Η 45η Επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, είναι μια από τις σημαντικότερες μέρες ιστορικής μνήμης, μια από τις πιο φορτισμένες συγκινησιακά επετείους. Το Πολυτεχνείο, στάθηκε ως η κορυφαία στιγμή αντίστασης του λαού κατά της τυραννίας, έχοντας καθιερωθεί στην κοινή συνείδηση ως το αντιπροσωπευτικότερο γεγονός του αντιδικτατορικού αγώνα.
Σε μια εποχή καταπίεσης, βαθύτατης οικονομικής και ηθικής ένδειας, στέρησης, βασανιστηρίων και εξευτελισμού κάθε έννοιας εθνικής και ατομικής αξιοπρέπειας, οι νέοι της Ελλάδας- μαθητές, φοιτητές, εργάτες- αγωνίστηκαν για την επανάκτηση στοιχειωδών αγαθών: την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την ισότιμη πρόσβαση στην Εκπαίδευση (Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία) και για μια καλύτερη ζωή με περισσή αυταπάρνηση, ηρωισμό και μεγαλείο ψυχής.
Τιμούμε σήμερα αυτούς που αγωνίστηκαν ενάντια στην αυθαιρεσία και τη βαρβαρότητα της χούντας, όσους θυσιάστηκαν για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και περηφάνια του λαού μας. Νιώθουμε θαυμασμό για όσους έπεσαν στην άνιση πάλη και αντιμετώπισαν τις σφαίρες και τα τανκς της δικτατορίας προσφέροντας ό,τι πιο πολύτιμο για να αποκαταστήσουν τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Ο αγώνας τους, μας γεμίζει με αισθήματα υπερηφάνειας και σεβασμού, συνιστώντας συγχρόνως μια διαχρονική αφορμή για περαιτέρω περισυλλογή και περίσκεψη. Το μήνυμα του Πολυτεχνείου θα είναι πάντα επίκαιρο, υπενθυμίζοντάς μας να ενεργούμε με συναίσθηση ευθύνης και ιστορικού χρέους.
Ας μας εμπνέει το πνεύμα και το ανυπότακτο φρόνημα των αγωνιστών του και ας στρέφουμε, ενίοτε, τα μάτια της ψυχής μας με εσωτερικό δέος στο σύγχρονο αυτό μνημείο της Δημοκρατίας. Έτσι θα αντλούμε δυνάμεις για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε το δρόμο που χάραξαν οι φοιτητές τις φθινοπωρινές εκείνες ημέρες του 1973.