ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 1η ΜΑΗ,
ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΠΑΡΤΗΣ 10.30 πμ
• ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
• ΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες, νέοι,
Η 1η Μάη είναι η μέρα που οι εργάτες όλου του κόσμου τιμούν τους νεκρούς της τάξης τους, τους ηρωικούς εργατικούς-λαϊκούς αγώνες, τις εργατικές αιματηρές κατακτήσεις, στην ανειρήνευτη πάλη με τους εκμεταλλευτές μας. Είναι μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το σύνθημα «ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ – ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΕΡΓΑΤΙΑ» είναι ζωντανό, επίκαιρο, θα υπάρχει και θα βροντοφωνάζεται από εργάτες σε όλον τον κόσμο και στις συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Το οφείλουμε σε αυτούς που πάλεψαν πριν από εμάς, στους χιλιάδες νεκρούς της τάξης μας, στους νεκρούς του Σικάγο, στους εργάτες της πρώτης ματωμένης πρωτομαγιάς στην Ελλάδα το 1924, του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη, στους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής.
Η ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου διδάσκει πως η εργατική τάξη δε μπορεί να περιμένει βελτιώσεις στη ζωή της, αν δεν αγωνιστεί. Τίποτα δε χαρίζεται. Στο σύστημα της εκμετάλλευσης δεν υποτασσόμαστε, δε δίνουμε συγχωροχάρτι, δε συμβιβαζόμαστε με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ!
Εργαζόμενη, εργαζόμενε,
Κυβέρνηση και κόμματα που στηρίζουν το σύστημα της εκμετάλλευσης, μπροστά στις εκλογές, θα κάνουν προσπάθεια να σε παγιδέψουν, να φέρουν τη δυσαρέσκεια σου, στα μέτρα τους! Με νέα ψέματα και απάτες θα προσπαθήσουν να σε βάλουν στη λογική του τάχα “μικρότερου κακού”.
Μην αποδεχτείς νέες απάτες, μεγάλα λόγια που θα υπόσχονται ξανά προστασία των φτωχών και των αδυνάτων, ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να είναι «δίκαιη» και «βιώσιμη».
Απάντησε αγωνιστικά με τη συμμετοχή σου στους διεκδικητικούς αγώνες, οργανώσου στο σωματείο σου. Προσπέρασε τους εκβιασμούς των κομμάτων που στηρίζουν τα κέρδη των μονοπωλίων, την ΕΕ της ανεργίας, των ψίχουλων και της καταστολής, τις δυνάμεις που στηρίζουν το ΝΑΤΟ των πολέμων και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Το σύστημα της εκμετάλλευσης δε μπορεί να γίνει πιο ανθρώπινο, πιο δίκαιο, δε μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Καμία ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία!
Δίπλα στα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό τους, βρίσκεται οργανωμένα, ένας καλοταϊσμένος συνδικαλιστικός μηχανισμός, μια εργατική ελίτ. Αυτή η συνδικαλιστική μαφία στη ΓΣΕΕ, προσπαθεί όλο αυτό το διάστημα να φέρει μέσα στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, μεγαλοδιευθυντές και golden boys, νόθους, να φέρει με φυσική παρουσία την εργοδοσία.
Τα μνημόνια και όλα τα αντεργατικά μέτρα ιδιαίτερα των τελευταίων ετών, έχουν και τη δική τους υπογραφή. Είναι οι ίδιοι που λένε πως η απεργία έφαγε τα ψωμιά της, αυτοί που βρίσκονταν μαζί στις πλατείες των αγανακτισμένων και έβαζαν τους “Κολλάδες” και άλλους «πρόθυμους συνδικαλιστές» να ανακηρύττουν “το τέλος των συνδικάτων”. Είναι αυτοί που έκλεισαν τα μάτια όταν μπήκε στο γύψο το απεργιακό δικαίωμα, που κάλεσαν τους εργαζόμενους να απεμπολήσουν δικαιώματα στο μισθό και την κοινωνική ασφάλιση, να διαδηλώσουν με τα αιτήματα των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης.
