάδα βλέπουν θύματα παντού.
Βλέπουν θύματα παντού, μετά κι από τα τελευταία γεγονότα που συνέβησαν χθες(5/4/2019) στα Διαβατά. Από το πρωί της Παρασκευής, άρχισαν να συρρέουν στην περιοχή των Διαβατών, με σκοπό την έξοδο τους από τη χώρα και τη συνέχιση του ταξιδιού τους προς τη <<Γη της Απαγγελίας>>. Θύματα υπήρχαν και στο Σταθμό Λαρίσης, όπου έκαναν κατάληψη με μοναδικό τους αίτημα τη μεταφορά τους, στα Διαβατά.
Θύματα είναι και οι ντόπιοι κάτοικοι που φιλοξενούν Κέντρα Υποδοχής Μεταναστών και Προσφύγων, αυτοί που δέχονται “επιδρομές” και λεηλασίες των περιουσιών τους από μετανάστες των Κέντρων Υποδοχής, μέχρι και τα χθεσινά θύματα που βρισκόταν στον Σταθμό Λαρίσης και ήθελαν ταξιδέψουν στην υπόλοιπη χώρα.
Και για να επιστρέψουμε στη χθεσινή απόπειρα των μεταναστών, η οποία συνεχίζεται μέχρι και αυτήν την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες, δεν είναι η πρώτη φορά που διαδραματίζονται τέτοιες σκηνές με την ίδια κατάληξη. Απλώς, τις προηγούμενες φορές είχαμε αλλαγή στον τόπο και στην πλοκή, με τρανό παράδειγμα τον Σεπτέμβριο του ‘16 στη Μόρια.
Εκείνος ο Σεπτέμβριος του ‘16 στη Μόρια, ήταν ακόμη ένα αποτέλεσμα παραπληροφόρησης όπως το τωρινό. Τότε, είχε κυκλοφορήσει η είδηση για θάνατο επτά μεταναστών που είχαν κρυφτεί σε μια καρότσα νταλίκας, κι άλλο ένα fake news που έκανε λόγο για μαζικές επιστροφές μεταναστών στην Τουρκία. Αποτέλεσμα αυτών, αιματηρά επεισόδια στον εσωτερικό χώρο του Κέντρου, μάχες σώμα με σώμα, 50 καμένες σκηνές, εκατοντάδες μετανάστες χωρίς στέγη και ένα δυσοίωνο μέλλον για μετανάστες και ντόπιους.
Το τωρινό σενάριο έχει ως θέμα <<Το καραβάνι της ελπίδας>>! Εκ πρώτης ανάγνωσης, θυμίζει το άλλοτε σύνθημα νίκης του σημερινού πρωθυπουργού, το οποίο ήταν, <<Η ελπίδα έρχεται>>. Δυστυχώς, κανένα από τα δύο συνθήματα δε βγήκαν αληθινά και συγκαταλέγονται στα όνειρα απατηλά.
Στα δια ταύτα! Και οι μεν και οι δε, δηλαδή ντόπιοι και μετανάστες είμαστε θύματα, όπως λέει από την πρώτη στιγμή της ανθρώπινης κρίσης, η μητέρα μου. Θύματα οι δε δεύτεροι, επειδή ξεκινάνε από τις χώρες τους για να βρεθούν στη <<Γη της Απαγγελίας>>, διασχίζοντας ξηρά και Αιγαίο με “Καραβάνια της ελπίδας”. Οι μεν πρώτοι, γιατί έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης(βλ. <<Η ελπίδα έρχεται>>) και μιας μη θελημένης συμβίωσης…
Ευστράτιος Δ. Κοκκινέλλης
Φοιτητής Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, Τμήμα Φιλολογίας
Υπότροφος Φοιτητής Δημοσιογραφίας της NEW MEDIA STUDIES BY STAMATIS MALELIS
Ασκούμενος Δημοσιογράφος ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
&Αρθρογράφος LesvosPost.com