Κύριε Πρόεδρε της Βουλής,
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Θα συμφωνήσετε νομίζω όλοι ότι ο Προϋπολογισμός δεν είναι μια παράθεση ψυχρών αριθμών.
Είναι η ίδια η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που κρύβονται πίσω από αυτούς τους αριθμούς.
Είναι θα έλεγα ταυτόχρονα, η φωτογραφία, το καθρέφτισμα, της λογικής, της πολιτικής, ακόμα και της ηθικής μιας κυβέρνησης.
Κι αν έτσι δούμε το σημερινό σχέδιο Προϋπολογισμού, μπορούμε νομίζω αβίαστα να συμπεράνουμε ότι τίποτε καλό δεν προβλέπει, δεν προϋπολογίζει και δεν καθρεφτίζει για την πλειοψηφία, τους πολλούς.
Για την Υγεία, την Παιδεία, το κοινωνικό κράτος, την πολύπαθη πια μεσαία τάξη.
Για τους λίγους και εκλεκτούς όμως θα έλεγα το αντίθετο. Προϋπολογίζει από ελαφρύνσεις φορολογικές και άλλες, μέχρι επιχορηγήσεις και «δώρα», συχνά φωτογραφικά.
Αν μου ζητάγατε εισαγωγικά να χαρακτηρίσω με δυο λόγια τον προϋπολογισμό, θα έλεγα ότι είναι ένας Προϋπολογισμός ταξικής μονομέρειας και πολιτικής ΑΠΑΤΗΣ.
Κορωνίδα μιας σειράς από απάτες που χαρακτηρίζουν τη ΝΔ του κυρίου Μητσοτάκη.
Προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά.
Απάτες που, όσο κι αν ωραιοποιούνται και συγκαλύπτονται από μια συστοιχία φιλικών προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, γίνονται όσο περνάει ο καιρός ολοένα και πιο φανερές στην κοινή γνώμη.
Ακόμα και στους πολίτες που πριν από πέντε μήνες ψήφισαν τη ΝΔ.
Και θα αναφερθώ δειγματοληπτικά σε ορισμένες απ’ αυτές:
Απάτη μέγιστη, η προπαγάνδα σας περί 4ου μνημονίου. Αυτά λέγατε στην περυσινή συζήτηση εδώ στον προϋπολογισμό. Τη στιγμή που η δική μας κυβέρνηση έβγαζε οριστικά τη χώρα από τον κλοιό των μνημονίων.
Απάτη επίσης μέγιστη, η πολεμική σας για το χρέος, τη στιγμή που η δική μας κυβέρνηση, όχι μόνο το ρύθμιζε επιτέλους προς όφελος της χώρας, μετά από διαπραγματεύσεις δύσκολες, αλλά άνοιγε και έναν καθαρό διάδρομο, μετά από πολλά χρόνια, για την αναπτυξιακή προοπτική της ελληνικής οικονομίας.
Απάτη οι διαρκείς επιθέσεις σας σε εμάς τρία χρόνια για τα πλεονάσματα, τα οποία είχατε υποσχεθεί να μειώσετε άμεσα από, το 2020, επειδή εσείς θα είχατε δήθεν αξιοπιστία έναντι των εταίρων.
Και η απάτη αυτή είναι ακόμα χειρότερη, γιατί δεν αξιοποιήσατε αυτό που εμείς ανακοινώσαμε, τη μείωση δηλαδή των πλεονασμάτων από το 2020, με τη δημιουργία του καταπιστευτικού λογαριασμού, του ειδικού λογαριασμού, που θα εξασφάλιζε τους δανειστές.
Απάτη τρανή οι υποσχέσεις σας περί ανάπτυξης 4% αμέσως μόλις θα εκλεγείτε, την επόμενη χρονιά. Γιατί εσείς τάχα, λέγατε, είστε φιλικοί στην επιχειρηματικότητα, ενώ εμείς τη διώχναμε.
Κι ότι θα παραμερίζατε τα γραφειοκρατικά εμπόδια, σε αντίθεση με εμάς. Και τώρα προϋπολογίζετε 2,8% ενώ το ΔΝΤ, τις προβλέψεις του οποίου εκτιμούσατε ιδιαίτερα όλο το προηγούμενο διάστημα, ρίχνει την πρόβλεψη κάτω από το 2%. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο 2,3%.
Απάτη επίσης κορυφαία, η δήθεν μεγαλοψυχία σας για τον ΕΝΦΙΑ. Επί της ουσίας τι κάνατε; Πήρατε τη δική μας ψηφισμένη απόφαση, νομοθετημένη, για να την εναρμονίσετε με τη δική σας ταξική μονομέρεια. Και να δώσετε 200 εκατομμύρια επιπλέον, προκειμένου να μειωθεί για τα μεγάλα βαλάντια. Να δώσετε δηλαδή τη μερίδα του λέοντος στις μεγάλες περιουσίες.
Σε αντίθεση με μας, που είχαμε ακριβώς την εντελώς αντίθετη λογική. 30% μεσοσταθμικά, αλλά 50 για τις χαμηλές περιουσίες, 10% για τις μεγάλες.
Απάτη τερατώδης η ελάφρυνση της μεσαία τάξης. Την οποία αντί να ελαφρύνετε, έρχεστε και την επιβαρύνετε.
Με την αύξηση στην τιμή του ρεύματος, 100 ευρώ ανά νοικοκυριό ετησίως από το 2020 και μετά.
Με την κατάργηση της μόνιμης 13ης σύνταξης, διότι δεν ήταν one off μιας και έξω επίδομα προεκλογικό, όπως είπατε, αλλά μόνιμο επίδομα στους συνταξιούχους.
Με το πάγωμα των αυξήσεων του κατώτατου μισθού.
Με τις νέες ασφαλιστικές εισφορές που ετοιμάζετε για τους μη μισθωτούς.
Με την υποχρέωση 30% των αποδείξεων να συλλέγονται, το 30% των αποδείξεων των ηλεκτρονικών συναλλαγών, για να υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στο αφορολόγητο.
Και με μια σειρά άλλα μέτρα, που αφορούν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Απάτη επίσης η εκστρατεία σας για το κοινωνικό μέρισμα, που χωρίς ντροπή τρία χρόνια τώρα που εμείς το δίναμε σε όσους πραγματικά το είχαν ανάγκη και ήταν υπερπολλαπλάσιο ,το χαρακτηρίζατε “ψίχουλα”.
Και εδώ τα ψίχουλα πέρυσι αφορούσαν 3,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας. Τώρα οι δικαιούχοι μετά βίας ξεπερνούν τα 200 χιλιάδες νοικοκυριά.
