Υπάρχουν καταστάσεις και γεγονότα που σε οδηγούν στο να εκφράσεις την συγκεκριμένη σκέψη:
Δεν είναι δυνατόν!
Αυτή τη φορά όμως τα γεγονότα της 3ης Μαρτίου 2021 στο χώρο του ξενοδοχείου Sparta inn, όπου λειτούργησε για ένα χρόνο ως δομή φιλοξενίας για πρόσφυγες με μικρά παιδιά, δεν μας επιτρέπουν να εκφραστούμε ξανά έτσι.
Οι εικόνες, τα όσα λέγονται, ανακοινώνονται και εν τέλει διαδραματίζονται μας δείχνουν, ακόμα και με τραγικό τρόπο, την κατάντια ενός κράτους, την «ανοργανωσιά» σε όλα τα ζητήματα, την παντελή απουσία τοπικών και περιφερειακών αρχών, την προχειρότητα επίλυσης θεμάτων, την βία που ασκείται ακόμα και σε αδύναμους και εξαθλιωμένους ανθρώπους μπροστά σε μικρά παιδιά, τον εγκλωβισμό ψυχών στη χώρα μας λόγω των συμφωνιών με την ΕΕ, τη σήψη ενός συστήματος που «λογαριάζει» συνεχώς και θεωρεί ως κόστος τις ανάγκες του κόσμου για υγεία, παιδεία, πολιτισμό, προστασία, στέγη…
Πως όμως να μην είναι δυνατόν…
Όταν η πολιτική και επιστημονική λογική της κυβέρνησης είναι να εφαρμόζει μέτρα με μορφή «ακορντεόν» ώστε να αντιμετωπίσει την πανδημία, αφήνοντας το σύστημα υγείας όλο αυτό το διάστημα αθωράκιστο, όταν την στιγμή που αντιμετωπίζαμε στην πόλη μας τα γεγονότα, την ίδια στιγμή εξελισσόταν ισχυρός σεισμός σε μια άλλη περιοχή της χώρας και διαπιστώναμε ακόμη μια φορά τα ανύπαρκτα μέτρα απέναντι και σε τέτοια φαινόμενα, όταν πριν λίγες μέρες η ευρύτερη περιοχή δεν είχε ουσιαστικά νοσοκομείο λόγω πανδημίας, όταν κάτω στην περιοχή της Σκάλας εξελίσσεται ένα περιβαλλοντολογικό και κοινωνικό έγκλημα (ΣΔΙΤ), την ίδια ευαισθησία και αποτελεσματικότητα θα επιδείξει και σε αθώες ψυχές που σε μια νύκτα τους πετάνε στο δρόμο, πρόσφυγες που έχουν αναγνωρισμένα δικαιώματα.
Όταν ο δήμαρχος απ την πρώτη στιγμή της άφιξης των ανθρώπων αυτών έκανε επιτροπές με ρατσιστικά-φασιστικά στοιχεία της πόλης για την αντιμετώπιση του προβλήματος ώστε «να ξεβρομίσει η πόλη», δεν έχανε ευκαιρία να λέει πως ο δήμος δεν έχει καμία αρμοδιότητα, καταλήγοντας σε ευκαιριακές παρεμβάσεις και στα επικοινωνιακά παιχνίδια για την δύσκολη προσπάθεια διαχείρισης και επίλυσης του θέματος, έστω και προς τον προσωρινό χώρο φιλοξενίας. Με μία λέξη, κοροϊδία!
Όταν η έκδοση των απαραίτητων εγγράφων για την ομαλή μετάβαση στις χώρες προορισμού καθυστερούν τόσο πολύ, ενώ για άλλες περιπτώσεις γίνονται ‘fast track’ διαδικασίες, δεν υπάρχει γραφειοκρατία, καταπατώνται δικαστικές αποφάσεις κ.α.. Βέβαια εκεί ο εντολέας είναι μεγαθήρια, είναι κατασκευαστικές εταιρίες, είναι «μεγάλα κεφάλια» που μυρίζουν κέρδος, δεν είναι ο απλός κόσμος, οι πολίτες, οι ξεριζωμένοι άνθρωποι που βρέθηκαν στην πόλη μας και ξαφνικά δεν έχουν ξανά τίποτα. Γιατί γι’ αυτούς και άλλους πολλούς ανά την Ελλάδα είναι σαν να ξαναβρέθηκαν στη θάλασσα και κολυμπούν για να ζήσουν.
Αλήθεια:
Ποιους εγκληματίες αντιμετώπιζε σήμερα η ισχυρή δύναμη της αστυνομίας στο χώρο της δομής;Πόσο προκλητικός και άτοπος ήταν ο κ. Κρητικός όταν έκανε τις ανάλογες δηλώσεις και την ίδια στιγμή να δημιουργείτε η ένταση στο χώρο της δομής; Ποιες κινήσεις έκανε από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε το σημερινό σκηνικό; Πόσες μέρες απόσταση έχουν ακόμη τα ταξιδιωτικά έγγραφα να φτάσουν στην πόλη;
Κανένας πρόσφυγας να μην πεταχτεί στο δρόμο. Να βρεθεί άμεσα χώρος αξιοπρεπούς στέγασης για όσο χρειαστεί. Άμεση έκδοση των εγγράφων τους και διευκόλυνση για να ταξιδέψουν στη χώρα προορισμού τους. Όσοι επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα, να ληφθούν άμεσα μέτρα από το κράτος και όχι τις ΜΚΟ-ΔΟΜ για τη χάραξη σχεδιασμένης και καθολικής ένταξής τους στην εργασία και την κοινωνία.
Από την πλευρά μας όπως και σήμερα από την πρώτη στιγμή ήμασταν δίπλα τους, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα δρούσαμε για όλα τα ζητήματά που απασχολούσαν, έτσι και τώρα στεκόμαστε ακόμα περισσότερο αλληλέγγυοι, ένθερμα, έμπρακτα, σε ότι χρειαστούν οι πρόσφυγες και τα μικρά παιδιά. Δεν κάνουμε βήμα πίσω μέχρι την κατάργηση της πολιτικής που τους ξεριζώνει από τα σπίτια, τη χώρα τους και τους κρατά εγκλωβισμένους σε περιοχές που ούτε γνώριζαν ούτε ήθελαν να ζήσουν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΠΑΡΤΗΣ