Είχα την ευκαιρία σήμερα να συζητήσω με εκπροσώπους παραγωγικών φορέων και να λάβω από πρώτο χέρι μια εικόνα για την ανταπόκριση των μέτρων που εξήγγειλε χθες η κυβέρνηση. Η αίσθηση που διαμορφώνεται είναι ότι τα μέτρα είναι αποσπασματικά και πολύ πίσω από τις ανάγκες των εργαζόμενων και της αγοράς.
Όταν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες λαμβάνονται οριζόντια προληπτικά μέτρα ύψους έως και 20% του ΑΕΠ, ο κ. Μητσοτάκης ανακοινώνει μέτρα ύψους μόλις 1% του ΑΕΠ. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, μέτρα 1% είχα ανακοινώσει εγώ πέρυσι το Μάη, όταν η χώρα δεν βρισκόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ίσχυαν πλήρως οι δημοσιονομικοί περιορισμοί του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%.
Φοβάμαι ότι η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει το μέγεθος της οικονομικής κρίσης που έρχεται.
Και ενώ ορθώς, με εξαίρεση τις εκκλησίες, πήρε έγκαιρα προληπτικά μέτρα για τη δημόσια υγεία, για την οικονομία δεν παίρνει ούτε έγκαιρα ούτε προληπτικά μέτρα. Παρά μονάχα αποσπασματικά, τρέχει πίσω από το πρόβλημα.
Δεν είναι μόνο το ύψος των παρεμβάσεων αλλά και ο χαρακτήρας τους. Μέτρα που δεν είναι οριζόντια, αφήνουν δεκάδες επαγγελματικούς κλάδους εκτός στήριξης. Αν αυτό συνεχιστεί, οι χιλιάδες απολύσεις που θα ακολουθήσουν, θα μας επιστρέψουν σε επίπεδα ανεργίας που θα θυμίζουν τις χειρότερες μέρες του 2014. Ενώ αν δεν υπάρξει άμεσα κρατική παρέμβαση στις τράπεζες, ώστε να παγώσουν τις δανειακές οφειλές και για τα φυσικά πρόσωπα, να παγώσουν τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, καθώς και να παρατείνουν την εξόφληση των επιταγών για όσο διαρκεί η κρίση, τότε σε λίγες εβδομάδες, φοβάμαι, δεν θα υπάρχει επιχείρηση ή επιχειρηματίες δίχως ασφυκτικά προβλήματα.
Αυτό που σήμερα απαιτείται είναι όχι μέτρα «ασπιρίνες», αλλά ένα γενναίο πρόγραμμα σωτηρίας με ορίζοντα τουλάχιστον ως το τέλος του έτους, που θα καλύπτει οριζόντια όλη την οικονομία. Απαγόρευση απολύσεων με ταυτόχρονη καταβολή από το κράτος πλήρως των μισθολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, όπως φυσικά και του δώρου του Πάσχα. Παροχή άτοκων δανείων στις επιχειρήσεις, καθώς και η δημιουργία νέων εργαλείων ρευστότητας μέσω της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Συγκρότηση, τέλος, ενός αντίστοιχου «σχεδίου Ηρακλής» για τις επιχειρήσεις και την εγγύηση του δημοσίου σε επιχειρηματικά δάνεια.
Καταλαβαίνω ότι ο κ. Μητσοτάκης δυσκολεύεται να μπει σε μια τέτοια λογική. Είναι δέσμιος των νεοφιλελεύθερων απόψεών του για την οικονομία. Αυτών που οδήγησαν, όμως, την οικονομία ήδη πριν τον κορωνοϊό, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, σε καθοδική τροχιά.
Τώρα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι οι νεοφιλελεύθερες απόψεις του είναι ήδη νεκρές. Τώρα όλοι τρέχουν να σωθούν πίσω από γενναίες κρατικές παρεμβάσεις. Όσο γρηγορότερα το συνειδητοποιήσει, τόσο μικρότερες θα είναι οι απώλειες για την οικονομία και κυρίως για τους επιχειρηματίες, τους αυτοαπασχολούμενους και τους εργαζόμενους.