Αυτό δεν είναι μέρισμα. Είναι μέρισμα-φάντασμα για τη μεγάλη πλειοψηφία.
Κι ακόμα μεγαλύτερη και πιο άθλια απάτη αυτή που αφορά τα άτομα με αναπηρία, που στην αρχή είπατε ότι μέχρις 24 ετών και μετά είπατε, θα τα πάρουν όλοι. Και τώρα έρχεστε και δίνετε το μέρισμα μονάχα στους συμπολίτες μας με αναπηρία που έχουν επίδομα από τον ΟΠΕΚΑ. Όλοι οι υπόλοιποι δηλαδή δεν χρήζουν αυτής της προστασίας; Ακόμα κι αυτοί που παίρνουν μια σύνταξη αναπηρική 300 ευρώ;
Απάτη το δήθεν δημοσιονομικό κενό που σας άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 7 Ιούλη και το λέτε χωρίς ντροπή, ότι αφήσαμε δημοσιονομικό κενό και αρνήθηκε ο αρμόδιος υπουργός στην ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και στον πρώην υπουργό, τον υπεύθυνο για τα δημοσιονομικά και στην Έφη Αχτσιόγλου να πάνε σήμερα να συναντήσουν το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Γιατί; Γιατί αναγκάζετε, αναγκάζετε τους υπαλλήλους του ελληνικού δημοσίου να σας καλύπτουν στην επιχείρηση, των greek statistics που φέρνετε ξανά, όπως κάνατε και τα προηγούμενα χρόνια που ήσασταν στη διακυβέρνηση του τόπου.
Δεν τελείωσα εδώ, έχω και άλλες απάτες. Έχετε γεμίσει με απάτη την πολιτική ζωή του τόπου. Με εξαπάτηση.
Απάτη το επιτελικό σας κράτος που αποδείχτηκε κράτος των πλαστών πτυχίων και της fake αριστείας. Ο ένας μετά τον άλλον οι υπουργοί σας. Και το πρόβλημα δεν είναι αν έχουν πτυχία. Το πρόβλημα είναι το ψέμα, το ψέμα που επιβραβεύεται. Όταν βλέπουμε σε αυτήν τη χώρα καθαρίστριες να πηγαίνουν στα δικαστήρια επειδή έχουν δηλώσει πλαστό πτυχίο, εσείς να έχετε υπουργούς και να μην τους διώχνετε από την κυβέρνησή σας που έχουν δηλώσει ψέματα.
Απάτη βεβαίως και η προεκλογική σας υπόσχεση για αύξηση του κατώτατου μισθού σε ποσοστό διπλάσιο από το ποσοστό της ανάπτυξης.
Απάτη μέγιστη και τρισάθλια επίσης, η καταγγελία προεκλογικά της συμφωνίας των Πρεσπών, ως δήθεν προδοτικής. Που τώρα, ορθώς, λέτε ότι θα την τηρήσετε και θα την τιμήσετε.
Απάτη το αίσχος της προπαγάνδας σας για το προσφυγικό. Ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που προσκαλούσε τους πρόσφυγες. Ενώ τώρα ανακαλύψατε ότι είναι γεωπολιτικό πρόβλημα.
Απάτη ακόμα και οι μπουλντόζες στο Ελληνικό. Πού είναι αυτές οι μπουλντόζες στο Ελληνικό; Μας είπατε ότι την επόμενη βδομάδα θα τα καθαρίσετε όλα και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα. Έχουν περάσει 5 μήνες και ούτε ο διαγωνισμός δεν έχει τελειώσει.
Και, τέλος, χυδαία απάτη το δόγμα σας περί δήθεν ασφάλειας, το δόγμα περί νόμου και τάξης. Γιατί ούτε στον νόμο πιστεύετε, κύριε Μητσοτάκη, ούτε στην τάξη. Διότι όταν ο νόμος δεν σας βολεύει, τον αλλάζετε. Όπως κάνατε για τον Διοικητή της ΕΥΠ, που δεν είχε πτυχίο. Αλλά αλλάξατε τον νόμο για να μπορεί να είναι διοικητής χωρίς πτυχίο.
Και σε άλλες κρίσιμες υποθέσεις.
Αλλά ούτε και την τάξη και την ασφάλεια των πολιτών εξασφαλίζετε.
Με τις επελάσεις των ΜΑΤ, λες και βρισκόμαστε σε κατεχόμενη χώρα, δεν διασφαλίζεται η ασφάλεια, το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών.
Εκτός πια κι αν οι εικόνες αστυνομικών που κακοποιούν και ξεγυμνώνουν νέους ανθρώπους, που φορούν κουκούλες σε πολίτες, λες και προορίζονται για το Γκουαντάναμο, μόνο και μόνο επειδή ζητούν την εφαρμογή του νόμου και την παρουσία εισαγγελέα για την είσοδο στην οικία τους, αν οι εικόνες αστυνομικών να ασχημονούν με χίλιους δυο τρόπους, χωρίς μάλιστα να υπολογίζουν την παρουσία μαρτύρων, είναι εικόνες ευνομούμενης χώρας.
Την ασφάλεια, κύριε Μητσοτάκη, δεν την εξασφαλίζει η παράλογη, υπερβολική, και κάποτε φασιστικού τύπου βία, εναντίον πολιτών. Και κυρίως τη στιγμή που κυριαρχεί ξανά γενικευμένη ανασφάλεια στην εργασία, στην κοινωνία,
Όταν καταργείτε κάθε είδους ασφάλειας στην εργασία.
Όταν επιβάλλετε την ανασφάλεια στην καθημερινή επιβίωση των εργαζομένων, της μεσαίας τάξης, της νεολαίας.
Όταν υπονομεύετε το όποιο αίσθημα ασφάλειας που με κόπο και θυσίες προσπαθήσαμε να αποκαταστήσουμε, στις πιο ευάλωτες ιδιαίτερα ομάδες του πληθυσμού, σε ζωτικούς τομείς, όπως η Υγεία, και η Παιδεία.
Όταν συμβαίνουν όλα αυτά λοιπόν, η επίδειξη αστυνομικής βίας δεν αποσκοπεί ούτε στη δημόσια τάξη, ούτε στην κοινωνική γαλήνη, ούτε στην ασφάλεια. Αλλά αποσκοπεί στην τρομοκράτηση, στην καταστολή, στον εκφοβισμό.
Και ελπίζω τουλάχιστον σήμερα να βρείτε δυο λόγια να πείτε για να καταδικάσετε αυτά τα περιστατικά, σε αντίθεση με μια σειρά υπουργών σας σήμερα στα τηλεοπτικά παράθυρα που υπερασπίστηκαν με πάθος αυτά τα περιστατικά, που εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά στο αστυνομικό σώμα. Όμως τα ενθαρρύνει μια δικιά σας στάση και αντιμετώπιση.
