Γιώργος Πουλοκέφαλος: “Κάποιοι ΧΥΤΑ άνοιγαν … νύχτα για να υποδεχτούν τα σκουπίδια μας”

Η  σκουπιδόφορτη  εικόνα της  σημερινής  Τρίπολης  σαφώς  και  δεν  τιμά  κανέναν. Μία  πόλη πνίγεται  στο  σκουπίδι,  γιατί  κάποιοι υπεύθυνοι  με  θεσμικές αρμοδιότητες,  όταν  έπρεπε  δεν  έκαναν  το  αυτονόητο. Να  προχωρήσουν δηλαδή  σε  εκείνες τις  αναγκαίες  ενέργειες  ώστε  να  μη φθάσει  η  κατάσταση  στο  απροχώρητο.  Οι  λόφοι  των  ατάκτως  συσσωρευμένων σκουπιδιών «κινούνται»  απειλητικά  εναντίον  της  υγείας  των κατοίκων της  πόλης  και  κάποιοι  σφυρίζουν αδιάφορα.   Και   οι  έχοντες  με  σφραγίδες  και  φιρμάνια την αρμοδιότητα, που  την επιδίωκαν πριν από 4  χρόνια διακαώς με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις και με  περισσή κομπορρημοσύνη «διαλαλούσαν» πανταχόθεν ότι  θα  δώσουν λύση στο  χρόνιο πρόβλημα  της  διαχείρισης των   Αστικών Στερεών Αποβλήτων της  Πελοποννήσου, τώρα  κρύβονται ! Σιγή  ιχθύος !

Σχεδόν  όλες  οι  γεωγραφικές Περιφέρειες της  χώρας  προχώρησαν πριν  από 10 ή  και  15  χρόνια να  λαμβάνουν  τα  μέτρα  τους  για  το  μεγάλο  πρόβλημα της  διαχείρισης  των σκουπιδιών τους  και  άλλοι  με  ΧΥΤΑ , άλλοι  με  ΧΥΤΥ  αντιμετώπιζαν το  θέμα  γιατί  η  κατάσταση  με  τις  ανεξέλεγκτες  χωματερές  δεν πήγαινε πλέον άλλο. Εδώ για  πολλούς  και  διάφορους  λόγους  δεν  «κουνιόταν φύλλο»!  Όλα  είχαν  αφεθεί  στην  τύχη  τους!  Τεράστια  περιβαλλοντικά  προβλήματα , πάμπολλα  θέματα  με  τη δημόσια  υγεία,  αφού οι  επιπτώσεις των ΧΑΔΑ πέραν των άλλων, κατέληγαν  ως   στραγγίσματα, στον  υδροφόρο  ορίζοντα  και  από εκεί  στην τροφική  αλυσίδα !  Η  Ευρωπαϊκή  Ένωση  συνεχώς και αδιαλείπτως  έβαζε πάνω στο  τραπέζι  το  θέμα ή  επέβαλλε πρόστιμα  αλλά  η  «εντόπια» αδιαφορία των υπευθύνων  καλά  κρατούσε!

Και  όταν  τα  πράγματα  άρχισαν να  σφίγγουν και να  κλείνουν κάποιες  χωματερές κυρίως  με  δικαστικές  αποφάσεις  είτε των Ευρωπαϊκών, είτε των Εθνικών δικαστηρίων,  μία «μαύρη οικονομία»  εν  τω  μεταξύ  άρχισε  να  αναπτύσσεται και   εταιρείες φαντάσματα  εξαφάνιζαν  ως  δια  μαγείας  τα  «συμπυκνωμένα» σκουπίδια   και  κάποιες  ενεργές χωματερές  κάπου εν  Ελλάδι, ή κάποιοι νόμιμοι  ΧΥΤΑ, «άνοιγαν  νύχτα» φανταζόμαστε με ποιες  προϋποθέσεις και  με  τι  οικονομικούς  όρους, για  να  υποδεχτούν  τα  σκουπίδια  μας! Τα  κοστολόγια   αυτής  της νυχτερινής «επιχείρησης»,  τεράστια και  μη  εύκολα  ελεγχόμενα !!!  

Και  φθάνουμε  αισίως   στις 01.07.2012  που  με  εντολή  της  ΕΕ  κλείνουν όλοι  οι  ΧΑΔΑ  της  χώρας. Το  καμπανάκι  είχε  ξεκινήσει  ένα  ακριβώς  χρόνο  νωρίτερα  με  την  τελευταία  παράταση  αλλά  ποιος  το  άκουγε !  Με  τυπικά κλειστές  όλες  τις  ανεξέλεγκτες  χωματερές  αντί  να  ληφθούν οι  αναγκαίες  αποφάσεις ώστε να  δοθεί λύση στο  πρόβλημα που  ερχόταν  απειλητικά  και  άμεσα,   η  αδράνεια επικάλυπτε και  διαπερνούσε  τα  πάντα!  Κάποιοι Δήμαρχοι προς  τιμή  τους, ξεκίνησαν  και  μέσα  από  τεράστιες  δυσκολίες και  μια  απίθανη γραφειοκρατία από  το  ελλειπές νομοθετικό πλαίσιο, μόνιμη πληγή μας,    αδειοδότησαν  χώρους και έδωσαν έστω  και  με  ελλείψεις διέξοδο στο  αδιέξοδο τους.  Οι  άλλοι  πάπαλα !!  Καμία  ενέργεια, καμία  κίνηση.  Μια  γενικευμένη  ραθυμία και  μια  μοιρολατρική διάθεση «καθολικής  επιδημίας» διαπερνούσε όλους  τους ανευθυνοϋπεύθυνους !

