Φίλες και φίλοι,
Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στα Καλάβρυτα. Για εμένα είναι μεγάλη χαρά, μεγάλη τιμή, αλλά και χρέος να βρίσκομαι στο μαρτυρικό αυτό τόπο.
Σε ένα τόπο ξεχωριστό. Με βαριά, πολύ βαριά ιστορία, αλλά και βαριά παράδοση.
Τα μαρτυρικά Καλάβρυτα έζησαν μια ανείπωτη φρίκη. Μια φρίκη, όμως, που έζησε ολόκληρη η Ευρώπη στο όνομα μιας απάνθρωπης ιδεολογίας. Και δεν πρέπει αυτό να το ξεχνάμε, ιδίως, τις ημέρες μας.
Γι’ αυτό και σήμερα, πιστεύω ότι τα Καλάβρυτα, αλλά και οι άλλοι μαρτυρικοί τόποι της πατρίδας μας, το Δίστομο, η Κάνδανος, όλοι οι τόποι του μαρτυρίου από το ναζισμό και το φασισμό, αποτελούν τη ζωντανή, διαρκώς ζωντανή συλλογική μνήμη του λαού μας, τη ζωντανή μνήμη της πατρίδας μας.
Διότι, είναι η διαρκής υπενθύμιση σε όλους τους Έλληνες, να σηκώνουν καθημερινά το ανάστημά τους ιδιαίτερα, σε αυτούς που εμφανίζονται σήμερα, από τον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας ξεπροβάλλουν και θέλουν να σπείρουν ξανά το μίσος, το ρατσισμό και τη διχόνοια.
Γιατί η πατρίδα μας, ευτυχώς, έχει την τύχη να έχει μια πολύ πλούσια ιστορία και αυτή η ιστορία πρέπει να είναι ο καλύτερος οδηγός μας και ιδίως, ο οδηγός στις νέες γενιές, στα νέα παιδιά για το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου.
Και αυτή η ιστορία, δεν μπορεί ούτε να παραχαράσσεται, ούτε να ευτελίζεται, ούτε και να λησμονείται από κανένα.
Σήμερα, όμως βρίσκομαι εδώ, στα Καλάβρυτα, όχι με αφορμή την τιμή απέναντι στην ιστορία, όχι με αφορμή το πολύ σημαντικό χθες του τόπου σας, αλλά βρίσκομαι εδώ με σκοπό να μιλήσουμε για το σήμερα και το αύριο αυτού του τόπου και ιδιαίτερα το σήμερα και το αύριο των ανθρώπων του μόχθου, των ανθρώπων που ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία, ιδιαίτερα την κτηνοτροφία.
Διότι, ίσως να μην το ξέρουν πολλοί, στο πανελλήνιο, αυτό, διότι τα Καλάβρυτα είναι- αν θέλετε-ταυτισμένα, ως τόπος μαρτυρίου, με την ιστορική μνήμη. Ωστόσο, με την επίσκεψή μου αυτή στον αγροτικό συνεταιρισμό και στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του, νομίζω ότι δίνω τη δυνατότητα να γίνει γνωστό ευρύτερα, ότι εδώ, γεννήθηκε και μεγάλωσε ένα από τα πιο επιτυχημένα παραδείγματα συνεργασίας και αλληλεγγύης, του αγροτικού και κτηνοτροφικού κόσμου της πατρίδας μας.
Για πάνω από 50 χρόνια, ο συνεταιρισμός σας είναι υγιής, μεγαλώνει και εξελίσσει τη δραστηριότητα του, και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, αντέχοντας στις πιέσεις, στις μεγάλες πιέσεις των καιρών.
Ένα εγχείρημα που πέτυχε – και πρέπει να τα αναδεικνύουμε αυτά τα εγχειρήματα που πέτυχαν, υπάρχουν πολλά στην πατρίδα μας, υπάρχουν και κάποια που απέτυχαν και οι αιτίες είναι γνωστές.
Όμως, εμείς πρέπει να αναδεικνύουμε τα πετυχημένα παραδείγματα και κυρίως να αναδεικνύουμε τις αιτίες για τις οποίες είναι πετυχημένα. Και οι αιτίες είναι η συλλογικότητα, είναι η συνεργασία, είναι η ευθύνη για τον τόπο και για το διπλανό, είναι -αν θέλετε- η ανιδιοτέλεια των ανθρώπων που ασχολήθηκαν με το συνεταιριστικό κίνημα.
Αντιθέτως, οι αιτίες, εκεί όπου έχουμε αποτυχημένα παραδείγματα, δεν είναι άλλα από την επιθυμία ενός εφήμερου κέρδους, αλλά και ενός άκρατου ανταγωνισμού που οδήγησε στον εκφυλισμό των βασικών αρχών της αλληλεγγύης και της συνεργασίας.
Τέτοια παραδείγματα, λοιπόν, σαν το δικό σας, είναι πλούτος για την παραγωγή- και όχι μόνο για την αγροτική παραγωγή – στη χώρα μας.
Και γι’ αυτό το λόγο, σήμερα που μετά από μια πολύ μεγάλη περιπέτεια, από την οποία εξέρχεται η χώρα και η οικονομία και που όλοι αναζητούμε να θέσουμε τα θεμέλια ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, απαλλαγμένου από τα λάθη του παρελθόντος που μας οδήγησαν και στη χρεοκοπία.
Σήμερα, λοιπόν, που θέλουμε να βάλουμε τα θεμέλια ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, η ενθάρρυνση νέων συνεταιριστικών εγχειρημάτων, αλλά και η ενίσχυση των υπαρχόντων, είναι για μας προτεραιότητα.
Διότι, ξέρετε, η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να επενδύσει στα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα και η ελληνική οικονομία να μπορέσει να πατήσει ξανά στα πόδια της επενδύοντας στα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα.
Και νομίζω, ότι η παραγωγή των ποιοτικών προϊόντων και η προσπάθειά μας, αυτά τα ποιοτικά προϊόντα να στηριχθούν σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και να αξιοποιήσουμε ταυτόχρονα, και το μεγάλο πλεονέκτημα της μεγάλης τουριστικής ζήτησης, ώστε αυτοί οι οποίοι έρχονται στον τόπο μας και είναι πια εκατομμύρια ετησίως.
Φέτος, σπάσαμε πάλι κάθε ρεκόρ- κοντά στα 35 εκατομμύρια τουρίστες- να μπορούν να φεύγουν από τον τόπο και να θέλουν να ξανάρθουν, όχι μόνο για τις αναμνήσεις που έχουν να κάνουν με την ομορφιά του τοπίου, αλλά έχοντας δεθεί και με την παράδοση του τόπου και η παράδοση είναι και τα προϊόντα που παράγει αυτός ο τόπος, που είναι μοναδικά σε ποιότητα.
Και βέβαια, για να μπορέσουμε να στηρίξουμε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό τα συγκριτικά πλεονεκτήματα και ιδίως, σε ότι αφορά την αγροτοδιατροφή, θα πρέπει να στηρίξουμε αυτούς που παράγουν τα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα.
Δεν γίνεται να τους αφήνουμε έρμαιο των μεγάλων συμφερόντων.
Δεν γίνεται να κινούμαστε χωρίς μια εθνική στρατηγική στοχευμένης ενίσχυσης της εγχώριας αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.
Γνωρίζετε, προφανώς, καλύτερα από εμένα και από τον καθένα, τις μεγάλες πληγές που άνοιξε η κρίση και αφήνει πίσω της αυτή η καταστροφική διαχείριση των πρώτων ετών.
Δεν ήρθα όμως, εδώ, για να αραδιάσω κατηγορίες σε ότι αφορά το τι έγινε μέχρι χθες, αλλά ήρθα να μιλήσω και να σας ακούσω, ώστε να οργανώσουμε μαζί, τα επόμενα βήματα, την επόμενη μέρα για να στηριχθεί ο αγροτικός κόσμος στην πατρίδα μας.