Ακόμα και ο πρόεδρος της Επιτροπής, που ο κ. Χρυσοχοΐδης δημιούργησε, ο συνταγματολόγος κ. Αλιβιζάτος σας έστειλε επιστολή για να καταδικάσει και να προειδοποιήσει ότι δεν μπορεί να είναι πρόεδρος σε μια επιτροπή για τη διερεύνηση κρουσμάτων αστυνομικής βίας, όταν στο τέλος της ημέρας αυτή η επιτροπή θα καταλήξει να δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, όταν τα κρούσματα αυτά γίνονται μια καθημερινότητα.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές
Δεν θέλω στη σημερινή μου ομιλία να μακρηγορήσω, σχετικά με το τι παραλάβαμε τον Γενάρη του 2015 και τι παραδώσαμε τον Ιούλιο του 2019. Όλοι το κατανοούν ότι η διαφορά είναι η νύχτα με τη μέρα. Δεν μπορώ όμως να μην κάνω μια σύντομη αναφορά.
Ο τελευταίος προϋπολογισμός της κυβέρνησής του ΣΥΡΙΖΑ, αυτός του 2019, τον οποίο εκθειάζει το προσχέδιο του προϋπολογισμού, το δικό σας, σηματοδότησε το τέλος των προγραμμάτων οικονομικής προσαρμογής και την αρχή μιας νέας εποχής δημοσιονομικής επέκτασης μετά από εννιά ολόκληρα χρόνια.
Αυτή η αρχή της νέας εποχής δεν ήταν σπορά του τυχαίου. Ήταν καρπός των θυσιών του ελληνικού λαού και της σκληρής προσπάθειας κατά την τριετία 2015-2018 ώστε να αποκατασταθεί η χαμένη αξιοπιστία της χώρας, να σταθεροποιηθεί η οικονομία, να ανακτηθεί η πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, και να τεθούν οι βάσεις ενός νέου ενάρετου κύκλου οικονομικής ανάπτυξης στον οποίο τα οφέλη πλέον θα μοιράζονται δίκαια.
Ο προϋπολογισμός αυτός καταργούσε την περικοπή των προσωπικών διαφορών στις συντάξεις, αυτή την άδικη και αχρείαστη εμμονή του ΔΝΤ, και θέσπιζε επεκτατικά μέτρα της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή περίπου 1 δις.
Μέτρα, για να το πω πιο απλά, που προστάτευαν τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, που ενίσχυαν το διαθέσιμο εισόδημα χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων, και ταυτόχρονα υποστήριζαν την οικονομική δραστηριότητα.
Μεταξύ άλλων :
Είχαμε τη μεσοσταθμική μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30%. Τα ψηφίσατε και εσείς πέρυσι στον προϋπολογισμό
Τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
Την επιδότηση ενοικίου για 300.000 περίπου νοικοκυριά.
Προσλήψεις στην παιδεία και στη υγεία.
Και άλλα πολλά.
Ο Προϋπολογισμός αυτός συμπληρώθηκε τον Μάιο του ίδιου έτους, μόλις βγήκαν τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και διαφάνηκε δημοσιονομικό περιθώριο επιπλέον, από νέα δέσμη μέτρων της τάξης του 0.6% του ΑΕΠ, με την ίδια ισόρροπη στόχευση μεταξύ κοινωνικής προστασίας και στήριξης της οικονομικής δραστηριότητας.
Μεταξύ άλλων :
Ήταν η μείωση ΦΠΑ στην εστίαση και την ενέργεια.
Η Παροχή μόνιμης ενίσχυσης εν είδει 13ης σύνταξης, γιατί για τις χαμηλές συντάξεις ήταν ολόκληρη, για τις υψηλές δεν ήταν, αλλά ήταν μια σημαντική ενίσχυση μόνιμη, επαναλαμβάνω.
Συνολικά, μετά το τέλος των προγραμμάτων, από τον Σεπτέμβρη του 2018 και τη ΔΕΘ και μέχρι τον Μάιο του 2019, νομοθετήσαμε μέτρα ύψους περίπου 2.2 δις ευρώ, ενώ διανεμήθηκε και κοινωνικό μέρισμα 800 εκ.
Δηλαδή αθροιστικά 3 δις ευρώ. Και τα αποκαλούσατε «ψίχουλα», «παροχές» και μας λέγατε και για «4ο μνημόνιο».
Και εσείς μέχρι σήμερα έχετε δώσει μόνο 205 εκ. επιπλέον στον ΈΝΦΙΑ, και αυτό για τα υψηλά βαλάντια, και τώρα 175 εκ. κοινωνικό μέρισμα.
Άθροισμα 380 εκ.
Και έχετε δημιουργήσει την εντύπωση, μπροστά στα 3 δις που δώσαμε εμείς, με τα ΜΜΕ που σας στηρίζουν, ότι έχετε φέρει τη χαρά, την ευτυχία και το χαμόγελο στα χείλη του ελληνικού λαού και της μεσαίας τάξης.
Η αλήθεια είναι ότι έχετε βεβαίως φέρει τη χαρά και την ευτυχία, αλλά σε κάποιους λίγους προνομιούχους. Σε αυτούς που θα δουν πολύ μεγάλες φορολογικές ελαφρύνσεις στα ήδη δεδομένα κέρδη τους.
Εμείς όμως τον επεκτατικό προϋπολογισμό του 2019 δεν τον παρουσιάσαμε ως μια επικοινωνιακή φωτοβολίδα, αλλά ως ένα πρώτο βήμα σε ένα συνολικό σχέδιο μιας πενταετούς ανορθωτικής στρατηγικής.
Μιας στρατηγικής που η αναγκαία δημοσιονομική ισορροπία θα συμβάδιζε με την ταχεία αποκατάσταση των πληγών της κρίσης και την αποκατάσταση του εισοδήματος των φορολογουμένων, που σήκωσαν το μεγάλο βάρος της προσαρμογής, και το μεγάλο βάρος στη στήριξη της ανάκαμψης.
Για αυτό και παρουσιάσαμε το σχέδιό μας για το 2020-2022 τον Μάη, οπότε και ανακοινώσαμε τον ειδικό λογαριασμό των 5,5 δις για την ισόποση μείωση των πλεονασμάτων κατά την επόμενη τριετία.
Και ανακοινώσαμε μέτρα, όπως μεταξύ άλλων :
Την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης.
Την μείωση στο 50% της προκαταβολής φόρου.
Την επιδότηση εισφορών επιχειρήσεων για νέους εργαζόμενους.
