Κοντά στη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας, στις υπώρειες του όρους Λυκαίου, μέσα σε μια λαγκαδιά, βρίσκεται το χωριό Κουρουνιού.
Στην πλάτη «του Κουρουνιού» βρίσκεται μια άσπρη, βραχωμένη κορφή κι απάνω της είναι θρονιασμένο το κουρουνέικο ξωκλήσι «Ψηλή Παναγιά», που γιορτάζει στα εννιάμερα της Κοίμησης της Παναγίας, στις 23 Αυγούστου, και αποτελεί σημείο αναφοράς, ισχυρό πατριωτικό δεσμό και θησαυρό Παράδοσης για τους Κουρουναίους αλλά και για ολόκληρη την περιοχή.
Κι αυτή είναι μια φωτογραφία εποχής, κάπου μεταξύ 1967 και 1977, που απεικονίζει τον σημερινό Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟ (τότε Ιεροκήρυκα της Μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως), ο οποίος, καβαλικεύοντας ένα άλογο, ανεβαίνει τον κακοτράχαλο ανήφορο στην πλαγιά του Λυκαίου, μαζί με άλλους προσκυνητές Κουρουναίους, ακολουθώντας τον τότε σεβάσμιο ιερέα του Κουρουνιού, τον παπα-Γιώργη Βαζιντάρη, προκειμένου να τελέσει μαζί του την πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην Ψηλή Παναγιά και να απευθύνει το κήρυγμα της εορτής προς τους πανηγυριστές.
Ήταν το έτος 1966, όταν τοποθετήθηκε ως Ιεροκήρυξ, στην Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, ο νυν Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ (διάκονος τότε), ο οποίος χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στις 6-12-1966 στον Μητροπολιτικό Ναό Μεγαλοπόλεως και την ίδια ημέρα του απονεμήθηκε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου.
Ποιος μπορεί, άραγε, να περιγράψει με λόγια το ιεραποστολικό έργο ενός Ιεροκήρυκος, αφοσιωμένου «ψυχή τε και σώματι» στην πιο δύσκολη «σπορά» από καταβολής κόσμου, εκείνη του Λόγου του Θεού;
Υπάρχουν κάποιοι που, συνειδητά ή ασυνείδητα, θεωρούν ότι το επισκοπικό αξίωμα είναι μια ακρόπολη κοσμικής δόξας. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι παρά ένας «Γολγοθάς», τον οποίο εθελούσια και συνειδητά ανεβαίνουν κάποιοι κληρικοί, για να υπηρετήσουν με αυταπάρνηση και θυσία τον Λόγο του Θεού, την Εκκλησία, το Ποίμνιό τους, την Κοινωνία και τον Κόσμο.
Για παράδειγμα, ποιος απ’ αυτούς τους εύκολους κριτές των απάντων γνωρίζει τους ανηφορικούς και δυσκολοδιάβατους δρόμους που ανέβηκε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, για να κερδίσει επάξια, χάριν ημών και του Κυρίου, την Επισκοπική Μίτρα και την Ποιμαντορική Ράβδο;
Και μόνο τα 11 χρόνια του Σεβασμιωτάτου, ως Ιεροκήρυκα, στην ορεινή, δυσκολοδιάβατη και κακοτράχαλη Γορτυνία, θα έφταναν να μιλήσουν μεγαλόφωνα και με παρρησία για το ΤΙ σημαίνει να απαρνιέσαι εαυτόν χάριν του Λόγου του Θεού και χάριν των Ανθρώπων, κάνοντας πράξη και επιλογή ζωής την κλήση του Κυρίου: «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι.»
Τα λόγια της καρδιάς που έγραψε κάποτε ο Μητροπολίτης μας κ.κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, για την πνευματική, ιερατική του θητεία στη Γορτυνία, δίνουν (με σεμνότητα,
ταπεινότητα αλήθεια, συγκίνηση και δωρική λιτότητα) το στίγμα αυτής της σχέσης ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ- ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ, η οποία κατέστη αδιάρρηκτη σχέση ζωής:
««Είναι αδύνατο να περιγράψω τη ζωή μου εκεί, μόνο ένα υπογραμμίζω. Γνώρισα ανθρώπους με ανθρωπιά, χριστιανούς όχι του τύπου και της ταυτότητας, με αισθήματα φιλόξενα και φιλάδελφα. Ανθρώπους με αγνότητα ζωής και δίψα για προκοπή. Ανθρώπους που αγαπούσαν την πατρίδα τους με πάθος. Μεταφερόμουν από χωριό σε χωριό με φορτηγά αυτοκίνητα και κάποια φορά με αλωνιστική μηχανή, που μου έκανε το μαύρο ράσο κόκκινο από τη σκόνη, με μηχανάκι που οδηγούσε ο ιερέας σε χωριό που έμοιαζε με αετοφωλιά, με ζώα ή πεζοπορώντας και νόμιζα ότι ταξίδευα με μερσεντές, γιατί η αγάπη μου για το κήρυγμα και η λαχτάρα μου για την πνευματική ωφέλεια των συνανθρώπων μου εξαφάνιζαν τις δυσκολίες και έδιωχναν πολύ μακριά τη δυσφορία.
Με έθελγε ο ψαλμικός λόγος «ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων την ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά» και με συγκλόνιζε η απολογία του Αποστόλου Παύλου, όταν περιέγραφε τα παθήματά του για το Ευαγγέλιο «Οδοιπορίαις πολλάκις…. κινδύνοις ποταμών….κινδύνοις εν ερημία…. εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν λιμώ και δίψη εν νηστείαις πολλάκις»
( Β’ Κορ. Ια΄- 26, 27)»
Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιος, «Μια ολόκληρη πεντηκονταετία», vimaorthodoxias.gr
Ένας ηλικιωμένος Γορτύνιος, πριν από κάποια χρόνια, κατάφερε, με τη λαϊκή θυμοσοφία του, να κλείσει, μέσα σε λίγες λέξεις, όλη την ιεραποστολική και θυσιαστική προσφορά του Μητροπολίτη μας, στη Γορτυνία:
«Αν σε κάποιο πουρνάρι της Γορτυνίας βρεις μαύρο σκουτί, θα είναι από το ράσο του Ευσταθίου»
Αυτά τα λίγα αλλά μεστά σε νόημα λόγια κι αυτή η παλαιά φωτογραφία της ανηφορικής πορείας προς το Καθήκον και το Λειτούργημα, φτάνουν (εκτός άλλων πολλών και μεγάλων) για να φωτίσουν με επάρκεια τη διαδρομή και το έργο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ.
Μέσα στις πολλές και μεγάλες διακρίσεις, που δικαίως έχει λάβει κατά καιρούς ο Μητροπολίτης μας, τούτη δω η φωτογραφία από την ανηφορική πορεία προς την Ψηλή Παναγιά του Κουρουνιού, θα είναι, ίσως, η πλέον σημαντική.
Με τη δύναμη του Θεού ας είναι πολλά τα έτη του Πολυσέβαστου Πνευματικού μας Πατέρα, για να συνεχίσει να εργάζεται ακούραστα, να δίνει τα πάντα για τη δόξα του Θεού και για την Εκκλησία Του και να σηκώνει με καρτερία και υπομονή τον βαρύ Σταυρό του Ιερού Καθήκοντος.
Σπάρτη 11-5-2022
Βαγγέλης Μητράκος
*Πηγή φωτογραφίας: http://www.immspartis.gr