Η 5η Οκτωβρίου καθιερώθηκε από την UNESCO το 1994 ως Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών για να μας υπενθυμίζει τον καθοριστικό ρόλο του Δασκάλου μέσα στην κοινωνία.
Εκπαιδευτικός, νηπιαγωγός, δάσκαλος, παιδαγωγός, όπως κι αν τον αποκαλέσουμε, είναι αυτός που καταθέτει κάθε μέρα ένα κομμάτι απ’ την ψυχή του στα παιδιά μας.
Είναι αυτός που όχι μόνο μεταφέρει τη γνώση αλλά κι εμπνέει και καθοδηγεί και διαπλάθει ελεύθερους κι υπεύθυνους πολίτες. Εμψυχώνει, συμβουλεύει, συνεργάζεται, αλληλεπιδρά. Ο ρόλος του σημαντικός, πολύπλευρος κι απαιτητικός. Προσφέρει αγάπη, κατανόηση, χαρά. Αφουγκράζεται τα προβλήματα των παιδιών και σκύβει επάνω τους με ειλικρινές ενδιαφέρον.
Δεν θα ’θελα να αξιοποιήσω αυτή την ημέρα δίνοντας πολιτικές υποσχέσεις. Θέλω όμως να ξέρετε ότι ενστερνίζομαι απόλυτα τα λόγια του Αδαμαντίου Κοραή: «Πολιτεία που δεν έχει σαν βάση της την παιδεία, είναι οικοδομή πάνω στην άμμο».
Αυτό που νιώθω ότι οφείλω να κάνω σήμερα είναι να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους εκπαιδευτικούς που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, κι ένα μεγαλύτερο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ (ελπίζω να μου το επιτρέπετε) στους δικούς μου Δασκάλους, των οποίων την εικόνα κρατώ αναλλοίωτη στη μνήμη μου με πολύ τρυφερά συναισθήματα αλλά προπάντων αυτό της ευγνωμοσύνης.
Να έχετε όλοι δύναμη και υγεία και να συνεχίσετε να μορφώνετε και να καλλιεργείτε το μέλλον της χώρας μας. Και πάλι σας ευχαριστώ!
Με τιμή
Νεοκλής Κρητικός