Εδώ και μια εβδομάδα περίπου τα σχολεία σε όλη τη χώρα έχουν κλείσει. Δάσκαλοι, μαθητές και γονείς έχουν μπει σε έναν μαραθώνιο για να μπορέσουν με τους καλύτερους όρους να συνεχιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία. Παρά τα μεγάλα λόγια του Υπουργείου Παιδείας για επιτυχία της τηλεκπαίδευσης, η πραγματικότητα είναι διαφορετική! Από την πρώτη μέρα εφαρμογής υπήρξαν πολλά προβλήματα, τόσο με τη σύνδεση στην πλατφόρμα Webex όσο και με την ισότιμη συμμετοχή των παιδιών σε αυτήν λόγω έλλειψης υπολογιστή, διαδικτύου…
Οι εξελίξεις δυστυχώς επιβεβαιώνουν, με τραγικό τρόπο, ότι όλες οι διεκδικήσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων (να μειωθούν οι μαθητές ανά τάξη, να προσληφθεί επαρκές προσωπικό, να διασφαλιστούν οι πόροι για τα κατάλληλα αναλώσιμα υλικά, να γίνουν μαζικά τεστ κ.ά.) ήταν αναγκαίες και επιτακτικές για την ασφαλή, δια ζώσης λειτουργία των σχολείων. Η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσουν όλα τα σχολεία (πλην αυτών της Ειδικής Αγωγής) είναι ομολογία ενοχής. Η κυβέρνηση, όχι μόνο αγνόησε τα αιτήματα για ασφαλή λειτουργία των σχολείων, που τέθηκαν από την αρχή της πανδημίας, αλλά απαντά με αυταρχισμό και καταστολή σε οποιαδήποτε διεκδίκηση για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας του λαού.
Το «σχέδιο» του Υπουργείου Παιδείας για τη λεγόμενη «τηλεκπαίδευση» δείχνει ότι δεν έχει συναίσθηση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας, των αναγκών και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των παιδιών, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες. Η δια ζώσης διδασκαλία είναι αναντικατάστατη. Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η εφαρμογή της σύγχρονης/ασύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών, ούτε να υποκαταστήσει το παιδαγωγικό κλίμα, που καλλιεργείται στην τάξη, και τον πολυδιάστατο ρόλο της εκπαιδευτικής διαδικασίας στο σχολείο: γνωστικό, διαπαιδαγωγητικό, κοινωνικό, μορφωτικό, καλλιέργεια ομαδικότητας, χαρακτήρα, αξιών κ.α. Και πόσο μάλλον όταν ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών είναι αποκλεισμένο, ενώ για όσους συμμετέχουν, η διαδικασία διακόπτεται συνεχώς λόγω προβλημάτων σύνδεσης, ήχου και εικόνας… Το Υπουργείο οφείλει να στηρίξει αυτή τη διαδικασία, για όσο διάστημα τα σχολεία παραμένουν κλειστά, εξοπλίζοντας μαθητές και εκπαιδευτικούς με τα απαραίτητα μέσα, αναβαθμίζοντας το σχολικό δίκτυο και επιτρέποντας στους συλλόγους διδασκόντων να επιλέξουν τους τρόπους διδασκαλίας που θεωρούν παιδαγωγικά κατάλληλους για τους μαθητές τους.
Οι εκπαιδευτικοί θέλουμε τα σχολεία ανοιχτά, για όλους τους παραπάνω λόγους, με όρους υγιεινής και ασφάλειας, που να ανταποκρίνονται ουσιαστικά στις ιδιαίτερες ανάγκες που γεννά η πανδημία: επαρκής καθαριότητα και απολύμανση των τάξεων και όλων των βοηθητικών χώρων του σχολείου, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο ΕΟΔΥ, ολιγομελή τμήματα ως 15 μαθητές, συχνά επαναλαμβανόμενα τεστ για μαθητές και εκπαιδευτικούς με ευθύνη της πολιτείας, στελέχωση των σχολείων με όλο το απαραίτητο προσωπικό.
Το αίτημα για ανοιχτά σχολεία, που θα είναι ταυτόχρονα πραγματικά ασφαλή, είναι ένα αίτημα απολύτως αναγκαίο και ρεαλιστικό στον 21ο αιώνα! Οι εκπαιδευτικοί, μέσα από τα σωματεία μας, οι γονείς και οι μαθητές συνεχίζουμε να παλεύουμε για αυτό, με σημαντικό «σταθμό» την απεργία στις 26 Νοεμβρίου!
Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίζει ούτε με την υγεία αλλά ούτε και με τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας!
Μοίρα Μαριάννα, αναπληρώτρια δασκάλα, στέλεχος της ΚΝΕ