Και άλλα μέτρα που αφορούν αποκλειστικά, χωρίς αποκλεισμούς, τη μεσαία τάξη.
Αναρωτιέμαι ο δικός σας προϋπολογισμός τι ακριβώς κάνει;
Που είναι αυτά τα μέτρα ή παρόμοια με αυτά μέτρα;
Που είναι η ελάφρυνση της μεσαίας τάξης που υποσχεθήκατε; Τα 17 ευρώ ετησίως, για όσους έχουν εισόδημα από 20.000-50.000;
Αλλά, είπαμε: Απάτη. Σας ενοχλεί η λέξη, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Όμως πέραν της απάτης, υπάρχει και μια φιλοσοφία που κρύβεται από πίσω.
Ποια είναι η δική σας φιλοσοφία;
Έναντι των αναγκαίων ελαφρύνσεων της μεσαίας τάξης που εμείς είχαμε δρομολογήσει, εσείς δίνετε προτεραιότητα στην επιθετική μείωση της φορολογίας μιας μικρής μερίδας επιχειρήσεων.
Υπηρετείτε μια οικονομική στρατηγική που, όπου έχει δοκιμαστεί στον πλανήτη, έχει αποτύχει.
Είναι η στρατηγική της αύξησης των κερδών με την ελπίδα πως αυτή κάποια στιγμή θα μεταφραστεί σε επενδύσεις και σε θέσεις εργασίας.
Ακόμα χειρότερα, μειώνετε την εταιρική φορολογία στη βάση ενός δημοσιονομικού χώρου που προκύπτει από την μείωση άλλων κρίσιμων κατηγοριών δαπανών, όπως οι δαπάνες για ενεργές πολιτικές απασχόλησης.
Και βεβαίως από ανεδαφικές εκτιμήσεις για την οικονομική μεγέθυνση και τα φορολογικά έσοδα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Για να το πούμε απλά, είστε πρόθυμοι να ρισκάρετε την με μεγάλες θυσίες κατακτημένη δημοσιονομική ισορροπία, προκειμένου να χρηματοδοτήσετε την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων, ελπίζοντας πως αυτή κάποια στιγμή μπορεί να φέρει υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Με αυτό τον τρόπο όμως χάνεται μια ευκαιρία για τη χώρα: Η έξοδος από την κρίση, που εμείς δρομολογήσαμε, να συνοδευτεί από αύξηση της κοινωνικής συνοχής, από περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη ενώ, ταυτόχρονα, αναβιώνουν κίνδυνοι διατάραξης της δημοσιονομικής ισορροπίας. Μακάρι να μην επαληθευτούμε.
Εμείς είχαμε κι έχουμε σχέδιο να προχωρήσουμε με ακόμα πιο τολμηρά βήματα σε μια ανορθωτική στρατηγική για την οικονομία και την κοινωνία.
Με περισσότερη ελάφρυνση των φορολογικών βαρών των νοικοκυριών,
Με τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους.
Με την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας και την υποστήριξη ενός μοντέλου ανάπτυξης που θα είναι συμβατό με τις προκλήσεις της εποχής μας. Την 4η βιομηχανική επανάσταση και την κλιματική αλλαγή.
Εσείς τι ακριβώς έχετε ως σχέδιο; Να γεμίσετε το πιάτο των λίγων και ισχυρών. Και αν και όταν αυτό γεμίσει και ξεχειλίσει, να πέσει και καμιά σταγόνα για τους υπόλοιπους.
Η στρατηγική σας είναι: Πολλά στους λίγους και λίγα στους πολλούς. Και με αυτό τον τρόπο προσδοκάτε ότι θα έρθει η ανάπτυξη.
Μα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και όσοι μας ακούνε, αυτές ακριβώς δεν ήταν η στρατηγική και οι πολιτικές που μας οδήγησαν στη κρίση;
Εμείς αντιθέτως επιχειρήσαμε όχι μόνο την έξοδο από τα μνημόνια, αλλά και να στρέψουμε την Ελλάδα προς το μέλλον:
Μειώσαμε την ανεργία 10 σχεδόν μονάδες και αντιστρέψαμε, προσέξτε γιατί αυτό είναι πιο σημαντικό, την τάση μείωσης των μισθών, που είχε επιβληθεί στην ελληνική οικονομία, όχι μόνο τα χρόνια του Μνημονίου και της κρίσης, αλλά και τα λεγόμενα καλά χρόνια της ανάπτυξης που προηγήθηκαν των μνημονίων.
Με την αύξηση του κατώτατου μισθού και την κατάργηση του υποκατώτατου.
Με την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων καταφέραμε να αυξηθεί ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα πάνω από 4% τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Περιορίσαμε τις ανισότητες και τη φτώχεια σε χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο πριν από την κρίση. Συγκεκριμένα, το ποσοστό της φτώχειας από, 23,1% το 2013, αποκλιμακώθηκε στο 18,5% το 2018. Ποσοστό χαμηλότερο ακόμα και από την εποχή πριν τα μνημόνια. Για μας, ως κόμμα της Αριστεράς, είναι και αυτό το ποσοστό μεγάλο. Για εσάς είναι ένας δευτερεύων αριθμός που, με τις πολιτικές σας επιλογές, θα τον διογκώνετε.
Παραδώσαμε μια Ελλάδα έξω από την παγίδα χρέους, με την οικονομία σε τροχιά βιώσιμης και δίκαιης ανάκαμψης και ανάπτυξης, με άνοδο του ΑΕΠ στο 2,8% το δεύτερο τρίμηνο του 2019.
Παραδώσαμε ένα ισχυρότατο απόθεμα χρηματοοικονομικής ασφάλειας, ύψους, περίπου, €37 δις. Και είναι ακριβώς αυτό το απόθεμα, που επέτρεψε την αποκλιμάκωση των επιτοκίων – και όχι η άνοδός σας στην εξουσία κύριε Μητσοτάκη, όπως αυτοθαυμάζεστε διαρκώς, υπό τη διαρκή επικρότηση των ΜΜΕ που σας λιβανίζουν. Άλλη απάτη κι αυτή.
Τα επιτόκια μειώθηκαν επειδή θα ερχόταν ο Μητσοτάκης που έλεγε «4ο μνημόνιο», για αυτό πέσανε τα επιτόκια, και όχι επειδή εξασφαλίσαμε με τις θυσίες του ελληνικού λαού 37 δις ευρώ. Που δίνουν ένα καθαρό διάδρομο και ασφάλεια στους επενδυτές. Και βεβαίως, αντί για τις ανοησίες περί δημοσιονομικού κενού 400 εκ. το 2019, παραδώσαμε ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης, όπως λέει ο λογαριασμός του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους το εξάμηνο Ιανουαρίου-Ιουνίου 2019, ύψους €1,783 δις. Δηλαδή, αυξημένο κατά €263 εκατ. σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2018. Παραδώσαμε μία οικονομία με ολοένα καλύτερες επιδόσεις.
