Πριν από δύο χρόνια, ο καθηγητής εγκληματολογίας του ΚΠΑ και τέως υπουργός Γιάννης Πανούσης, είχε κάνει μία δήλωση που τάραξε τα νερά. Συγκεκριμένα διατύπωσε την άποψη ότι, «προκειμένου να μην γίνει η Ελλάδα, όπως διατύπωσε πρώτος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ένα απέραντο φρενοκομείο, να γίνει ένας έλεγχος (ψυχιατρικός εννοεί) και των πολιτικών». Δεν μπορεί να περνούν από περιοδικό έλεγχο καθηγητές, οδηγοί, αστυνομικοί, πιλότοι και πολλές άλλες ειδικότητες, και όχι οι πολιτικοί ή ορισμένοι επαγγελματίες πολιτικοί, που επιδιώκουν μάλιστα να εξουσιάζουν την ζωή μας.
Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Επαγγελματιών Ψυχιάτρων Ελλάδος, οι Έλληνες πολιτικοί «χαρακτηρίζονται από διγλωσσία, αλαζονεία και εξωπραγματική θεώρηση της πραγματικότητας, γεγονός που τους καθιστά ανεπαρκείς και ανίκανους να ηγηθούν της κοινωνίας από ψυχικής άποψης». Κρίνουν «αδικαιολόγητες τις συμπεριφορές τους, καθώς παρουσιάζουν ναρκισσιστική συμπεριφορά, εμμονές περί την παρουσία τους στο προσκήνιο και χρησιμοποιούν ξύλινη γλώσσα επικοινωνίας», με άλλα λόγια δηλαδή, διαταραγμένες προσωπικότητες.
Η παγκόσμια ιστορία έχει εκατοντάδες παραδείγματα ηγετών με διαταραγμένη προσωπικότητα, από την εποχή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, που αιματοκύλησαν τον κόσμο. Το πρόσφατο παράδειγμα του παρανοϊκού ηγέτη των Ναζιστών Αδόλφου Χίτλερ με την εκατόμβη νεκρών του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, είναι κλασσικό. Και άλλοι ηγέτες όμως, από δημοκρατίες και δικτατορίες, όπως ο Καντάφι, ο Φράνκο, ο Μουσολίνι, ο Σουχάρτο κλπ, αν είχαν περάσει από στοιχειώδη ψυχιατρικό έλεγχο, θα είχαμε γλυτώσει από πολλά και μεγάλα εγκληματικά γεγονότα που σημάδεψαν αρνητικά την ανθρωπότητα. Και σήμερα χιλιάδες είναι τα δημοσιεύματα που αφορούν στην ψυχική ισορροπία του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τράμπ, και των κινδύνων που εγκυμονεί η παρουσία του στο τιμόνι του κόσμου.
Εμείς οι απλοί πολίτες λιγότερο, οι ειδικοί όμως ψυχολόγοι – ψυχίατροι έχουν πολύ περισσότερα επιστημονικά εργαλεία στην μελέτη της συμπεριφοράς των πολιτικών. Παρατηρούν λοιπόν τις κινήσεις των ματιών και των άκρων, τα χέρια τους, τις χειρονομίες, την χρήση του λόγου, τις εκφράσεις του προσώπου και της συμπεριφοράς κατά τις δημόσιες εμφανίσεις, σε συνδυασμό με άτολμες, φοβικές και επαμφοτερίζουσες δηλώσεις τους. Και εξάγουν συμπεράσματα, συχνά από μακριά, συνήθως από την τηλεόραση, για την ψυχική τους ισορροπία, απαραίτητη προκειμένου να δια χειριστούν κρίσεις και να μας κυβερνήσουν.
Αν λοιπόν διαπιστώσετε και εσείς ως πολίτες απέναντι στους Έλληνες πολιτικούς, ιδιαίτερα στους ηγέτες κομμάτων και υποψήφιους πρωθυπουργούς εν αναμονή, παρόμοιες συμπεριφορές ψυχωτικής διαταραχής, μην τους ψηφίσετε. Ψηφίστε αυτούς που κατά την δική σας διάγνωση, δεν παρουσιάζουν τα ως άνω συμπτώματα. Ψηφίστε αυτούς που πατάνε γερά στα πόδια τους, είναι ήρεμοι, χαμογελαστοί και σας εμπνέουν σιγουριά και εμπιστοσύνη. Διότι τα σχόλια των πολιτών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης που συνόδευαν την θέση ότι «οι πολιτικοί χρειάζονται ψυχίατρο» ήταν πως και «οι πολίτες που τους ψηφίζουν, χρειάζονται πρώτα από όλους».
Χρόνης Πολυχρονίου