Συγκεντρωθήκαμε 1 Μάη 2022 στο Εργατικό Κέντρο Λακωνίας, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι Ιδιωτικού και δημοσίου τομέα και τιμούμε όλους εκείνους που βγήκαν στο δρόμο, διαδήλωσαν, λοιδορήθηκαν, χτυπήθηκαν, δολοφονήθηκαν για να κρατήσουν όρθια την εργατική τάξη!
Τιμούμε τους αγώνες εκείνων που θυσιάστηκαν διαχρονικά για τα δικαιώματά μας.
Η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη μπροστά σε ολοένα πιο ανησυχητικές εξελίξεις.
Πρόσφατα η κυβέρνηση ανακοίνωσε την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Είπε μάλιστα ο πρωθυπουργός πως με την αύξηση αυτή δίνεται ένας 15ος μισθός στους χαμηλόμισθους. Για εμάς, η αύξηση που ανακοινώθηκε ήρθε καθυστερημένα και δεν αρκεί. Ο μισθός δεν φτάνει και ο λογαριασμός δεν βγαίνει.
Και η κατάσταση που δημιουργείται από την ακρίβεια, επιδεινώνεται από την ενεργειακή κρίση. Τα νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις στενάζουν όταν ανοίγουν τους λογαριασμούς ρεύματος.
Η ενεργειακή και πληθωριστική κρίση ακολούθησε της πανδημίας του κορονοϊού, όπου οι ζωές των εργαζομένων μπήκαν σε αναστολή και σε καραντίνα, με τους εργοδότες να αυθαιρετούν σε βάρος μας, με τις ώρες δουλειάς ακόμα και από απόσταση να πολλαπλασιάζονται και φυσικά οι αμοιβές να μην είναι αντίστοιχες και τις εργασιακές σχέσεις που έγιναν λάστιχο.
Και πριν τον κορονοϊό, είχαμε την οικονομική κρίση. Τα μνημόνια που γονάτισαν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα που «τσάκισαν» κυριολεκτικά τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, που πετσόκοψαν τους μισθούς μας, που οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες στην ανεργία, που έδιωξαν τους νέους και τις νέες μας από τη χώρα, τους έδιωξαν από τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους, τους απομάκρυναν από τους φίλους τους.
Η χώρα μας εξακολουθεί να παραμένει σε εποπτεία διότι η πλειονότητα του πολιτικού συστήματος εξακολουθεί να επιδεικνύει μια ανυπόφορη αντιφατικότητα προτάσεων αλλά και στάσεων.
Ο πόλεμος στην ευρύτερη γειτονιά μας απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια, με τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές να καταγράφεται.
Απαιτούμε
κατακτήσεις, στην προοπτική μιας καλύτερης ζωής.
Λύση προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η βίαιη υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων είναι η ενίσχυση των διαθέσιμων εισοδημάτων στη μισθωτή εργασία.
Κι αυτή η ενίσχυση πρέπει να συνοδευτεί και με τη δημοκρατική επαναρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και του Συλλογικού Εργατικού Δικαίου.
Κάθε ημέρα καθυστέρησης επιδεινώνει τη θέση του κόσμου της μισθωτής εργασίας και η ευθύνη βαρύνει εξολοκλήρου την Κυβέρνηση.
Η εργασία είναι αναφαίρετο δικαίωμα που επιβάλλεται να προστατεύει από τη φτώχεια, και όχι απλά να τη διακρίνει σε μερική ή απόλυτη.
Ταυτόχρονα, τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα, οι επαγγελματικές ασθένειες, η εξουθένωση και οι επιπτώσεις τους πιστοποιούν εμφατικά την ανάγκη ενός ισχυρού θεσμικού πλαισίου για μέτρα υγείας και ασφάλειας, δραστικό περιορισμό της εντατικοποίησης, απόκρουση της εργοδοτικής παραβατικότητας και των καταχρηστικών πρακτικών.
Ο μετασχηματισμός του παραγωγικού μοντέλου και η Βιομηχανική Επανάσταση 4.0 οφείλουν να τοποθετήσουν τον εργαζόμενο στο επίκεντρο, και όχι στο στόχαστρο, με γνώμονα ένα νέο ανθρωποκεντρικό κοινωνικό συμβόλαιο.
Η στήριξη της πλήρους και σταθερής απασχόλησης ενάντια στην ακραία ευελιξία και η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε κάθε κλάδο, επάγγελμα και επιχείρηση αποτελούν τις βασικότερες προϋποθέσεις για την εμπέδωση της εργασιακής δικαιοσύνης και την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.
Ενώνουμε τη φωνή της εργατικής τάξης στην Ελλάδα για:
ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΧΡΗΣΗΣ ΥΠΕΡΟΠΛΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.
Τα Συνδικάτα, οι συνδικαλιστικές δράσεις και ελευθερίες συμβάλλουν ουσιαστικά στην κοινωνική πρόοδο, στην άμβλυνση του εισοδηματικού χάσματος, στην αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης θωρακίζοντας τη θέση του μεμονωμένου εργαζόμενου, που είναι ο αδύναμος πόλος της εργασιακής σχέσης.
Η ιστορία του εργατικών αγώνων αποδεικνύει περίτρανα πως όλα κατακτήθηκαν και τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Οι μόνες χαμένες μάχες, άλλωστε, είναι εκείνες που δεν δόθηκαν.
ΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΤΗΣ 1ης ΜΑΙΟΥ 2022
Σύλλογος Συνταξιούχων ΙΚΑ ΕΦΚΑ Λακωνίας για Εργατική Πρωτομαγιά στη Σπάρτη
“Κάποτε αλλάζουν οι καιροί και οι ελπίδες των λαών ξεσπούν”
(Μ. Μπρεχτ)
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η απεργιακή συγκέντρωση της 1ης Μάη στην Πλατεία της Σπάρτης που οργανώθηκε μετά από κάλεσμα φορέων της πόλης, όπου συμμετείχαν εργαζόμενοι από πολλούς κλάδους, εργάτες, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, συνταξιούχοι, φοιτητές, μητέρες με τα παιδιά τους.
Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυναν ο Σταύρος Τσιριγώτης, γραμματέας του Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Μολάων, ο Ηλίας Αρφάνης, γραμματέας του Δ.Σ. του Αγροκτηνοτροφικού Συλλόγου Σπάρτης, ο Χαρίλαος Ξερούλης, Πρόεδρος του Συλλόγου συνταξιούχων Πολιτικών Υπαλλήλων Δημοσίου και η Λένα Φωτάκου, μέλος της Ομάδας Γυναικών Σπάρτης, ενώ ο Βασίλης Σαραντόπουλος, Πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ-ΕΦΚΑ Λακωνίας, έκανε την κεντρική ομιλία.
Οι ομιλητές τόνισαν το νόημα της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως μέρας γιορτής, μνήμης και τιμής των αγώνων και των κατακτήσεων του εργατικού κινήματος όλου του κόσμου. Έδωσαν έμφαση στην ανάγκη συνέχισης του αγώνα ενάντια στην ακρίβεια, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή.
Σήμερα προέχει το καθήκον όλων των εργαζομένων να βάλουμε μπροστά τις διεκδικήσεις μας και να μην αρκεστούμε σε μια ζωή με ψίχουλα. Να δυναμώσουμε την πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας στην εργασία και τη ζωή.
Ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης με συνθήματα από τους συμμετέχοντες, όπως «Στον ιμπεριαλισμό, καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί» «Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» και «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουν δουλειά».