Ας πάμε, όμως, τώρα στα δικά σας κατορθώματα. Στα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, για να δούμε τις δικές σας επιδόσεις το τρίτο τρίμηνο του 2019 στο πρώτο τρίμηνο της δικής διακυβέρνησης.
Το τρίτο τρίμηνο, λοιπόν:
Η συνολική τελική καταναλωτική δαπάνη μειώθηκε κατά 0,4%.
Οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου μειώθηκαν κατά 5,0%.
Παράλληλα, αυξήθηκε ο αριθμός των οφειλετών με ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ενώ τον μήνα Οκτώβρη, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ, είχαμε αρνητικό ρεκόρ 18ετίας στο ισοζύγιο απολύσεων προσλήψεων με 126.000 περισσότερες απολύσεις έναντι των προσλήψεων.
Αυτά είναι τα πρώτα ανησυχητικά δείγματα γραφής της πολιτικής σας.
Ο προϋπολογισμός σας, επίσης, μειώνει σημαντικά την κατεξοχήν αναπτυξιακή δαπάνη – τη χρηματοδότηση της έρευνας.
Και τη μειώνει, όχι μόνον σε σύγκριση με το 2018, αλλά και με το 2017, ενώ εμείς την αυξάναμε σταθερά κάθε χρόνο, ακόμα και εν μέσω Μνημονίου.
Στις δε κοινωνικές δαπάνες του προϋπολογισμού, δηλαδή, στην Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια και τον Πολιτισμό, παντού καταγράφονται είτε μικρές μειώσεις είτε στασιμότητα.
Αντίθετα, εμφανίζονται, για πρώτη φορά, αυξημένες δαπάνες για τα γραφεία υπουργών, αναπληρωτών υπουργών, υφυπουργών και γενικών γραμματέων, καθώς επίσης και υψηλά κονδύλια για τον λεγόμενο «επιτελικό συντονισμό» στα υπουργεία. Δηλαδή, για το πολυπληθές δήθεν, θα πω εγώ, επιτελικό κράτος της παράταξης σας.
Αναρωτιέμαι, είναι αλήθεια αυτό ένα συνολικό σχέδιο που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια στη μεταμνημονοιακή εποχή;
Ή μήπως είναι ακριβώς η επανάληψη των ίδιων συνταγών που μας οδήγησαν στη κρίση;
Τώρα όμως είναι η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά όχι να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος. Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στη χώρα είναι να θεωρήσετε ως επιστροφή στη κανονικότητα την επιστροφή στις πολιτικές που μας οδήγησαν στη κρίση.
Να θεωρήσετε ως επιστροφή στη κανονικότητα την επιστροφή στις πολιτικές που διευρύνουν τις ανισότητες, που επαναφέρουν την αναξιοκρατία και το πελατειακό κράτος, που αδιαφορούν για την ανάγκη αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου.
Η διεθνής εμπειρία μας διδάσκει ότι αν θέλουμε η οικονομική ανάπτυξη να είναι διατηρήσιμη πρέπει να συμβαδίζει με την αναδιανομή και την άμβλυνση των ανισοτήτων.
Η αναδιανομή είναι προϋπόθεση της ανάπτυξης διότι έχει αποδειχτεί εμπειρικά ότι η μείωση ανισοτήτων είναι και αναπτυξιακά ευεργετική.
Η ενίσχυση των μισθών και του κοινωνικού κράτους είναι αυτή που αυξάνοντας τη ζήτηση, αυξάνει τη κατανάλωση και δημιουργεί μια προοπτική σταθερής ανοδικής πορείας στο ΑΕΠ.
Συνεπώς η πολιτική σας, είναι κατά την άποψή μας, προσανατολισμένη στη λάθος κατεύθυνση.
Η χώρα μετά την έξοδο από τα μνημόνια δε χρειάζεται να επιστρέψει στα χέρια και στις πολιτικές συνταγές που μας οδήγησαν σε αυτά.
Η χώρα χρειάζεται επειγόντως ένα ανορθωτικό σχέδιο.
Χρειάζεται αναβαθμίσιμη του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής προστασίας και όχι περικοπές των κοινωνικών επιδομάτων.
Χρειάζεται αναβάθμιση των εργασιακών σχέσεων, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, του θεσμικού πλαισίου προστασίας των εργαζόμενων και όχι διάλυση και ασυδοσία.
Χρειάζεται αναβάθμιση του παραγωγικού μοντέλου, επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στις νέες τεχνολογίες και τη καινοτομία, και όχι μονοκαλλιέργεια στον τουρισμό και στην οικοδομή, και επιδοτήσεις σε όσους έχουν πρόσβαση στην εξουσία, ανεξάρτητα από την παραγωγική προοπτική των δραστηριοτήτων τους.
Η χώρα χρειάζεται αναβάθμιση της πολιτικής της για την κλιματική αλλαγή, που σημαίνει μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία, με την προστασία του περιβάλλοντος σε προτεραιότητα και όχι διευκολύνσεις, παράκαμψη της νομοθεσίας και επιδοτήσεις σε όσους πληρώνουν, ακόμη και αν αυτοί καταστρέφουν το περιβάλλον με εξορύξεις, όπως στη Χαλκιδική, που τώρα θέλετε να τις πάτε και στη Θράκη.
Η χώρα χρειάζεται τέλος αναβάθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, εμβάθυνση της αξιοκρατίας και όχι επιστροφή στις πιο χυδαίες πελατειακές σχέσεις των κομματικών διορισμών και των υπερήλικών κομματαρχών στους Δημόσιους οργανισμούς, όπως ο κ. Πατέρας που σας έδωσε χίλιους ψήφους και τον κάνατε διοικητή στο νοσοκομείο της Καρδίτσας.
Αυτό το ανορθωτικό πρόγραμμα έχουμε σχεδιάσει, όπως σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε την έξοδο από τα μνημόνια, την ρύθμιση του χρέους, την αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, που έλυσε θετικά για τα εθνικά μας συμφέροντα μια διαφορά που έπρεπε να είχε λυθεί εδώ και τριάντα χρόνια πριν.
Αλλά και με την αναβάθμιση των συμμαχιών μας στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικότερα με τη προώθηση του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, που αλλάζει προς όφελος της χώρας την ισορροπία στη περιοχή.
Όπως σχεδιάσαμε λοιπόν και υλοποιήσαμε όλα αυτά, σε δύσκολες συνθήκες, έτσι σχεδιάσαμε και το πρόγραμμα ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας μετά τα μνημόνια.
