Οι ευθύνες για τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης των αδέσποτων ζώων του δήμου μας είναι διαχρονικές καθώς και εναντίον των προηγούμενων δημοτικών αρχών είχαν γίνει παρόμοιες καταγγελίες, χωρίς όμως να γίνει το παραμικρό.
Σε ένα κοινωνικό σύστημα όπου κυριαρχεί το κέρδος και η εμπορευματοποίηση ακόμη και των πιο βασικών αναγκών του ανθρώπου, που η ανθρώπινη ζωή συνεχώς απαξιώνεται, που τα δημόσια συστήματα υγείας και πρόνοιας υποβαθμίζονται, είναι επόμενο να χάνεται κάθε ηθική αναστολή απέναντι στα ζώα συντροφιάς που καταλήγουν αδέσποτα στον αστικό ιστό και στη συνέχεια φυλακίζονται μακριά από τα ανθρώπινα βλέμματα για να βρουν εκεί αργό και βασανιστικό θάνατο.
Απέναντι στο διαχρονικό πρόβλημα των αδέσποτων ζώων η υποκρισία των ιθυνόντων περισσεύει. Πριν μερικούς μήνες μόλις ψηφίστηκε ο νόμος 4830/2021 για την «ευζωία των ζώων συντροφιάς» και το πρόγραμμα «ΑΡΓΟΣ», για να συνεχιστεί και να ενισχυθεί η πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αυτής της μετατροπής των ζώων, αδέσποτων και δεσποζόμενων, σε πεδίο κερδοφορίας για την επιχειρηματική δράση, μετακυλώντας την ευθύνη για τη διαχείριση του προβλήματος αυτού στους δήμους χωρίς να εξασφαλίζει την απαραίτητη χρηματοδότηση.
Απέναντι στη βαρβαρότητα σε βάρος ανυπεράσπιστων πλασμάτων εμείς δε θα σιωπήσουμε.
Απαιτούμε η διαχείριση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων να γίνει αποκλειστική ευθύνη του κράτους μέσω κρατικών δομών, με ενιαίο τρόπο πανελλαδικά και με εξασφάλιση όλων των απαιτούμενων πόρων, ανθρώπινων και οικονομικών, για τη διαμόρφωση χώρων, τη στέγαση και λειτουργία καταφυγίων προσωρινής διαμονής αδέσποτων ζώων, με το αντίστοιχο κτηνιατρείο με υποδομές κλινικής για αδέσποτα (εξεταστήριο, χειρουργείο, νοσηλευτήριο, μικροβιολογικό
εργαστήριο, μόνιμους κτηνιάτρους βάρδιας, μόνιμους νοσηλευτές, ζωοκόμους εκπαιδευμένους, εκπαιδευτές, αυτοκίνητα περισυλλογής κ.λπ.) σε επίπεδο δήμου ή ομάδας όμορων δήμων. Πρόκειται για απαραίτητες προϋποθέσεις ώστε να μπορούν να διεξάγονται αποτελεσματικά οι διαδικασίες της περισυλλογής, του ιατρικού ελέγχου και περίθαλψης – στείρωσης, της καταγραφής – σήμανσης, της απελευθέρωσης (εφόσον αυτή είναι εφικτή, με επιστημονικά κριτήρια και με μέτρα για την αποφυγή σχηματισμού αγελών) στο σημείο περισυλλογής και του μετέπειτα ελέγχου των αδέσποτων, χωρίς την παρεμβολή ιδιωτών, μεσαζόντων και διαφόρων ΜΚΟ. Να σταματήσει η συνήθης πρακτική τα όποια κονδύλια να δίνονται δεξιά και αριστερά, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, με μόνους κερδισμένους διάφορους επιχειρηματίες και ΜΚΟ.
Να ενισχυθούν οι υιοθεσίες αποκλειστικά από φυσικά πρόσωπα και όχι από νομικά, με λήψη μέτρων όπως δωρεάν (με κάλυψη δήλαδή από το κράτος) στείρωσης και κτηνιατρικής περίθαλψης για ένα χρονικό διάστημα.
Να επιτραπεί στα φιλοζωικά σωματεία να ασκούν τον εθελοντικό τους ρόλο, συνεπικουρώντας το έργο των κρατικών δομών και συμβάλλοντας στη διαδικασία των υιοθεσιών αδέσποτων, η οποία θα πρέπει να βρίσκεται υπό τον κρατικό έλεγχο, με διαμόρφωση και λειτουργία κατάλληλης πλατφόρμας για το σύνολο των υιοθεσιών.
Να γίνουν προγράμματα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης με σκοπό την προαγωγή του σεβασμού προς τα ζώα και το περιβάλλον από τους κρατικούς φορείς (σχολεία Πρωτοβάθμιας – Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πανεπιστήμια, δήμους κ.λπ.).