Πριν λίγες ημέρες έγινε στο Γύθειο συνάντηση ανωτέρων στελεχών Τράπεζας με αγρότες και επιχειρηματίες του αγροτοδιατροφικού τομέα.
Όπως ενημερώνουν το θέμα της συνάντησης ήταν οι επιπτώσεις της πυρκαγιάς στον αγροτικό τομέα και τα στελέχη της Τράπεζας ενημέρωσαν τους αγρότες για τη δυνατότητα στήριξής τους μέσα από εξειδικευμένα χρηματοδοτικά προγράμματα (Δάνεια) που αφορούν στην αγορά φυτικού και ζωικού κεφαλαίου, κυψελών , γεωργικού εξοπλισμού, σταβλικών εγκαταστάσεων κλπ , καθώς και κεφάλαια κίνησης για την αγορά ζωοτροφών και λιπασμάτων, την πληρωμή εργατικών κ.α. Όλα αυτά προβάλλονται ως στήριξη της Τράπεζας προς τους πυρόπληκτους.
Όμως οι τράπεζες είναι κερδοσκοπικά ιδρύματα και όχι κοινωφελή, που συγκεντρώνουν πόρους για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων γι’ αυτό και έχουν διαφορετικές πολιτικές στα επιτόκια, για παράδειγμα ανάλογα με το ποιόν δανείζουν, αλλά και στις διαγραφές δανείων. Δηλαδή τα δάνεια μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διαγράφονται ή αναδιαρθρώνονται , ενώ για τα λαϊκά στρώματα επιμηκύνονται με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται και να είναι όμηροι σε όλη τους τη ζωή και πολλές φορές να χάνουν και την περιουσία τους.
Οι Τράπεζες στηρίζονται από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του με ανακεφαλαιώσεις, με αναβαλλόμενους φόρους κ.α. και το βάρος αυτό φορτώνεται στη συνέχεια στα λαϊκά στρώματα μέσω της αύξησης του δημόσιου χρέους και τις φορολογίας.
Χαρακτηριστική είναι η εμπειρία που υπάρχει και στο νομό μας από ανάλογα τραπεζικά δάνεια και μετά τις φωτιές το 2007.
Όμως ποιο είναι το έδαφος πάνω στο οποίο πατάνε οι Τράπεζες και έρχονται σήμερα για να βγάλουν κέρδη και από τις πλάτες των πυρόπληκτων κατοίκων του Δήμου Αν. Μάνης εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες ανάγκες και τα αδιέξοδά τους ;
Είναι το γεγονός ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τους πυρόπληκτους είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες τους. Η κυβέρνηση δεν αποζημιώνει το σύνολο των πληγέντων και το σύνολο της ζημιάς. Οι προκαταβολές που δίνονται δεν επαρκούν για την αποκατάσταση των ελαιοπαραγωγών, των κτηνοτρόφων, των μελισσοκόμων, δεν αναπληρώνεται το χαμένο εισόδημα , ενώ υπάρχουν μια σειρά από «κόφτες» που αφήνει εκτός της πλειοψηφία των πυρόπληκτων. Συγχρόνως δεν έχει προχωρήσει κανένα ουσιαστικό αντιπλημμυρικό έργο.
Όποια λαϊκή ανάγκη και να κοιτάξει κανείς (αντιπλημμυρική- αντισεισμική προστασία, υγεία, παιδεία κλπ) θα δει ότι υποχρηματοδοτείται από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του. Αυτό γίνεται γιατί θεωρείται κόστος που θα λείψει από τους πόρους της στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και γιατί η έλλειψη κάλυψης τέτοιων ζωτικών αναγκών δημιουργεί χώρο για επιχειρηματικές επενδύσεις.
Σήμερα που αντικειμενικά υπάρχουν οι επιστημονικές, τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες να καλύψουμε όλοι οι εργαζόμενοι τις σύγχρονες λαϊκές και κοινωνικές ανάγκες μας , είναι ανάγκη να οργανώσουμε την πάλη μας για τα προβλήματά μας , χωρίς να περιμένουμε «σωτήρες», να φέρουμε τις ανάγκες μας στο προσκήνιο, να αναμετρηθούμε με τους μεγάλους ενόχους για την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα, την εξουσία του κεφαλαίου και τους συμμάχους της, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.