Στην έδρα τής Περιφερειακής Ενότητας Λακωνίας, στην Σπάρτη, βρεθήκαμε τη Μεγάλη Πέμπτη τα μέλη τής Επιτροπής Αγώνα τής Ενιαίας Μάνης για το μέγα ζήτημα των “δασικών χαρτών τής Μάνης” και είχαμε μακρά και εποικοδομητική συνάντηση με τούς Νίκωνα Τζινιέρη, Αντιπεριφερειάρχη Λακωνίας, Θεόδωρο Βερούτη Αντιπεριφερειάρχη Υποδομών – Μεταφορών (και Χωροταξίας) Περιφέρειας Πελοποννήσου και τον μηχανικό Πολυζώη Κουρκούλη, Πρόεδρο τού Τ.Ε.Ε. Νομού Λακωνίας…
Μετά την θετική ανταπόκριση τού Αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας Βασιλείου Καπέλιου -κατά την συνάντησή μας στην Καλαμάτα, την περασμένη Μεγάλη Δευτέρα- και οι δύο Λάκωνες Αντιπεριφερειάρχες κατανόησαν πλήρως το πρόβλημα τής Μάνης και από κοινού προσδιορίσαμε κοινές προσπάθειες με στόχο την επίλυσή του…
Και οι τρεις Αντιπεριφερειάρχες έλαβαν και το σχετικό υπόμνημα τής Επιτροπής μας.
Αμέσως μετά την Λαμπρή η Επιτροπή θα συνεδριάσει, θα αποφασίσει και θα ανακοινώσει τα επόμενα αγωνιστικά της βήματα με την ελπίδα να τελειώσουν σύντομα τα (…καθόλου άγια!) πάθη ημών των Μανιατών….
Προς τους κκ. Καπέλιο, Τζινιέρη, Βερούτη
Αντιπεριφερειάρχες Μεσσηνίας, Λακωνίας και Υποδομών Πελοποννήσου
Κύριε Αντιπεριφερειάρχη,
Η Μάνη και οι Μανιάτες εδώ και μισόν αιώνα αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα που κορυφώθηκε από το 2017 με την εφαρμογή των Δασικών Χαρτών.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο που τον ακολούθησε, η Μάνη σταδιακά, και εξ αιτίας της πολιτικής εγκατάλειψης της υπαίθρου που ακολούθησαν ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις, ερήμωσε.
Μετά τη Μεταπολίτευση ακολούθησαν οι πολιτικές της άκρατης αστικοποίησης που έπληξαν ιδιαίτερα φτωχές περιοχές, όπως η Μάνη με την βοήθεια της έλλειψης υποδομών και της παρουσίας κοινωνικού κράτους.
Με την εφαρμογή του Δασικού Νόμου 998/79, οι Πατρογονικές Περιουσίες μας, τις οποίες, όπως αναγνωρίζει η Ιστορία αλλά και το ίδιο το Ελληνικό Κράτος που έχει θέσει τη Μάνη στις εξαιρέσεις του τεκμηρίου κυριότητας, δεν πήραμε από κανένα Τούρκο διότι αυτοί δεν υπήρχαν στη Μάνη και δεν την κατέλαβαν ποτέ με την νομική έννοια «της διανοίας κυρίου».
Παρά ταύτα, με την εφαρμογή του 998/79 οι Πατρογονικές Περιουσίες μας άρχισαν να «γκριζάρονται» από τις Δασικές υπηρεσίες Μεσσηνίας και Λακωνίας, με τον ίδιο τρόπο που γκριζάρουν οι Τούρκοι νησιά και βραχονησίδες στο Αιγαίο. Προφανώς πήραν το παράδειγμα από την Ελλάδα!
Δηλαδή, με τον νεολογισμό – δασολογική πατέντα «δασική έκταση» άρχισαν να αφαιρούν δικαιώματα ιδιοκτησίας, ενώ πολλές φορές αμφισβητούσαν και την ιδιοκτησία κατά παράβαση του Συντάγματος!
