Στις 15 Ιουλίου 1975, η τότε ΕΟΚ (σήμερα ΕΕ) εξέδωσε την πρώτη της οδηγία (75/442/ΕΟΚ) περί των Στερεών Αποβλήτων (κοινώς «σκουπιδιών»). Έκτοτε, εξεδόθη πλήθος συμπληρωματικών οδηγιών, οι οποίες συνοδεύτηκαν από ισάριθμες ελληνικές Υπουργικές Αποφάσεις συμμόρφωσης.
Σήμερα, δυστυχώς, 46 χρόνια μετά, η Ελλάδα βολοδέρνει, ακόμα, μέσα στα σκουπίδια, επειδή (ως «έξυπνη» απέναντι στους «κουτόφραγκους») δεν θέλησε να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα αυτό, που έχει να κάνει με την υγεία και την ποιότητα ζωής των πολιτών αλλά και (κυρίως) με την προστασία του Περιβάλλοντος, το οποίο είναι το κοινό μας σπίτι και που χωρίς αυτό θα πάψει η ζωή πάνω στη γη, αφού πρώτα μετατραπεί σε κόλαση.
Η Σπάρτη, διαχρονικά, κινήθηκε πάνω στους εθνικούς ρυθμούς της ραστώνης και της αδιαφορίας του «δος ημίν σήμερον» κι «αύριο έχει ο Θεός». Παρ’ ότι οι καμπάνες σήμαιναν ηχηρά και προειδοποιητικά ήδη από το 2000, η Σπάρτη (αρμόδιοι μαζί και κοινωνία) κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου. Και σήμερα, ο σκουπιδότοπος του Αφισού έκλεισε ΟΡΙΣΤΙΚΑ (και πολύ άργησε) και η Σπάρτη άρχισε να πνίγεται στο σκουπίδι. Κατά τ’ άλλα «βιτρινάρουμε» και προγραμματίζουμε πράγματα ανούσια, που δεν έχουν καμιά σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της πόλης και του δήμου. Διότι, σε μια πόλη, πρώτα φτιάχνεις γερά θεμέλια και μετά τα «πανωσηκώματα».
Η Σπάρτη πνίγεται σήμερα μέσα σε εκείνο που της έπρεπε, για τα χρόνια της απραξίας και της αδιαφορίας της να χτίσει γερές βάσεις πάνω στις οποίες θα οικοδομούσε το «αύριο».
Τώρα, οι όποιες οιμωγές πάνω από τους ξεχειλισμένους κάδους και τους σωρούς των σκουπιδιών ηχούν ως γέλωτες, τα δάκρυα είναι κροκοδείλια και το πινγκ-πονγκ των ευθυνών μόνο θυμηδία προκαλεί, ως έργο χιλιοπαιγμένο.
Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι πως ΚΑΝΕΙΣ δεν βγαίνει να ζητήσει μια δημόσια «συγγνώμη», να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν και να προδιαγράψει μια ριζική και ρεαλιστική λύση του προβλήματος, μέσα στα πλαίσια του σεβασμού της Ζωής των Ανθρώπων και του Περιβάλλοντος. Κι αυτό , βεβαίως, προοιωνίζει ένα μέλλον ακόμα πιο ζοφερό για τη Σπάρτη και τον δήμο. Διότι διαγράφει από το λεξικό της ακόμα και την λέξη «ΕΛΠΙΔΑ».
Σπάρτη 6-12-2021
Βαγγέλης Μητράκος