Στα χρόνια τα παλιά , οι άνθρωποι είχαν χτίσει φυσικές σχέσεις με τα ζώα . Το κάθε είδος ζώου προσέφερε τις υπηρεσίες του στον άνθρωπο και εισέπραττε απ’ αυτόν ως ανταμοιβή αγάπη και φροντίδα .
Σήμερα η φυσική αυτή σχέση έχει , εν πολλοίς , ανατραπεί και παραχαραχθεί . Σήμερα έχει εισαχθεί ο νεολογισμός «ζώα συντροφιάς» . Δηλαδή , ο άνθρωπος , προκειμένου να λύσει τα δικά του προβλήματα και να δώσει διέξοδο στα αδιέξοδά του , «σκλαβώνει» εκατομμύρια ζώα σ’ όλον τον κόσμο (σκύλους , γάτες , πουλιά , χάμστερ , φίδια , ιγκουάνα , νυφίτσες , κουνάβια , ερμίνες , ζιβελίνες , αράχνες , ψάρια , χελώνες , κουνέλια , βατράχια , πιθήκους , αιλουροειδή , κλπ , κλπ ) υποχρεώνοντάς τα , εν ονόματι της «φιλοζωΐας» , να ζουν , αλλοτριωμένα , έξω και μακριά από το φυσικό τους περιβάλλον , αποξενωμένα από τους φυσικούς τους προορισμούς και τον φυσικό τρόπο ζωής τους , μόνο και μόνο για να του κάνουν συντροφιά !!!
Και φτάνουμε σε σημείο ο άνθρωπος να κοιμάται αγκαλιά και να χαριεντίζεται με ζώα , να μαγειρεύει για ζώα , να ντύνει με ρούχα τα ζώα , να δημιουργεί κομμωτήρια και κέντρα αισθητικής για ζώα , να πηγαίνει τα ζώα σε διαγωνισμούς ομορφιάς , να φτιάχνει νεκροταφεία ζώων κατά τα ανθρώπινα πρότυπα , κλπ.
Τα προβλήματα που προέκυψαν στους σύγχρονους καιρούς απ’ αυτήν τη νέα σχέση ανθρώπων και ζώων είναι πολλά και σοβαρά και βεβαίως την ευθύνη δεν μπορεί να τη φέρουν τα ζώα αλλά οι άνθρωποι :
Διατάραξη της κοινής ησυχίας , σοβαροί κίνδυνοι υγείας , προβλήματα υγιεινής, αισθητικής και καθαριότητας που αγγίζουν ακόμα και χώρους συγκατοίκησης ανθρώπων , κοινόχρηστων χώρων ( σχολείων , πλατειών , παιδικών χαρών , πάρκων, χώρων εστίασης και αναψυχής , δρόμων , πεζοδρομίων , κ.α.) , επιθέσεις –τραυματισμοί – αλλά και θάνατοι , ανασφάλεια των πολιτών κλπ .
Το μεγαλύτερο , βέβαια , πρόβλημα είναι τα λεγόμενα αδέσποτα (σκύλοι) . Αν εξαιρέσει κανείς έναν μικρό αριθμό αδέσποτων που δραπέτευσαν μόνα τους από το καθεστώς της σκλαβιάς τους , τα περισσότερα αδέσποτα προέρχονται από κάποιους οι οποίοι είτε επειδή βαρέθηκαν τον σκύλο τους , είτε επειδή δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες φροντίδας του , είτε επειδή γέννησε και δεν είχαν τι να κάνουν τα κουτάβια , είτε …είτε… είτε … ελευθέρωσαν τα σκυλιά στο αστικό περιβάλλον , τα έφεραν αντιμέτωπα με τους ανθρώπους και την καθημερινή ζωή και δημιούργησαν ανυπέρβλητα προβλήματα .
Εξαιτίας τέτοιων συμπεριφορών βρίσκονται , συχνά –πυκνά , στο Αυτόφωρο και στη Δικαιοσύνη αυτοδιοικητικοί παράγοντες , οι οποίοι , ενώ προσήλθαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για να υπηρετήσουν τους πολίτες και τον τόπο (με προσωπικό κόστος πολλές φορές) βρέθηκαν δακτυλοδεικτούμενοι , λοιδορούμενοι και «αμαυρωμένοι» στις αίθουσες των δικαστηρίων . Όσο οι πραγματικοί υπεύθυνοι του προβλήματος δεν αλλάζουν νοοτροπία και στάση ζωής , όσο η νομοθεσία δεν αλλάζει και δεν αυστηροποιείται , η όποια προσπάθεια της Τ.Α. να επιλύσει το πρόβλημα των αδέσποτων μοιάζει με τον πίθο των Δαναΐδων , με μεταφορά , δηλαδή , νερού με τρύπιο δοχείο , μια ματαιοπονία χωρίς τέλος και αρχή . Από τη μια μεριά η Τ.Α. προσπαθεί να μαζέψει και να φροντίσει (όσο μπορεί) τα αδέσποτα κι από την άλλη οι φυσικοί αυτουργοί του προβλήματος απελευθερώνουν συνεχώς νέα . Ένα μαζεύει η Τ.Α. , δέκα απελευθερώνουν από πίσω αυτοί που αδιαφορούν ΚΑΙ για τα ζώα ΚΑΙ για τους ανθρώπους .
Ως κοινωνία οφείλουμε να υπερασπίσουμε τους ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης που διώκονται για τέτοια ζητήματα και οπωσδήποτε να θωρακίσουμε (με κάθε νόμιμο τρόπο) τα φυσικά δικαιώματα των ζώων , το περιβάλλον και την κοινωνική μας ομάδα από συμπεριφορές ανθρώπων που δημιουργούν προβλήματα πάσης φύσεως οχυρωμένοι πίσω από τα ζώα .
6-11-2018
Βαγγέλης Μητράκος