Διότι, σήμερα, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια μπορούμε να έχουμε ένα απόθεμα από το οποίο, πρωτίστως, θέλουμε να ενισχύσουμε αυτούς που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση. Και αυτό κάνουμε. Αυτά είναι τα πρώτα δείγματα γραφής μας, τις πρώτες ημέρες μετά την έξοδο από τα μνημόνια. Αλλά, αν θέλετε, αυτή ήταν και η έγνοια μας, τις δύσκολες ημέρες όπου έπρεπε να διαχειριστούμε ελλείμματα που παραλάβαμε προκειμένου να βγάλουμε την χώρα από αυτή την πρωτοφανή περιπέτεια των μνημονίων.
Θέλω, όμως, να σας πω ότι αυτή η συζήτηση για εμάς δεν είναι μια συζήτηση που ξεκινά από το μηδέν. Αυτός ο τόπος έχει μια πλούσια παράδοση αγώνων και διεκδικήσεων του αγροτικού συνεταιριστικού κινήματος ,που αν και στην πορεία-όπως είπα πιο πριν- υπήρξε μια τάση εκφυλισμού, εν τούτοις εμείς δεν θα πετάξουμε, όπως λέει και η παροιμία, μαζί με τα νερά και το παιδί.
Θα κρατήσουμε ότι πιο υγιές και ότι πιο υγιές είναι οι αξίες μας, ότι πιο υγιές είναι τα πετυχημένα μας παραδείγματα , ότι πιο υγιές είναι οι άνθρωποι που αγωνίζονται καθημερινά, οι άνθρωποι του μόχθου, με στόχο τη συλλογική προκοπή.
Ταυτόχρονα, όμως, με την παράδοση την θετική που θέλουμε να κρατήσουμε και να αναδείξουμε, έχουμε και στα δύσκολα χρόνια-όπως σας είπα πιο πριν-μέσα από πολύ μεγάλες δυσκολίες, θέσει σε προτεραιότητα την δύσκολη εκείνη περίοδο, προφανώς, όχι την ενίσχυση, αλλά την άμυνα.
Την άμυνα, αυτό ήμασταν σε θέση να κάνουμε, τρία χρόνια τώρα, την άμυνα απέναντι στους πιο αδύναμους, την άμυνα απέναντι στον αγροτικό κόσμο, την άμυνα απέναντι στον κόσμο της κτηνοτροφίας, απέναντι σε μια πολύ επιθετική στάση που είχαν όλοι όσοι ασπάζονται αυτό το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού.
Και βεβαίως, αυτό το δόγμα ασπάζονταν όσοι μας επέβαλλαν τα προηγούμενα χρόνια πολιτικές από το εξωτερικό και κάποιοι βεβαίως, που θέλουν οικειοθελώς να τις εφαρμόσουν εδώ στην Ελλάδα χωρίς να τους επιβάλλουν απ’ έξω.
Ήμασταν, λοιπόν, εμείς αυτοί που σε δύσκολες στιγμές το 2016 νομοθετήσαμε τον συνεταιριστικό νόμο, ώστε τόσο οι υφιστάμενοι συνεταιρισμοί να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην κρίση και να ανασυνταχθούν ξανά σε υγιή βάση, αλλά και να ευνοηθεί εκ νέου, η δημιουργία νέων συνεταιρισμών.
Επίσης, νομοθετήσαμε το 2017, την υποχρέωση πληρωμής εντός 60 ημερών για τα νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα ανάμεσα σε αυτά και τα γαλακτοκομικά, αλλά και το ελληνικό σήμα στα γαλακτοκομικά προϊόντα και στο κρέας.
Διευρύναμε και αυξήσαμε, ήδη από το 2016 την ενίσχυση – συνδέοντας την μάλιστα με την παραγωγή – των ζωοτροφών, στοχεύοντας ακριβώς, στην ενίσχυση του πολύπαθου κλάδου της κτηνοτροφίας.
Και βεβαίως, καταφέραμε –και αυτό θέλω να το τονίσω- να βάλουμε σε τάξη τις πληρωμές των ενισχύσεων και των προγραμμάτων, όπως είναι η Βιολογική Κτηνοτροφία.
