Οι αγώνες ενάντια στα σχέδια ιδιωτικοποίησης των Δημόσιων Μουσείων συνεχίζονται και μέσα στην προεκλογική περίοδο. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζει την απεργιακή κινητοποίηση στις 14/6 που αποφάσισε η γενική συνέλευση των εργαζόμενων στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας καθώς και ο Ενιαίος Σύλλογος στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Επιπλέον, με αποφάσεις των σωματείων των εργαζομένων του υπουργείου Πολιτισμού συνεχίζεται μέχρι τέλος του μήνα η απεργία-αποχή από τα καθήκοντα που σχετίζονται με την εφαρμογή του κατάπτυστου νόμου ν. 5021/2023 για τα Δημόσια Μουσεία, μπλοκάροντας κάθε ενέργεια που προχωράει την εφαρμογή του νόμου, ενώ δεν αφήνουν τις δοτές διοικήσεις της Μενδώνη να κάνουν κουμάντο.
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες επιμένουν στον απεργιακό αγώνα ενάντια στο νόμο της Μενδώνη, που ουσιαστικά ιδιωτικοποιεί τα πέντε μεγάλα δημόσια μουσεία της χώρας, μετατρέποντάς τα σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και παραδίνοντάς τα στους ιδιώτες. Παράλληλα ο νόμος υπονομεύει τον ερευνητικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό τους ρόλο και δίνει την «χαριστική βολή» στην Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Τα δημόσια Μουσεία και η Αρχαιολογική Υπηρεσία δεν χρειάζονται κυβερνητικούς γκαουλάιτερ και εκπροσώπους της ολιγαρχίας του πλούτου να τα διοικούν.
Οι εργαζόμενοι στα μουσεία και στο υπουργείο πολιτισμού παλεύουν για κρατικά μουσεία, στελεχωμένα με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό και με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, ώστε να συνεχίσουν να προσφέρουν τον πολιτισμό ως δημόσιο αγαθό, μακριά από κάθε λογική ανταγωνιστικότητας και διλήμματα κόστους – οφέλους. Παλεύουν ώστε η λειτουργία των μουσείων να βασίζεται σε μόνιμο προσωπικό του δημοσίου κι όχι σε εργολαβίες, ιδιώτες, απευθείας αναθέσεις και «ευγενικές χορηγίες» εκπροσώπων του κεφαλαίου
Οι εργαζόμενοι στα μουσεία, μαζί με τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, στην έρευνα, στον δήμο Κερατσινίου που απεργούν την ίδια βδομάδα στέλνουν το μήνυμα του απεργιακού αγώνα απέναντι στην νέα αντεργατική κυβέρνηση και την πολιτική του κεφαλαίου, για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του εργατικού κινήματος ενάντια στην καταστροφική πολιτική που συνεχίζεται -και προεκλογικά.
Αυτό που διασφαλίζει ότι θα πάρουμε πίσω τα δημόσια Μουσεία είναι η δύναμη των ίδιων των εργαζόμενων σε αυτά, μέσα από τις συνελεύσεις και τις συλλογικές κινητοποιήσεις τους, μέσα από δομές εργατικού ελέγχου. Να γίνει ο συλλογικός αγώνας δύναμη ανατροπής και δύναμη που θα επιβάλλει ανοιχτά, δημόσια Μουσεία για όλη την κοινωνία