Με επιπλέον 2 δις προγραμματίζαμε από τη χρήση του ειδικού λογαριασμού μέσα στο 2020 για κοινωνικές δαπάνες.
Με την επιπλέον αύξηση του κατώτατου μισθού 7,5% + 7,5% τα δύο επόμενα χρόνια.
Με τη περεταίρω ενίσχυση των δαπανών για την παιδεία και την υγεία, για την έρευνα, για την ανάσχεση του brain drain. Μιας και μιλάω για brain drain θα ήθελα σας ρωτήσω κύριε πρωθυπουργέ.
Έχετε υπόψη σας ότι 4.500 νέοι πτυχιούχοι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων, περισσότεροι του ενός, οι περισσότεροι εξ αυτών, εργάζονται εδώ κι ένα χρόνο σε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα του υπουργείου Εργασίας για την ανάσχεση του brain drain. Ένα πρόγραμμα που μπορεί να ανανεωθεί. Αλλά εσείς μειώνετε κατά 90 εκατ. τις δαπάνες για τον ΟΑΕΔ και αρκείστε μονάχα σε ψεύτικα επικοινωνιακά τεχνάσματα, ότι δήθεν την ίδια στιγμή που αυτούς τους 4.500 τους οδηγείτε στο εξωτερικό, που ήδη δουλεύουν στην Ελλάδα, σε κρίσιμες θέσεις για τη δημόσια διοίκηση, θα φέρετε, λέει, άλλους 500 που εργάζονται στο εξωτερικό.
Αλλά είπαμε ότι αυτή είναι η πολιτική σας. Της επικοινωνίας και της απάτης.
Εγώ θα σας ζητήσω να συναντήσετε αυτούς τους νέους ανθρώπους. Και να αναθεωρήσετε, να τους δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία να μείνουν στη χώρα μας.
Εμείς λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχαμε και έχουμε σχέδιο. Βασισμένο στην αξιοποίηση του μαξιλαριού ρευστότητας για την μείωση από τώρα των πλεονασμάτων και όχι σε ένα χρόνο και αν.
Τώρα, βέβαια θα μας δοθεί η ευκαιρία να το επεξεργαστούμε καλύτερα, αλλά φοβάμαι ότι η χώρα δεν χάνει απλά τον βηματισμό της. Δεν χάνει απλά χρόνο. Φοβάμαι ότι γυρνάει πίσω.
Διάβασα σήμερα σε μια έγκυρη εφημερίδα, που δεν υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, κάθε άλλο θα έλεγα, ότι σας ζητάνε να βάλετε χέρι στο μαξιλάρι, ώστε η εγγύηση των 12 δις για τις τράπεζες να είναι σε ρευστό. Αντιλαμβάνεστε τι επιπτώσεις θα έχει κάτι τέτοιο, ε;
Αντί να αξιοποιήσετε τους κόπους του ελληνικού λαού για να προχωρήσετε στη μείωση των πλεονασμάτων από το 2020, που θα σας στηρίζαμε όλοι σ’ αυτό, αντί να αξιοποιήσετε αυτό το απόθεμα ρευστότητας για ένα ανορθωτικό πρόγραμμα για την οικονομία και τους πληγέντες από τα μνημόνια, δηλαδή τους οικονομικά αδύναμους και τη μεσαία τάξη, εσείς αδρανήσατε.
Είπατε ότι δεν ανοίγουμε καμία συζήτηση για τα πλεονάσματα, καμία συζήτηση για την αξιοποίηση του μαξιλαριού.
Κάποιοι από σας είπατε επίσης ότι μας είναι άχρηστο, μας είναι ένα βάρος που μας κληρονομήσατε.
Αργότερα βεβαίως βγήκε προεκλογικά ένας βουλευτής σας και σας κάρφωσε. Είπε θα το δώσετε στις τράπεζες. Τον διαψεύσατε προεκλογικά. Και τώρα να που τελικά ο λαός μας έχει δίκιο για τη σχετική παροιμία που μας λέει από ποιόν μαθαίνεις την αλήθεια.
Μόνο που, αν το κάνετε αυτό, αν μειώσετε κατά 12 δις το μαξιλάρι για να τα δώσετε στις τράπεζες, και δεν θα δει κάτι από αυτό, από τις θυσίες του δηλαδή ο ελληνικός λαός, και θα επηρεάσετε αρνητικά το κόστος δανεισμού από τις αγορές. Ελπίζω λοιπόν, να μην προχωρήσετε σε μια τέτοια ενέργεια. Ούτε φυσικά σε οποιαδήποτε άλλη σας ζητάνε που θα επηρεάσει αρνητικά τη διαχείριση του Δημόσιου χρέους.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Τα λέω αυτά, γιατί οφείλω να επισημάνω τους κινδύνους.
Η οικονομία είναι σε ράγες. Εμείς δεν θα βγούμε να κάνουμε τις Κασσάνδρες. Άλλωστε όλοι το γνωρίζουν πως, ό,τι και να λέτε, είναι δικό μας έργο αυτό. Αλλά οι κίνδυνοι είναι ακόμη εδώ.
Είτε από την επιστροφή σε πολιτικές που ευθύνονται για την κρίση. Είτε από τη κακή διαχείριση του κρίσιμου εργαλείου που σας αφήσαμε ως προίκα, του μαξιλαριού ρευστότητας. Είτε και από εξωγενείς παράγοντες. Διότι οι εξελίξεις στο διεθνές και ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον, είναι ανησυχητικές.
Και αναφέρθηκα διεξοδικά στις οικονομικές εξελίξεις που γεννούν ανησυχία. Αλλά δεν είναι όμως μόνο αυτές. Είναι και οι γεωπολιτικές. Και η χώρα μας, ξέρετε, επηρεάζεται άμεσα από αυτές.
Βρισκόμαστε σε μια εύθραυστη περιοχή και οι σχέσεις μας με τις γειτονικές χώρες αποτελούν κρίσιμο παράγοντα για την πορεία της οικονομίας και για την ευημερία μας.
Και ειδικότερα οι σχέσεις μας με τη Τουρκία. Τόσο λόγω της ανοιχτής διαφοράς μας για την υφαλοκρηπίδα όσο και της διαρκούς πληγής του Κυπριακού, 45 χρόνια τώρα, όσο όμως και εξ αιτίας της προσφυγικής κρίσης όπου η Τουρκία διαδραματίζει έναν κρίσιμο ρόλο.
