Έφυγε από τη ζωή ένας ευγενής άνθρωπος, ένας διάφανος πολιτικός, ένας υποστηρικτής του Δημοκρατικού Πατριωτισμού, ένας φίλος, με τον οποίον συνδέομαι πάρα πολλά χρόνια. Μας συνέδεε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τον οποίον υπερασπιστήκαμε αδιαπραγμάτευτα, πάντοτε. Υπήρξα συνεργάτης του Δημήτρη Κρεμαστινού ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Παρακολούθησης του 2ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, την περίοδο 1993-1996, μαζί με τον αείμνηστο Μανώλη Σκουλάκη, ακόμα μία εξαιρετική προσωπικότητα.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός δεν υπήρξε μόνο υπουργός Υγείας. Συνδέεται άμεσα με την χαρακτηρισμένη ως Άνοιξη της Πρόνοιας, την περίοδο 1993-1996. Με τη θεμελίωση και τη λειτουργία δεκάδων προνοιακών μονάδων, με πολιτικές αποδέσμευσης των αναπήρων από το περιθώριο, με το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι, με το πρόγραμμα στήριξης της παιδικής προστασίας και με το πρόγραμμα δεκάδων καινούργιων Παιδικών Σταθμών. Και κυρίως με το νόμο που αν δεν είχε μετά ακυρωθεί, ίσως θα είχαμε προλάβει τις υπερδαπάνες στο χώρο της Υγείας και του φαρμάκου.
Δέκα περιφερειακά νοσοκομεία που εξασφαλίσαμε την περίοδο εκείνη, στο πλαίσιο του Β’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, και ιδιαίτερα η εξασφάλιση, παρά τις αντιρρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης , των σχετικών πιστώσεων για τη θεμελίωση δύο πανεπιστημιακών νοσοκομείων, της Αλεξανδρούπολης και του Αττικού, υπήρξαν έργα που έφεραν την προσωπική συμβολή και του Ανδρέα και του Δημήτρη Κρεμαστινού. Ένας μεγάλος επιστήμονας, που η απουσία του φτωχαίνει το χώρο της επιστήμης και ιδιαίτερα της Καρδιολογίας.
Ο Δημήτρης Κρεμαστινός είναι εκφραστής του Πολιτικού Πολιτισμού. Και κυρίως ένας άνθρωπος που είχε καθημερινή του έννοια τη συνεργασία των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων. Ένας άνθρωπος που για μένα υπήρξε πάντα σύμβουλος και φίλος.