Προχωρήσαμε, επίσης, σε σημαντικές ενέργειες για την ποιοτική αναβάθμιση των ελέγχων στο φρέσκο γάλα και στη μεταποίηση γάλακτος και κρέατος. Μέσα από τη στενή συνεργασία Υπηρεσιών με ελεγκτικές αρμοδιότητες άλλων Υπουργείων, πέραν του αγροτικής Ανάπτυξης, η οποία ήδη αποδεικνύεται ότι είναι καθοριστική για την αποτελεσματικότητα των ελέγχων.
Όμως, σήμερα, αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, σήμερα που έχουμε τη δυνατότητα να πάμε ένα βήμα πιο μπροστά, πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να σχεδιάσουμε μαζί την αντεπίθεση, όχι την άμυνα , την αντεπίθεση για να προστατεύσουμε τους ανθρώπους του μόχθου και της παραγωγής και να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα.
Ήδη, λοιπόν, μέσα στο Νοέμβρη, τον μήνα που μας πέρασε, προχωρήσαμε στην μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για την κύρια σύνταξη των αγροτών από το 18% στο 12%.
Δηλαδή, για να δώσω ένα παράδειγμα, κάποιος που έχει εισόδημα 10.000 ευρώ το χρόνο, το 2019 θα πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές, 600 ευρώ λιγότερα από ότι το 2018.
Και για κάποιον ο οποίος έχει εισόδημα 10.000 ευρώ, το να πληρώσει 600 ευρώ λιγότερα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Ας λένε κάποιοι ότι αυτά είναι ψίχουλα, είναι παροχολογία. Είναι αναγκαίες ενισχύσεις στον κόσμο εκείνο που πρέπει να ενισχύσουμε, διότι πλήρωσε το μάρμαρο της κρίσης, την ώρα που κάποιοι άλλοι έβγαζαν τα χρήματά τους στις Τράπεζες του εξωτερικού.
Γι αυτούς μπορεί να μην είναι σημαντικά αυτά τα 600 ευρώ. Για τον κόσμο του μόχθου και της παραγωγής, τον αγροτικό κόσμο που έχει εισόδημα 10.000 ευρώ, τα 600 ευρώ είναι πολύ σημαντικά.
Επίσης, προχωρήσαμε στην κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους συνεταιρισμένους αγρότες μας. Δίνοντας έτσι ένα ουσιαστικό κίνητρο στους αγρότες να προχωρήσουν σε συνεργατικά, συνεταιριστικά σχήματα. Και το ίδιο, βεβαίως και για τους κτηνοτρόφους.
Κινητροδοτούμε και ωθούμε τη διάθεση των προϊόντων σε συνεταιριστικά σχήματα και με μια έννοια, αποθαρρύνουμε το μέχρι χθες διογκούμενο φαινόμενο της διάθεσης μεγάλου όγκου της παραγωγής εκτός συνεταιριστικών σχημάτων και για φορολογικούς λόγους, όπως ειπώθηκε πριν.
Και τέλος, μέχρι τέλος του έτους, τις επόμενες μέρες, υλοποιούμε την καταβολή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης, το λεγόμενο de minimis, προς τους αιγοπροβατοτρόφους, ύψους 42 εκατ. ευρώ και αφορά κτηνοτρόφους των ορεινών, μειονεκτικών και νησιωτικών περιοχών.
Η σχετική απόφαση έχει ήδη υπογραφεί από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και σύντομα θα δημοσιευτεί. Είναι 42 εκατ. και αφορά αυτή η ενίσχυση περίπου 40.000-45.000 παραγωγούς.
Για να κατανοήσετε τι σημαίνει αυτό: για μια μέση παραγωγική επιχείρηση, που πρέπει να έχει περίπου 200 αιγοπρόβατα, αυτή η ενίσχυση αντιστοιχεί, περίπου, στα 1.000 ευρώ.