Πολύ απλά, αν σε κάποιο χωράφι μας φύτρωναν άγρια φυτά, που ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ κανένας νόμος, εμπόδιζε την κοπή τους το Δασαρχείο, που κατέφθανε ύστερα τα χαρακτήριζε «δασικές εκτάσεις», ενώ έστελνε κατηγορούμενο όποιον ιδιοκτήτη τολμούσε να τα καθαρίσει!
Δηλαδή, περίμεναν πότε θα «αγριέψει» κάποιο κτήμα «για να το βγάλουν δασικό»!!!
Η Μάνη έχει γνωρίσει την απέραντη έχθρα των υπαλλήλων, αυτών που και η ίδια πληρώνει από τους φόρους της!
Με την εφαρμογή των Δασικών Χαρτών και τη σκανδαλώδη χρήση των αεροφωτογραφιών του 1945 (αλήθεια ποιος καλλιεργούσε το ’45 στη Μάνη όπου τα πάθη ήταν ιδιαίτερα οξυμένα;), πάνω από το 65% της Μανιάτικης γης βγαίνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο «δασικό» (ΑΔ, ΔΑ, ΔΔ).
Κι όλα αυτά σε μια φτωχή και άγονη περιοχή που πριν από τον πόλεμο είχε 64.000 κατοίκους και καλλιεργείτο το 97% της γης! Όποιος δει τα βουνά της Μάνης με τις ατέλειωτες ξερολιθιές, καταλαβαίνει…
Οι Μανιάτες είμαστε οι πρώτοι που αντιδράσαμε στους Δασικούς Χάρτες με διαδήλωση- για πρώτη φορά στην ιστορία της υπερήφανης πατρίδας μας- στο Σύνταγμα και συναντήσεις με όλα τα κόμματα στη Βουλή. Όλοι μας έλεγαν ότι έχουμε δίκιο αλλά ακόμη δεν το βρίσκουμε και παρά την υπόσχεση του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, το 2019 στην Καλαμάτα, ότι «εργάζεται για τη δικαίωσή μας»!
Σήμερα η κατάσταση έχει φθάσει στο «ως εδώ»!
Οι χαρακτηρισμοί που δίνονται επισφραγίζουν το «γκρίζο» των ιδιοκτησιών μας και βάζουν δερβέναγα και επίσημα το Δασαρχείο! Μόνο για φύτευση στις περιπτώσεις των ΑΔ! Για τα υπόλοιπα δεν συζητάμε καν.
«Ο Τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας», διατείνεται το σύνολο του πολιτικού προσωπικού. Ο Τουρισμός που είναι η μόνη σοβαρή ασχολία από την οποία η Μάνη μπορεί να ζήσει και να βοηθήσει την Περιφερειακή και Εθνική Οικονομία.
Είναι δεδομένο ότι η γεωμορφολογία, το άγονο έδαφος και η έλλειψη ύδατος άρδευσης της Μάνης, δεν επιτρέπουν την, οικονομικώς συμφέρουσα, γεωργική δραστηριότητα που υπήρχε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Ο Τουρισμός είναι η μόνη σανίδα σωτηρίας, η μόνη πρόσφορη λύση για ζωντάνεμα της ιστορικής μας περιοχής, παραμονής των κατοίκων και επιστροφής των παιδιών της από την διασπορά.
Προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο Τουρισμός, που ήδη ασκούσε πιέσεις για γη, καταναλώνονταν (και εξακολουθούν) εκατοντάδες στρέμματα γόνιμης γης, ενώ την ίδια ώρα προστατεύαμε την αφάνα ως… δάσος!
Αλήθεια, είμαστε τρελοί σε αυτή τη χώρα;
Με την εφαρμογή των Δασικών Χαρτών, χιλιάδες στρεμμάτων μπαίνουν οριστικά πλέον στις «γκρίζες ζώνες» χαρακτηριζόμενα ΑΔ, ΔΑ, ΔΔ κλ.π., που πολύ απλά, σημαίνει ότι δεν μπορούν οι εκτάσεις αυτές να χρησιμοποιηθούν για Τουριστική χρήση κι έτσι απομένουν μόνο οι ΑΑ, δηλαδή η ήδη καλλιεργούμενες γαίες που είναι, σε ποσοστό, ελάχιστες!
