Το σημερινό ξύπνημά μας, για μένα και την σύζυγό μου Μαριάννα, εδώ στο Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας ήταν τελείως διαφορετικό. Η μέρα συννεφιασμένη και ένα κρύο που διαπερνά το κορμί. Την μουντάδα του πρωινού ήρθε να την επισκιάσει ένα δυσάρεστο τηλεφώνημα από την μακρινή Κω, που μας πληροφορούσε ότι σήμερα το πρωί μια αγιασμένη μορφή του μοναχικού βίου η Ηγουμένη της Γυναικείας Ιεράς Μονής Αγίου Νεκταρίου, Γερόντισσα Μαριάμ, έφυγε από τον πρόσκαιρο βίο για να ταξιδέψει κοντά στον Νυμφίο της Εκκλησίας, στον Αναστημένο ξυλουργό της Ναζαρέτ.
Η Γερόντισσα μας και πνευματική μητέρα μας, που σε αυτήν οφείλουμε την αγάπη μας και το σεβασμό που τρέφουμε στην Παυλική Εκκλησία της Κω και ιδιαίτερα στην Ιερά Μονή του Αγίου Νεκταρίου, ανεχώρησε μετά από μερικές ημέρες από την εορτή του Αγίου Νεκταρίου και ανήμερα της μνήμης του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, τον οποίον ευλαβούταν, όπως και η ίδια μας είχε εκμυστηρευτεί ότι ήθελε να φύγει.
Δυστυχώς, οι συνθήκες του ζωής που μας έχουν επιβάλλει σήμερα οι άνθρωποι, μας κρατούν μακριά από χρέος ως πνευματικά της παιδιά, να αποχαιρετίσουμε, να κατευοδώσουμε, να ασπαστούμε την δεξιά της και να πάρουμε την ευχή της για τελευταία φορά.
Εμείς, ως ελάχιστο χρέος Γερόντισσα μας, εδώ στο μακρινό ελαιόφυτο Πλατύ Καλαμάτας Μεσσηνίας, που γειτνιάζει με την Παναγία την Βουλκανιώτισσα, που τόσο αγαπούσες, θα τελέσουμε τρισάγιο για την ανάπαυση της αγιασμένης ψυχής σου, επί του μνήματος του μακαριστού πατέρα μας Δημητρίου, και θα ζητήσουμε να μας συγχωρέσεις, που δεν μπορούμε να είμαστε σήμερα μαζί σου για τελευταία φορά.
Με βαθύτατη οδύνη και θλίψη,
σου ευχόμαστε από καρδιάς και πόνο ψυχής αγαπημένη Γερόντισσα μας
Καλή Ανάσταση.
τα πνευματικά σου παιδιά
Βασίλειος & Μαριάννα Γεωργιόπουλου.