Παράλληλα  όμως παιζόταν  ένα  ακόμη  δράμα ,προχωρούσε  με  γοργούς  ρυθμούς  υποτίθεται, ο  διεθνής  διαγωνισμός,  με  επισπεύδοντα   την Περιφέρεια  Πελοποννήσου. Πόση  αγωνία , πόσες  φιέστες, πόσα  σούρτα  φέρτα,  πόσες  συνεντεύξεις  τύπου, πόσες  βαρύγδουπες  δηλώσεις, πόση  σύλληψη ………….πόση  σοφία!   Όλα  σχεδιασμένα,  κομμένα  και  ραμμένα, στο  βωμό  μιάς  Νέας Οικονομίας ! Μιάς  οικονομίας, «δυνάστη»,  που  θα  έβαζε  γερά  τα  θεμέλια  της για  τα  επόμενα  28  χρόνια στο  τόπο  μας και  αλλαχού  βέβαια,  καλοπληρωμένη  από  τους  ταλαίπωρους  «ιθαγενείς» δημότες με  αντάλλαγμα τη  μεταφορά  της  «σκουπιδοσακούλας» ενός  εκάστου  εξ  ημών από  τον  κάδο  των απορριμμάτων της  γειτονιάς ,στους  χώρους μεταφόρτωσης και  από  εκεί   για  επεξεργασία  στα  γιγαντοεργοστάσια των ποικιλώνυμων εταιριών διαχείρισης, με   χωροθέτηση μάλιστα της  αρεσκείας τους.

 Και  με  τι  όρους  βέβαια   ε !!! Ελάχιστη  εγγυημένη  ποσότητα  λέει,  βρέξει  χιονίσει !!!   Αποικιοκρατικού  τύπου συμφωνίες,  όχι  ψέματα !  Έτσι  χτίζονται  οι  νέες  μπίζνες με  μηδενικά  ρίσκα! Ποιος  θα νοιάζεται  αν  τα  σκουπίδια  των  «ιθαγενών»  μαζεύονται  σύμμικτα !  Αρκεί  να  βολεύει  αυτό  τις  διαχειρίστριες  εταιρείες  της  νέας  οικονομίας! Ευρωπαϊκές οδηγίες ,κοινοτική νομοθεσία, διαλογή  στη  πηγή, ανακυκλώσιμα, κομποστοποίηση ,  επαναχρησιμοποίηση, οικολογία κλπ είναι  έννοιες  άγνωστες  για  τις  επιβαλλόμενες συνθήκες  ομηρίας της  κοινωνίας  μας  από  την  Νέα  Οικονομία!  

Τέτοιες  κινήσεις  βέβαια  πρόδηλα  είναι  καταδικασμένες  σε  αποτυχία.  Να  τελειώνουμε με  το  παραμύθι του  διεθνούς  διαγωνισμού.  Η  αυτοοργάνωση  με  ευθύνη  του  ΦΟΣΔΑ  προβάλλει  πλέον  σαν  αναπόδραστη  ανάγκη. Τέρμα  τα  πολλά και  ανέξοδα λόγια αν  θέλουμε  να  αντιμετωπισθεί  το  πρόβλημα  με  συνθήκες  ρεαλιστικής  πολιτικής, διαφορετικά  το  μεγάλο ζήτημα  της  διαχείρισης των στερεών αποβλήτων  θα  γίνει  ακόμη  πιο  έντονο  και μη  αντιμετωπίσιμο.

Για  την  Τρίπολη δεν  υπάρχουν μαγικές  συνταγές. Η συνεχώς επαναλαμβανόμενη κήρυξη  της  πόλης  σε  κατάσταση  έκτακτης  ανάγκης  και  ο  πλέον  αδαής  καταλαβαίνει  ότι  δεν  δίνει  λύση στο  πρόβλημα. Αντίθετα, απαιτείται  επειγόντως  απόθεμα  ρεαλισμού και ταυτόχρονα άμεση κινητικότητα στη  σωστή  κατεύθυνση της  αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης.  

Άμεσα  επιβάλλεται να  προχωρήσει  σε  διαλογή  στη  πηγή με  την τοποθέτηση  διαφορετικών  κάδων, ένας για  τα  ανακυκλώσιμα ( χαρτί, γυαλί, πλαστικό, μέταλλο), ένας για  τα  οργανικά  και  ο τελευταίος  κάδος για  τα  υπόλοιπα. Τα  ανακυκλώσιμα  εύκολα θα  οδηγούνται  στα  ΚΔΑΥ, τα  οργανικά  για  κομποστοποίηση  και  τα  υπόλοιπα (θα  είναι περίπου  το  30%  των σημερινών παραγόμενων αποβλήτων) σε   δεματοποίηση και  εναπόθεση προσωρινά σε χώρο που  θα εξευρεθεί. Η διαχείριση από  το  Δήμο  Ευρώτα μπορεί  να  αποτελέσει  «μπούσουλα»  μιας  τέτοιας  προσπάθειας. Ταυτόχρονα   θα  πρέπει  ο  ΦΟΣΔΑ  να  προχωρήσει  σε  εξεύρεση χώρου για  τη  μόνιμη λύση, μικρής μονάδας ολοκληρωμένης διαχείρισης, που  θα  καλύπτει τις  ανάγκες του Δήμου και  να  λάβει  τις  αναγκαίες  περιβαλλοντικές και λοιπές αδειοδοτήσεις.

Αν  ο Δήμος  Τρίπολης  αλλά  και  ο  κάθε  Δήμος ,περιμένουν λύση  από το  «Διεθνή  Διαγωνισμό»  τότε  ………σώθηκαν, θα  περιμένουν πολύ  ακόμη !!!

 29.01.2015                                    Γιώργος  Πουλοκέφαλος