Στον αντίλογο μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι, ο Δασικός Νόμος 4280/2014 δίνει τη δυνατότητα τουριστικής χρήσης σε μια «δασική έκταση» υπό προϋποθέσεις. Η διαδικασία αυτή όμως, εκτός από χρονοβόρα, δεν αφορά μικρές τουριστικές μονάδες αλλά πολύ μεγάλες επενδύσεις (χοντρά πορτοφόλια) οι οποίες όμως δεν μπορούν και δεν πρέπει να γίνονται στη Μάνη για πάρα πολλούς λόγους.
Επίσης, έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, η Μάνη, εξ αιτίας της Διοίκησης, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις πιέσεις που δέχεται για ανέγερση τουριστικών κατοικιών, όχι μόνο Ελλήνων αλλά, κυρίως, πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ενιαία Μάνη θεωρεί ότι ο τρόπος εφαρμογής των Δασικών Χαρτών πλήττει καίρια την Πατρογονική Ιδιοκτησία και τα Δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν σε χιλιάδες Μανιάτες. Πλήττει την Τουριστική και λοιπή Ανάπτυξη της Μάνης. Θέτει σε ομηρία τις ιδιοκτησίες εμποδίζοντας έτσι την ελεύθερη χρήση τους, με τις γραφειοκρατικές, χρονοβόρες και κοστοβόρες διαδικασίες που ισχύουν στην πράξη οδηγούν σε παραίτηση τους ιδιοκτήτες, οδηγώντας ουσιαστικά στην ΔΗΜΕΥΣΗ των Μανιάτικων Πατρογονικών Περιουσιών μας – φαινόμενο που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στην ιστορία της αδούλωτης πατρίδας μας.
Ξέρουμε ότι η Μάνη είναι Τουριστικό Φιλέτο και γι’ αυτό έχει μπει στο στόχαστρο εδώ και δεκαετίες. Μεγάλοι επενδυτές τρίβουν τα χέρια τους γιατί «αυτοί μπορούν να έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι» για φθηνή γη – φιλέτο.
Αν αυτό θέλουν οι Έλληνες πολιτικοί ας τολμήσουν να μας το πουν ξεκάθαρα. Διότι την φύση δεν την προστατεύουν αφού οι λεγόμενες «δασικές εκτάσεις» μπορούν να ισοπεδωθούν για επενδύσεις, όπως ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά, ξενοδοχεία κ.λπ .
Όχι όμως το παραμύθι της δήθεν προστασίας του περιβάλλοντος σ’ εμάς τους Μανιάτες.
Ως εδώ!
ΖΗΤΑΜΕ
1. Η Περιφέρεια να λάβει ξεκάθαρη θέση στο ζήτημα.
2. Να εισαχθεί το θέμα προς συζήτηση του Περιφερειακό Συμβούλιο και να προσκληθούν εκπρόσωποί μας να εξηγήσουν στην ολομέλεια τι ακριβώς συμβαίνει.
3. Να κοινοποιηθεί η παρούσα στα αρμόδια όργανα της Κυβέρνησης και στα κόμματα της Βουλής.
Τονίζουμε ότι ποτέ δεν θα αποδεχθούμε την πρωτοφανή Ληστεία εις βάρος της Μάνη και των Μανιατών. Δεν ξεχνάμε και συνεχίζουμε μέχρι τελικής δικαίωσης!!!
Εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα της Ενιαίας Μάνης,
Χρήστος Κ. Κοτσωνής
Γιώργος Δημακόγιαννης
Τάκης Γκούζος
Γιάννης Καρολεμέας
Χρήστος Κισκήρας
Κομνηνός Δεμέστιχας
Αλέξης Ρουτζούνης
Νίκος Πιερρακέας
