Δεν ξεκίνησε με το «δεξί» ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, καθώς την εβδομάδα που σηματοδοτεί το «restart», η συζήτηση σε μεγάλο βαθμό θα αναλωθεί στην επιλογή του Αρίστου Δοξιάδη και στους λόγους που οδηγήθηκε στην παραίτηση.
Μετά τις αναρτήσεις που είχε κάνει, δεν γνώριζαν πως οι πιέσεις θα ήταν πολύ μεγάλες; Η πολιτική περίοδος που διανύουμε είναι ιδιαιτέρως πολωμένη και η αντιπολίτευση, στο σύνολό της, έχει αποδείξει πως δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω. Σε πολλές περιπτώσεις οι συγκρούσεις που λαμβάνουν χώρα θυμίζουν προεκλογικές ημέρες. Ακόμα και η υπόθεση με τα ξενόγλωσσα βιβλία, με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει πως ο κ.Δοξιάδης ήταν νόμιμος εκπρόσωπος εταιρίας που είχε καταδικαστεί δυο φορές από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, δεν θα έμενε ανεκμετάλλευτη. Τα κόμματα της μειοψηφίας αφήνουν πλέον να εννοηθεί πως η παραίτηση ήταν αναγκαστική και δεν έγινε απλώς για λόγους ευθιξίας.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ είχε ζητήσει την παραίτηση του ο Γιώργος Καραμέρος από την πρώτη στιγμή, ενώ ανακοινώσεις έβγαλαν αμέσως ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά.
Το «σκληρό ροκ» με την πλειοψηφία έχει ήδη ξεκινήσει, καθώς για τα κόμματα της κεντροαριστεράς η παραίτηση του Αρίστου Δοξιάδη είναι ακόμα μια ευκαιρία να συμπλεύσουν χωρίς να χρειαστεί να έρθουν σε καμία συνεννόηση. Είναι κάτι που τους δυσκολεύει, όπως έχει αποδειχτεί.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που για την κυβέρνηση ο ανασχηματισμός είναι η αφετηρία για να «γυρίσει το παιχνίδι». Ο πρωθυπουργός ξεκινά τις επισκέψεις στα υπουργεία και θα επιχειρήσει να αφήσει πίσω του τον θόρυβο που έχει προκληθεί από τα Τέμπη.
Ασφαλώς οι παράλληλες εργασίες της προανακριτικής επιτροπής, που ξεκινάει αύριο, θα δώσουν πολλά πατήματα στην αντιπολίτευση να ξαναφέρνει την υπόθεση στο προσκήνιο. Την ώρα, μάλιστα που οι έρευνες είναι σε εξέλιξη και αναμένεται το πόρισμα του ΕΜΠ. Οι κινητοποιήσεις στους δρόμους δεν πρόκειται να σταματήσουν. Για την αντιπολίτευση ο ανασχηματισμός, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έβγαλαν τα κόμματα και τις τοποθετήσεις των στελεχών, ήταν από την πρώτη στιγμή περισσότερο μια προσπάθεια εσωκομματικών «ξεκαθαρισμάτων» που ήθελε να κάνει ο πρωθυπουργός.
Οι στόχοι είναι δεδομένοι από εδώ και στο εξής. Η Νέα Δημοκρατία θέλει να ξεκολλήσει από τη ζώνη του 25% που την τοποθετούν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις. Είναι, άλλωστε το όριο κάτω από το οποίο το πρώτο κόμμα δεν παίρνει ούτε το μπόνους που δικαιούται, το οποίο ξεκινάει από τις 20 έδρες.
Για κάθε επιπλέον 0,5% το εκλογικό «δώρο» αυξάνεται κατά μία έδρα με ανώτατο όριο τις 30 επιπλέον. Το μεγάλο «όπλο» της γαλάζιας παράταξης είναι η εικόνα σταθερότητας που μπορεί να προβάλει απέναντι σε μια «αναιμική» αντιπολίτευση που δεν παρουσιάζει καμία κυβερνητική προοπτική.
Αναλόγως για ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά το μεγάλο στοίχημα είναι να ξεκολλήσουν από τις εξαιρετικά «χαμηλές πτήσεις» που πραγματοποιούν.
Πλέον «αντίπαλο» τους δεν έχουν μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου που συνεχώς κερδίζει πόντους. Η συνθήκη που επικρατεί αυτή τη στιγμή, με την ενίσχυση της αντισυστημικής ψήφου, μόνο μεγαλύτερο κατακερματισμό μπορεί να φέρει στο χώρο της κεντροαριστεράς. Για ποιο λόγο η Πλεύση Ελευθερίας, τη στιγμή που βλέπει τα νούμερα της να διπλασιάζονται, να μπει σε μια ατέρμονη συζήτηση συνεργασιών που μόνο φθορά μπορεί να της προκαλέσει;
Το πολιτικό «παιχνίδι» είναι ανοιχτό σε όλους τους χώρους και οι ανακατατάξεις θα είναι πολλές το επόμενο διάστημα.