Ενισχύσεις αναγκαίες, ενισχύσεις που μπορεί να στηρίξουν τους ανθρώπους του μόχθου, ενισχύσεις που έχουμε τη δυνατότητα να δώσουμε χάρη στην εξαιρετική πορεία της οικονομίας, αλλά τις δίνουμε εκεί που πρέπει. Δεν τις σπαταλάμε δεξιά και αριστερά.
Επιλέγουμε να τις δώσουμε στους αδύναμους, επιλέγουμε να τις δώσουμε σε αυτούς που αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Η οικονομική ενίσχυση, λοιπόν, θα έχει καταβληθεί πριν από τα Χριστούγεννα, στις περιοχές που χαρακτηρίζονται από «φυσικά ή άλλα ειδικά μειονεκτήματα» για τις αιτήσεις του 2018.
Και μάλιστα, η χρηματοδότηση θα είναι αυξημένη κατά 17 εκατ. ευρώ, σε σχέση με την πρόσκληση, προκειμένου να καλυφθεί ο μεγάλος αριθμός των αιτήσεων που αναμένουμε.
Επίσης, έχουμε την χορήγηση της αντισταθμιστικής ενίσχυσης σε ορεινές περιοχές, που είναι στα 158 εκατομμύρια και για τις μη ορεινές, στα 89 εκατομμύρια ευρώ.
Και οργανώνουμε το νέο νομοθετικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των σταυλικών εγκαταστάσεων.
Προχωράμε στη στήριξη του ελληνικού γιαουρτιού. Για το ελληνικό γιαούρτι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αναλαμβάνει άμεσα την σύνταξη φακέλου υποστήριξης και κατοχύρωσής του, ως προϊόν Γεωγραφικής Ένδειξης.
Πρέπει να σας πω, ότι είχα την χαρά και την ευτυχία, να δοκιμάσω το γιαούρτι που φτιάχνετε εδώ, το οποίο είναι πραγματικά εξαιρετικής ποιότητας και μακάρι οι τουρίστες που επισκέπτονται τα Καλάβρυτα, αλλά όχι μόνο, όλοι όσοι έρχονται στον τόπο μας να έχουν την ευκαιρία να δοκιμάζουν ένα τέτοιο γιαούρτι. Είναι από τα ποιοτικότερα προϊόντα που παράγει ο τόπος μας και πρέπει να το ενισχύσουμε.
Επίσης, προχωράμε σε προγράμματα για την διάθεση ποσοτήτων τυροκομικών προϊόντων σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και σε δημόσια ιδρύματα. Μία ενέργεια η οποία αποτελεί και αίτημα δικό σας, εξ όσων γνωρίζω.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση μας είναι να εξετασθεί η δυνατότητα – και θα εξεταστεί, το επόμενο διάστημα- διάθεσης της φέτας, αλλά και της γραβιέρας μέσω:
α) των δωρεάν γευμάτων που δίνουμε σε πολλά σχολεία της χώρας μας
β) των προγραμμάτων σίτισης σε πρόσφυγες και μετανάστες
γ)αλλά και μέσω της επισιτιστικής βοήθειας σε απόρους μέσω του Ταμείου Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς Απόρους (ΤΕΒΑ).
Και η βούλησή μας είναι αυτά τα γεύματα, τα προϊόντα δηλαδή, να προέρχονται αποκλειστικά από αγροτικούς και κτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς που παράγουν γαλακτοκομικά προϊόντα.
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, πριν από λίγο επισκέφτηκα ένα εργοστάσιο μεταποίησης και έμεινα πραγματικά εντυπωσιασμένος. Διότι, παρά το γεγονός ότι αυτός ο συνεταιρισμός έχει ζωή 50 χρόνων, οι εγκαταστάσεις ήταν πράγματι εγκαταστάσεις που θα τις ζήλευε και το πιο σύγχρονο εργοστάσιο μεταποίησης όχι στην Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη.
