Τα παλιά χρόνια (αλλά και τώρα ως κάποιο βαθμό) οι μεγάλοι το απόγευμα (τηρώντας το βυζαντινό ωράριο περίπου) , αφού τρώγαν για μεσημέρι στις 11.00 -12.00 , ειδικά τα καλοκαίρια , μετά τη siesta βγαίναν στο καφενείο για καφέ νωρίς , γύρω στις 16.00 , όπου εκεί ο ένας ρωτούσε τον άλλο τι έκανε εκείνη την ημέρα … με τι ασχολήθηκε .
Ο Λιας ο ”Μπέλτσος” (αγράμματος αλλά τρομερά & ιδιόρρυθμα ευφυής , όσο και πειραχτήρι) , βλέποντας πως δίπλα του καθόταν κι άκουγε χωρίς να τοποθετείται ο γερο – Χρ. ΒλΆχος ή ”Ξεύρος”, προσπαθούσε διαρκώς να τον ”κεντρίζει” . Όταν έλεγε ο Λιας τα παλαβά του , ο Ξεύρος , νομίζοντας ότι δεν τον βλέπει , έκανε την γνωστή χειρονομία γι’ αυτόν , δηλαδή ότι είναι τρελός !
Ο Λιας , λοιπόν , αποκρινόμενος στον διπλανό συνομιλητή για το τι είχε κάνει του είπε:
-Να σήμερα έφτιαχνα μια μισάντρα (μεσότοιχος διαχωριστικός) , μωρέ , στο φούρνο και με βόηθαγε κι η μάνα μου !
-Γιατί ;;;;; ρώτησε ο άλλος…απορημένος.
-Να , μωρέ , εσείς ξέρετε ότι εγώ είμαι ανύπαντρος και δεν έχω παιδιά . Το σκέφτηκα έτσι , προκειμένου όταν φουρνίζει η μάνα μου να μην καίμε πολλά κλαριά για το ζέσταμα…!!!
Ο γερο – Ξεύρος , μην αντέχοντας τα λεγόμενα και τις παλαβομάρες του ”τρελού” (όπως τον έλεγε) , έκανε τη γνωστή χειρονομία και ΕΦΥΓΕ νευριασμένος !!!
Τα γέλια ολονών φτάναν μέχρι την Σπάρτη , διότι δεν ήταν η πρώτη φορά που τον ξαπόστελνε τον γερο- Ξεύρο με τις τρέλες του ο Λιας !!!
Αλλά κι αυτός ο ”διάολος” φαντάσου τι σκέφτηκε : !! Μισάντρα με καλαμωτή , διαχωριστικό του φούρνου !!