Τα τελευταία 20 χρόνια, ορθώς, η χώρα μας βασίστηκε σε μια διττή προσέγγιση διαλόγου και πίεσης στην Τουρκία, για να προστατέψει τα κυριαρχικά της δικαιώματα από την τουρκική επιθετικότητα και να οικοδομήσει μια νέα σχέση με τη γείτονα.
Ορθώς, πρωτοστατήσαμε ως χώρα στο ξεκλείδωμα της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας την περίοδο 1999-2004, στηρίζοντας δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στη γειτονική χώρα.
Και αξιοποιώντας το πλαίσιο του Ελσίνκι για να προχωρήσουν οι διερευνητικές για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, με την προοπτική προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Σε αυτό το πνεύμα, την περίοδο 2015-2016, με εφαλτήριο το προσφυγικό, επιχειρήσαμε και μπορέσαμε να πρωτοστατήσουμε εκ νέου στην οικοδόμηση μιας νέας φάσης στρατηγικής συνεργασίας στις ευρωτουρκικές σχέσεις.
Μιας φάσης που οδήγησε στη δύσκολη Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, που εξασφάλισε τη ραγδαία μείωση ροών και κυρίως των θανάτων στο Αιγαίο.
Μιας φάσης που επέτρεψε να φτάσουμε πιο κοντά από ποτέ σε δίκαιη και βιώσιμη λύση για το Κυπριακό και στην κατοχύρωση εν τέλει του πλαισίου Γκουτιέρες.
Μιας φάσης που επέτρεψε τη διεξαγωγή νέων γύρων διερευνητικών, αλλά, κυρίως, ουσιαστικών συνομιλιών για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
Δυστυχώς, όμως, και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε: αυτή η Τουρκία δεν υπάρχει πια.
Θα είναι, όμως, ιστορικό – υπαρξιακό – θα έλεγα λάθος να αποφασίσουμε ότι, αφού αυτή η Τουρκία δεν υπάρχει πια, δεν πρέπει να υπάρχει και αυτή η Ελλάδα. Η Ελλάδα του διαλόγου, των αξιών και του διεθνούς δικαίου.
Θα ήταν απλό, να πούμε ότι σήμερα, η μόνη λύση είναι η ανάσχεση των ροών.
Να επαναπροωθούμε στην θάλασσα τους πρόσφυγες και μετανάστες που η Τουρκία κακώς δεν τους εμποδίζει, παραβιάζοντας τη Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας.
Να μιλάμε για «την εποχή των κανονιοφόρων» και να βάζουμε τα δικά μας ΜΜΕ να αποκαλύπτουν στις κυριακάτικες εφημερίδες με πηχυαίους τίτλους τους άκρως απόρρητους όρους εμπλοκής του Πολεμικού Ναυτικού.
Να μιλάμε για διάλογο αφηρημένα, αλλά να τερματίζουμε στην πράξη και με διαρροές, λίγο πριν συναντηθεί ο κ. Μητσοτάκης με τον κ. Ερντογάν, από το υπουργείο Άμυνας, τον διάλογο για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.
Αλλά η Ελλάδα του 2020 δεν πρέπει να ακολουθήσει την Τουρκία στην κατηφόρα προς τον 20ο αιώνα, που έχει επιλέξει ο Πρόεδρος Ερντογάν. Αυτό πρέπει να το ξέρει ο ελληνικός λαός. Και πρέπει να το ξέρει και ο φίλος τουρκικός λαός και οι δημοκρατικές δυνάμεις και στις δύο ακτές του Αιγαίου.
Η Ελλάδα πρέπει να μείνει σταθερή στην ευρωπαϊκή πυξίδα και τις αξίες που επέλεξε στην χαραυγή του 21ου αιώνα για τη διαχείριση των ελληνοτουρκικών, μετά από μια καταστροφική δεκαετία που μας έφτασε για μια ακόμη φορά στα πρόθυρα του πολέμου.
Και πρέπει να είμαστε απολύτως σαφείς για το τι σημαίνει αυτό.
Πρώτον, σημαίνει μια φιλειρηνική πολιτική.
Αλλά φιλειρηνική πολιτική δεν σημαίνει ότι δεν φροντίζουμε για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Θα είμαστε απέναντι στις φιλοπόλεμες κραυγές των εθνικιστικών μέσων, του εθνικιστικού Τύπου, που ενισχύονται από ανεύθυνες κυβερνητικές διαρροές και εκθέτουν τη χώρα μας.
Αλλά στηρίζουμε απόλυτα την αναβάθμιση της αποτρεπτικής δύναμης των ενόπλων δυνάμεων για να προστατέψουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα απέναντι σε κάθε απειλή.
Μέσα στα χειρότερα χρόνια της κρίσης, εμείς εξασφαλίσαμε την αναβάθμιση των F-16 και πριν λίγες μέρες υπερψηφίσαμε το σχετικό νομοσχέδιο. Θέλετε να σας θυμίσω τι ακριβώς έλεγαν οι εκπρόσωποί σας όταν μιλούσαν για «σκάνδαλο», όταν εμείς αναβαθμίζαμε τα F16 και τώρα ο υπουργός Άμυνας –και σωστά λέει- ότι προτιμώ να με πάνε σε ειδικό δικαστήριο, παρά να μην τα υπερψηφίσω;
Εμείς δεν θα ακολουθήσουμε αυτή τη στάση στα εθνικά θέματα. Να είστε βέβαιοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μήνυμα που πρέπει να εκπέμπει η χώρα αυτές τις ώρες –και αυτά όντως θα έχουμε τη δυνατότητα να τα συζητήσουμε στην Επιτροπή Εξοπλιστικών- το μήνυμα που πρέπει να εκπέμπει η χώρα σε κρίσιμες ώρες από την ηγεσία της πρέπει να είναι ένα μήνυμα αποφασιστικότητας. Διαλόγου και αποφασιστικότητας.
Δεν μπορεί να είναι ένα μήνυμα να επιδειχθεί καλή διάθεση και από τις δύο πλευρές. Ούτε ότι «δεν φοβόμαστε θερμό επεισόδιο».
Νομίζω ότι αυτές οι δηλώσεις, για να είμαι επιεικής, γιατί δεν είναι στόχος μου σήμερα να ασκήσω κριτική, είναι ατυχείς δηλώσεις.
Το μήνυμα πρέπει να είναι ότι οι ένοπλες δυνάμεις μας είναι ικανές να εγγυηθούν και θα εγγυηθούν, σε κάθε περίπτωση, δεν θα επιτρέψουν την παραμικρή αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Άρα λοιπόν, πρώτον, φιλειρηνική πολιτική, με αποφασιστικό μήνυμα.
Δεύτερον, ενεργητική διπλωματία.
Πρέπει για μια ακόμα φορά να δώσουμε μάχη προκειμένου να ενσωματώσουμε τα συμφέροντά μας στο ευρωτουρκικό πλαίσιο.
Όπως λειτουργήσαμε με το Ελσίνκι, όπως λειτουργήσαμε στο προσφυγικό, πρέπει και σήμερα να λειτουργήσουμε με τις κυρώσεις.
Η Ελλάδα οφείλει να αγωνιστεί με όλες τις διπλωματικές της δυνάμεις – και με τη χρήση βέτο αν χρειαστεί – για την επέκταση των ευρωπαϊκών κυρώσεων σε βάρος εταιρειών και προσώπων που θα δράσουν στην περιοχή της παράνομης συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης.
Πρέπει όλοι να μάθουν στην Ευρώπη αλλά και οι γείτονές μας ότι το τίμημα της ευρωπαϊκής διπλωματικής απραξίας θα είναι τεράστιο. Και αυτό πρέπει έπρεπε να γίνει χθες. Ας γίνει σήμερα τουλάχιστον.
Η πολυφωνία σε αυτά τα θέματα, ξέρετε, οι παράλληλες και αντιφατικές δηλώσεις μεταξύ του υπουργείου Εξωτερικών και υπουργείου Άμυνας για τα ΜΟΕ, ή μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών και του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών σας, που δήλωσε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ότι δεν θα διεκδικήσουμε και δεν διεκδικήσαμε κυρώσεις, από στρατηγική, από άποψη, αλλά μονάχα όταν έρθουν τουρκικά πλοία να παραβιάσουν την ελληνική ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης. Αυτό δήλωσε ο κ. Βαρβιτσιώτης. Η κακοφωνία λοιπόν και η πολυφωνία μόνο κακό κάνουν στη χώρα.
Πρέπει λοιπόν να επιδιώξουμε να καθίσουμε και εμείς στο τραπέζι του διαλόγου για το μέλλον της Λιβύης. Δεν μπορεί να λείπουμε από αυτό.
Όπως το καταφέραμε και με τη Διαδικασία του Βερολίνου για τα Δυτικά Βαλκάνια, να εντείνουμε τις συνομιλίες με την Αίγυπτο για οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Κυρίως, όμως, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η επίσκεψη σας στις ΗΠΑ θα οδηγήσει σε ένα σαφές μήνυμα του Προέδρου Τραμπ ότι ο EastMed θα προχωρήσει μεταξύ Κύπρου και Κρήτης και ότι το σχήμα 3+1 με την Κύπρο και το Ισραήλ θα επανασυγκληθεί.
Ως κυβέρνηση, παλέψαμε και εξασφαλίσαμε τον στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ και προετοιμάσαμε την αναθεώρηση της αμυντικής συμφωνίας, που συζητάμε το επόμενο διάστημα να εγκρίνουμε, η οποία αφορά τέσσερις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη χώρα μας.
Το κάναμε προφανώς όχι από ιδεολογική προσέγγιση αλλά από εθνική ευθύνη.
Αναγνωρίζοντας ότι τα συμφέροντά της χώρας με τις ΗΠΑ συνέκλιναν στην ανάγκη να καταστεί η Ελλάδα ένας ισχυρός πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή.
Αν όμως οι ΗΠΑ θεωρούν ότι μπορούμε να παίξουμε τον ρόλο αυτό, ενώ την ίδια στιγμή τα κυριαρχικά μας δικαιώματα απειλούνται με τόσο ξεκάθαρο τρόπο, τότε η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι δεδομένη. Δεδομένους δε πρέπει να μας θεωρεί κανείς. Θέλω να είμαι σαφής. Η συμφωνία αυτή δεν μπορεί να προχωρήσει αν πρωτίστως δεν προχωρήσουν οι δύο παραπάνω προϋποθέσεις.
Τρίτος, στόχος μας πρέπει να είναι ο διάλογος στη βάση του διεθνούς δικαίου.
Να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να ξαναρχίσουν οι διερευνητικές και, αν αυτές δεν προχωρήσουν, να αρχίσουν οι συνομιλίες για συνυποσχετικό προκειμένου να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Σε αυτές τις εξαιρετικά κρίσιμες στιγμές το μήνυμά μας πρέπει να είναι σαφές.
Θα προστατέψουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα με όλα τα μέσα, αλλά στόχος μας δεν είναι να ακολουθήσουμε την Τουρκία στον αδιέξοδο δρόμο της σύγκρουσης και των τετελεσμένων.
Στόχος είναι η επίλυση της διαφοράς μας στη βάση του διεθνούς δικαίου και ειρήνη στην περιοχή μας που θα φέρει ευημερία και προοπτική οικονομικής ανάπτυξης.
Ολοκληρώνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και να με συγχωρέσετε, αλλά νομίζω ότι τα εθνικά μας θέματα – θα μου πείτε ο προϋπολογισμός- όμως, ναι, είναι κρίσιμες οι ώρες και, ιδίως σε μια συζήτηση για τον προϋπολογισμό και την πορεία της οικονομίας, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την ειρήνη στην περιοχή μας, για αυτό και να μου συγχωρέσετε αν επεκτάθηκα.
Η χώρα βρίσκεται για άλλη μια φορά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Εμείς, το ξαναλέω, δεν είμαστε εδώ απλά για να κάνουμε αντιπολίτευση. Είμαστε εδώ για να παρεμβαίνουμε, όσο μπορούμε πιο δημιουργικά για το καλό της κοινωνικής πλειοψηφίας, για το καλό του ελληνικού λαού και του τόπου. Όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε βεβαίως.
Ο προϋπολογισμός που μας παρουσιάζετε είναι άδικος και, το κυριότερο, είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Παράγει μεγαλύτερες αντιφάσεις και κινδύνους για την οικονομία σε μια περίοδο, που πιστεύουμε ότι ήρθε πλέον η ώρα που οι πολίτες να θρέψουν τους καρπούς των θυσιών τους.
Στον ελληνικό λαό αξίζει ένα καλύτερο αύριο.
Και πιστεύουμε ότι, όπως πάντα έτσι και τώρα, αυτό το καλύτερο αύριο μπορεί να το κατακτήσει μόνο μέσα από τους αγώνες του.
Καταψηφίζουμε λοιπόν τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης της ΝΔ.
Και καλούμε τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τη μεσαία τάξη, τους αγρότες, τους ανθρώπους του πνεύματος, να είναι σε εγρήγορση.
Η πορεία προς τα εμπρός για τη χώρα δεν ακυρώθηκε. Απλά αναστάλθηκε. Με τους δικούς τους αγώνες, σύντομα αυτή η πορεία προς τα εμπρός θα ξαναγίνει πραγματικότητα.
Σας ευχαριστώ θερμά.