Μου έκανε όμως κάτι εντύπωση και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Ρώτησα ποια είναι η τιμή που δίδεται εδώ στους κτηνοτρόφους για το πρόβειο γάλα. Μου απαντήσατε ένα 0,72 το κιλό. Την ίδια στιγμή, που άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, μη συνεταιριστικές, δίνουν τιμή 0,75 στους κτηνοτρόφους και λένε ότι δεν βγαίνουν κιόλας. Ενώ εσείς λέτε, ότι έχετε και 2 εκατ. κέρδος ετησίως, το οποίο δίνεται ως μέρισμα στα μέλη σας και βεβαίως, έχετε και τη δυνατότητα να κάνετε νέες επενδύσεις για την ενίσχυση της παραγωγής σας.
Αυτό το λέω, προκειμένου όλοι να προβληματιστούμε. Διότι δύο είναι οι λόγοι, για τους οποίους κάποιοι, κάποια συμφέροντα στον τόπο μας, βρήκαν βεβαίως το έδαφος να το κάνουν, λειτούργησαν τα προηγούμενα χρόνια ως καρτέλ, στριμώχνοντας τον αδύναμο κρίκο της παραγωγής.
Και ο αδύναμος κρίκος της παραγωγής είναι οι άνθρωποι του μόχθου που καθημερινά- δεν έχουν αυτοί καθημερινές, γιορτές και σχόλες-πρέπει να σηκωθούν στις 5 το πρωί, βρέξει-χιονίσει, χειμώνα-καλοκαίρι, γιορτή ή καθημερινή, για να πάνε να αρμέξουν τα πρόβατα, να βγάλουν το γάλα, για να φτάσει το γάλα αυτό στο δικό μας ψυγείο.
Αυτούς θεωρούν ως τον αδύναμο κρίκο. Βούλησή μας πολιτική, είναι αυτό να μην το επιτρέψουμε. Αδύναμος κρίκος στον τόπο μας δε θα είναι πια ο κόσμος της παραγωγής και ο κόσμος του μόχθου.
Και για να μπορέσουμε να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε τη δική σας στήριξη και τη δική σας συνεργασία. Χρειαζόμαστε, κυρίως – πέρα από τα θεσμικά μέσα, τους θεσμικούς τρόπους και τις παρεμβάσεις – μαζί να εμφυσήσουμε ξανά στον μέσο Έλληνα παραγωγό, κτηνοτρόφο και αγρότη την μεγάλη αξία του συνεταιρισμού και της αλληλεγγύης.
Θέλει δουλειά αυτό, δεν είναι εύκολο, αλλά το νέο παραγωγικό μοντέλο που έχει ανάγκη ο τόπος πρέπει να στηρίζεται ξανά σε έναν υγιή συνεργατισμό. Και αυτός ο υγιής συνεργατισμός περνάει μέσα και από τις αξίες που εμείς οφείλουμε να κουβαλάμε και να αγωνιζόμαστε για αυτές.
Δεν έχουμε ως αξία τον άκρατο ανταγωνισμό, δεν έχουμε ως αξία την αρπαχτή και το κέρδος το εφήμερο. Έχουμε ως αξία να φτιάξουμε υποδομές για τον τόπο μας, στηρίζοντας τους πιο αδύναμους, που θα μείνουν και για την επόμενη μέρα.
Θέλω, λοιπόν, με αυτές τις σκέψεις να κλείσω, λέγοντάς σας, ότι θα συνεχίσουμε μέσα από τον διάλογο και τη συνεργασία με τους αγρότες και τις αγρότισσες της πατρίδας μας, τους κτηνοτρόφους, θα συνεχίσουμε τον αγώνα τον δύσκολο –γιατί δεν είναι εύκολες οι λύσεις- για να δώσουμε την απαραίτητη ώθηση σε ένα από τα πιο σημαντικά αναπτυξιακά πλεονεκτήματα που διαθέτουμε.
Διότι, αυτή την περίοδο στη χώρα, το μεγάλο στοίχημα για την επόμενη μέρα είναι η συνάντηση όλων αυτών των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου, που θα πάρουν στις πλάτες τους τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Και ο αγροτικός και κτηνοτροφικός κόσμος, έχει περίοπτη θέση σε αυτό το εθνικό προσκλητήριο της νέας εποχής για τον τόπο και το λαό μας.
Σας ευχαριστώ θερμά.