Δεν έχουν τελειώσει ακόμα την αποστολή τους! Θέλουν τα συνδικάτα μηχανισμούς προώθησης της στρατηγικής των μονοπωλίων, της υπηρέτησης με κάθε τρόπο της ανταγωνιστικότητας, της μείωσης του μισθολογικού κόστους. Να υπηρετούν όλοι οι εργαζόμενοι αυτούς τους στόχους χωρίς αντιδράσεις, να υπάρχει σιγή νεκροταφείου.
Όμως εδώ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΜΕ
Η εγγύηση, ότι δεν θα τα καταφέρουν είναι η 20χρονη πορεία και δράση του ΠΑΜΕ. Η αταλάντευτη ταξική γραμμή πάλης, η πάλη για ενότητα των εργατών ανεξαρτήτου σχέσης εργασίας απέναντι σε εργοδοσία και κράτος, είναι η παρακαταθήκη για να κάνουμε βήματα μπροστά, για ισχυρή οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς για να επιβάλουμε τα δίκια μας. Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, τον κάθε εργαζόμενο, να κρίνει την κατάσταση και να πάρει θέση απέναντι στη συνδικαλιστική μαφία. Την πρώτη Μάη πρέπει να εκφραστεί ένα ενωτικό μαχητικό ρεύμα που εκφράζεται στους χώρους δουλειάς, με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων που αντιδρούν σε αυτά τα φαινόμενα εκφυλισμού που λένε ότι “κάτι πρέπει να γίνει” σε μία μαζική, μαχητική, ενωτική συγκέντρωση στο Σύνταγμα.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ!
Τα 100 χρόνια ζωής της ΓΣΕΕ, δεν είναι οι Μακρήδες, οι Λυκιαρδόπουλοι και η σημερινή συνδικαλιστική μαφία. Δεν είναι τα «ναι» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα μνημόνια, η ανταγωνιστικότητα και η ευελιξία στην αγορά εργασίας.
Είναι οι νεκροί της τάξης μας που έπεσαν στην ανειρήνευτη πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα, είναι οι 200 της Καισαριανής, ο Μπεναρόγια, ο Μήτσος Παπαρήγας, οι χιλιάδες εξορισμένοι και όλοι όσοι αγωνίστηκαν για το πανανθρώπινο μήνυμα της Πρωτομαγιάς, για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι στις μέρες μας, οι χιλιάδες απολυμένοι, οι εργάτες που μπήκαν μπροστά με το σύνθημα «καμία θυσία για την πλουτοκρατία», όταν η συνδικαλιστική μαφία μιλούσε για «εθνική ανάπτυξη» και «κοινωνική ειρήνη». Αυτήν την ηρωική ιστορία του εργατικού κινήματος δεν μπορούν να τη λερώσουν οι εργοδότες και οι πεμπτοφαλαγγίτες μέσα στα συνδικάτα.
1η ΜΑΗ, ΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ!
Υπάρχει διέξοδος! Με την εργατική τάξη στην πρωτοπορία, σε συμμαχία με τους μικρούς αγρότες και τους επαγγελματίες, προχωράμε μπροστά για το μέλλον που μας ανήκει, για τον μεγάλο αγώνα της απελευθέρωσης των εργατών και των καταπιεσμένων από τα δεσμά της εκμετάλλευσης! Να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτό είναι το ιστορικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς, που όσο κι αν προσπαθήσουν, αφεντικά, κυβερνήσεις και συνδικαλιστική μαφία, δεν θα επιτρέψουμε να παραχαραχτεί.
Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!
Το σύνθημα, που γεννήθηκε μέσα από εργατικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις, εξακολουθεί να είναι επίκαιρο, να δίνει ελπίδα, να είναι οδηγός και να φωτίζει το δρόμο μας.
Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας, την ταξική ενότητα, την εργατική αλληλεγγύη!
Ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Με σωματεία εργατών, όχι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών