Ανάστατοι είναι οι συνταξιούχοι αυτές τις ημέρες μετά από την τρομοκρατική επίθεση που δέχονται από σύσσωμη την Αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ που την σιγοντάρουν. Το θέμα είναι, τα ψηφισμένα στη Ελληνική Βουλή από το 2015 αναγκαστικά μέτρα του Μνημονίου, που αφορούν στον επανυπολογισμό και στην μελλοντική περικοπή ξανά των συντάξεων από την 1/1/2019.
Οι Κυβερνητικοί αξιωματούχοι κρατούν χαμηλούς τόνους για το θέμα. Οι δηλώσεις τους είναι κατευναστικές, σύννομες και ισορροπημένες. Δεν ακουμπάνε το θέμα. Αυτή την περίοδο, και πολύ σωστά, διοχετεύουν όλη τους την δραστηριότητα στο κλείσιμο της 4ης Αξιολόγησης που ήδη ανακοινώθηκε, την έξοδο της Χώρας τον Αύγουστο από τα Μνημόνια και την συμφωνία για την απομείωση του Ελληνικού χρέους. Ο αρμόδιος Υπουργός Εργασίας παραδέχεται, ότι με βάση τον ψηφισμένο Νόμο θα υπάρξουν σε ορισμένες κατηγορίες συντάξεων κάποιες περικοπές, οι οποίες δεν θα ξεπερνούν το 18% ως ανώτατο όριο. Από την άλλη όμως υποστηρίζει πως με βάση τις αναμενόμενες επιδόσεις του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, το προβλεπόμενο να συγκεντρωθεί πλεόνασμα θα δημιουργήσει Δημοσιονομικό περιθώριο κατάλληλο για μία διαφορετική προσέγγιση επί του θέματος. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός για το θέμα, αφήνει υπονοούμενο ότι ‘από εδώ και πέρα (τον Αύγουστο δηλαδή) το τέλος της λιτότητας οφείλει να έχει ουσιαστικό αντίκρισμα για τους ανθρώπους του μόχθου.’ Άλλωστε ο Προϋπολογισμός ψηφίζεται τον Δεκέμβριο. Τότε θα κριθούν όλα.
Γιατί λοιπόν η Αντιπολίτευση, παρά το γεγονός ότι έχουν και αυτοί ψηφίσει το 3ο Μνημόνιο και εφαρμόσει όλες τις προηγούμενες περικοπές συντάξεων (και ας νομίζουν ότι το έχουμε ξεχάσει, Ν.3845/2010, Ν.3863/2010, Ν.3986/2011, Ν.4046/2012, Ν.2012/2012), σηκώνουν το θέμα, για μη τήρηση με την ΕΕ των συμφωνηθέντων, με αυτόν τον προβοκατόρικο έως και προδοτικό τρόπο? Την ώρα μάλιστα που η Κυβέρνηση εν μέσω διαπραγμάτευσης για την 4η Αξιολόγηση, ούτε που θέλει να το ακούσει. Η απάντηση είναι προφανής. Απλά για να το κάψει… Και ας καούν μαζί και οι συνταξιούχοι, για τους οποίους ξαφνικά κόπτεται.
Τι φοβάται λοιπόν ο Μητσοτάκης και δεν αφήνει τον Τσίπρα να σκάσει στα χέρια του η βόμβα της περικοπής των συντάξεων και να πάρει αυτός δια περιπάτου τις Εκλογές του 2019? Πρώτον ότι η Ελληνική Κυβέρνηση με βάση τις επιτυχίες της στα έσοδα και τα πλεονάσματα, με την λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο, θα επιδιώξει, από ισχυρότερη πλέον διαπραγματευτική θέση, την επαναδιαπραγμάτευση του μέτρου για την μη περικοπή των συντάξεων. Η τυχόν αποχώρηση μάλιστα του ΔΝΤ από το Πρόγραμμα, θα διευκόλυνε πολύ τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς ήταν αυτό που την επέβαλε. Παράλληλα, Γερμανοί Οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως σε αυτή τη φάση, τυχόν νέα περικοπή των συντάξεων, θα επέφερε σημαντικό πλήγμα οπισθοχώρησης στην Ελληνική Οικονομία, καθώς θα δημιουργούσε νέα σημαντική πτώση της αγοραστικής δύναμης, της ζήτησης και άλλων συνακόλουθων δεικτών της διαφαινόμενης αναπτυξιακής πορείας της. Αν λοιπόν ο Τσίπρας πετύχει την αναβολή της περικοπής των συντάξεων, τότε στις εκλογές του 2019, θα τον ψηφίσουν και οι πέτρες. Και είναι πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται ότι θα το πετύχει, καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες τον εκτιμούν πολύ περισσότερο από τον Μητσοτάκη και αυτό θα είναι το …δώρο τους.
Αν πάλι δεν καταφέρει ο Τσίπρας να τους πείσει, τότε πολλοί ισχυρίζονται ότι θα επιχειρήσει να πολωθεί τελικά με τους θεσμούς, με ταυτόχρονη ηρωική έξοδο απέναντι στους ‘αχάριστους’ Ευρωπαίους. Κάτι που το έχει πολύ ανάγκη στο εσωτερικό της Χώρας προκειμένου να υπενθυμίσει προς όλες τις κατευθύνσεις τα αριστερά αντανακλαστικά του. Τότε βέβαια θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές, με σημαία και πάλι τις συντάξεις, στις οποίες εκλογές θα τον ψηφίσουν και πάλι εκτός από τις πέτρες και τα δένδρα. Όλα αυτά τα γνωρίζει ο Μητσοτάκης, ότι σε κάθε περίπτωση τις πολιτικές πρωτοβουλίες τις έχει στα χέρια του ο Τσίπρας, οι ελπίδες του να γίνει Πρωθυπουργός κινδυνεύουν, και για αυτό ακριβώς φοβάται και θέλει τώρα-άμεσα να τον φρενάρει. Να εισάγουν δηλαδή οι Θεσμοί, την περικοπή των συντάξεων τώρα, στα προ απαιτούμενα της τελευταίας αξιολόγησης και πάντως πριν την οριστική έξοδο της Χώρας τον Αύγουστο από τα Μνημόνια. Να τον χαιρόμαστε.
Χρόνης Πολυχρονίου.
Ένας Συνταξιούχος.