Ο ηλιακός θερμοσίφωνας είναι η απλούστερη και η γνωστότερη ηλιακή συσκευή. Κατά την λειτουργία του γίνεται εκμετάλλευση δυο φυσικών φαινομένων. Με την αρχή του θερμοσίφωνου επιτυγχάνεται η κυκλοφορία του νερού με φυσικό τρόπο χωρίς μηχανικά μέρη (αντλίες κλπ.), ενώ η θέρμανση του νερού γίνεται με την εκμετάλλευση του φαινομένου του θερμοκηπίου που αναπτύσσεται στους συλλέκτες του.
Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες, ανεξάρτητα από το είδος τους, αποτελούνται από δύο βασικά μέρη: το τμήμα συλλογής (οι ηλιακοί συλλέκτες, η επιφάνεια απορρόφησης της ηλιακής ακτινοβολίας) και το τμήμα αποθήκευσης (η δεξαμενή αποθήκευσης του νερού)
Τα δύο αυτά μέρη είναι συναρμολογημένα μαζί και συνδέονται με σωληνώσεις, αλλά σε μεγαλύτερα συστήματα μπορούν να είναι και χωριστά και να χρησιμοποιούνται αντλίες για την κυκλοφορία του θερμαινόμενου μέσου, ειδικά όταν το τμήμα αποθήκευσης δεν βρίσκεται στον ίδιο χώρο με το τμήμα συλλογής. Το τμήμα αποθήκευσης διαθέτει και ηλεκτρική αντίσταση με θερμοστάτη, για να μπορεί να παράγεται ζεστό νερό και σε άσχημες καιρικές συνθήκες.
Με την χρήση ενός ηλιακού θερμοσίφωνα κερδίζουμε από 40% έως 80% εξοικονόμηση χρημάτων και ενέργειας. Το ποσοστό αυτό ποικίλει ανάλογα με την ποιότητα του ηλιακού θερμοσίφωνα.
Η συντήρηση ενός ηλιακού συστήματος, όπως εξάλλου όλων των συσκευών και μηχανών, είναι απαραίτητη, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η καλή λειτουργία και η απόδοσή του. Κάνοντας service στην καθορισμένη στιγμή, βοηθάμε το σύστημά μας να “αντέξει” στην πάροδο του χρόνου και να μας δίνει τις υπηρεσίες του για περισσότερα χρόνια και με αποτελεσματικότητα.
Η απεγκατάσταση και μεταφορά ενός ηλιακού συστήματος είναι ιδιαίτερα απλή σε περίπτωση αλλαγής κατοικίας. Η εργασία αυτή όμως οφείλει να γίνεται από κάποιον ειδικό ή από το συνεργείο της εταιρείας μας.
Ένας ηλιακός θερμοσίφωνας μπορεί επίσης να λειτουργήσει σε συνεργασία με το καλοριφέρ.
Τα πρώτα πειράματα για τη δημιουργία συλλεκτών ηλιακής ενέργειας χρονολογούνται από τα τέλη του 19ου αιώνα στη Βαλτιμόρη των Η.Π.Α. Για πολλές δεκαετίες ωστόσο, η χρήση τους περιορίστηκε σε πειραματικό επίπεδο, κυρίως σε θερμές πολιτείες των Η.Π.Α. όπως η Καλιφόρνια και η Φλόριντα.
Η μεγάλη πετρελαϊκή κρίση του 1973 ήταν το γεγονός που συντέλεσε στη γρήγορη εξέλιξη και διάδοση των ηλιακών συσκευών, ιδιαίτερα σε χώρες με μεγάλη ηλιοφάνεια. Από τη δεκαετία του 1980 και μετά, τα ελληνικά νοικοκυριά εφοδιάστηκαν μαζικά με ηλιακούς θερμοσίφωνες, αξιοποιώντας την άπλετη ενέργεια του ήλιου που φωτίζει τη χώρα επί περίπου 2.700 ώρες κάθε χρόνο.
Η Ελλάδα βρίσκεται στη 2η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. και στην 9η στον κόσμο ως προς τον αριθμό των εγκατεστημένων ηλιακών συλλεκτών και τη χρήση θερμικής ηλιακής ενέργειας.
Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.agelopoulos.gr/iliakoi-thermosifones.html