Το τελευταίο διάστημα όσοι διέρχονται από τη νέα γέφυρα-είσοδο στην πόλη της Σπάρτης διαπιστώνουν «ιδίοις όμμασι» τα εκτεταμένης φύσεως έργα διευθέτησης που πραγματοποιούνται στην κοίτη του ποταμού Ευρώτα και συνακόλουθα στις όχθες του. Από την μακρόχρονη πείρα μας γνωρίζουμε ότι ένας ποταμός ελεύθερης ροής όπως είναι ο Ευρώτας που έχει διαμορφώσει με φυσικό τρόπο, στο πέρασμα του χρόνου, τις απαραίτητες συνθήκες για την ύπαρξη και διατήρηση του όλου ποτάμιου οικοσυστήματος (χλωρίδα και πανίδα) είναι πολύ ευαίσθητος και οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση θα πρέπει να συνδυάζεται με τη μεγαλύτερη δυνατή κατανόηση όσον αφορά τη σχέση των αιτιών με τα αποτελέσματα, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αρνητικές επιδράσεις. Επιθυμώντας να συμβάλλουμε ώστε τα προγραμματισμένα έργα να γίνουν με το καλύτερο δυνατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ανατρέξαμε σε επιστημονικές μελέτες και δημοσιεύσεις για να γίνει κατανοητό από κάθε υπηρεσία και φορέα αυτοδιοίκησης ότι τα ποτάμια πρέπει να αντιμετωπίζονται μεμονωμένα αλλά ως πλήρη οικοσυστήματα που στηρίζουν την ποικιλομορφία της ζωής και την απαραίτητη οικολογική ισορροπία της ευρύτερης περιοχής τους.
Από μια δημοσιευμένη εργασία της Μονάδας Ποιότητας Ποτάμιων Οικοσυστημάτων – Τομέας Ζωολογίας, Τμήμα Βιολογίας, της Σχολής Θετικών Επιστημών του Α.Π.Θ με τίτλο: «Παραδείγματα επιπτώσεων στα ποτάμια οικοσυστήματα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες» συλλέξαμε και δημοσιοποιούμε προς πληροφόρηση όλων τα παρακάτω πολύ ενδιαφέροντα σημεία-στοιχεία:
1. Οι ποταμοί υφίστανται ποικίλες επιδράσεις και απειλές, όπως είναι οι αμμοληψίες, οι απορρίψεις στερεών και υγρών απορριμμάτων, οι τροποποιήσεις των οχθών τους, οι ευθυγραμμίσεις, κ.ά.
2. Αναπόσπαστα τμήματα των ποταμών αποτελούν οι παρόχθιες περιοχές, οι οποίες είναι δυνατό να λειτουργούν ως ζώνες εξυγίανσης και συγκράτησης ρυπογόνων ουσιών, καθώς και τα δέλτα τους.
3. Η ρύθμιση ενός ποταμού ελεύθερης ροής προκαλεί βασικές αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του.
4. Η ποικιλία δομών της κοίτης ενός ποταμού και τα μικροεμπόδια παρέχουν σημαντικό περιβάλλον κυρίως για τα ασπόνδυλα, αλλά και για όλους τους άλλους οργανισμούς του ποταμού.
5. Το σοβαρότερο αποτέλεσμα της εκβάθυνσης των τάφρων είναι η καταστροφή της κοινότητας των οργανισμών που ζουν εκεί, χερσαίων ή υδρόβιων (βενθικών). Άλλες ζημίες
που προκαλούνται είναι η αυξημένη θολότητα, η καταστροφή του βιοτόπου από αποσύνθεση ιλύος, η αλλοίωση των προτύπων μίξης και κυκλοφορίας των υδάτων και η έντονη ρύπανση.
6. Καναλοποίηση είναι η πρακτική της ευθυγράμμισης των οχθών ενός ποταμού, κατασκευάζοντας αναχώματα, τοιχώματα, επιχωματώσεις ή ακόμα μεγαλώνοντας το βάθος και το πλάτος του. Έτσι μεγαλώνει η ικανότητα του ποταμού να συγκρατεί το περίσσιο νερό της πλημμύρας.
7. Τα καναλοποιημένα ποτάμια συνήθως πετυχαίνουν το σκοπό για τον οποίο έχουν κατασκευαστεί, όμως πολλές φορές δημιουργούν νέα προβλήματα. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι ότι μειώνονται τα φυσικά καταφύγια ζωντανών οργανισμών μέσα στο ποτάμι, ή στις όχθες του, μειώνοντας έτσι την ποικιλία των οργανισμών που ζουν σ’ αυτό. Ταυτόχρονα μειώνεται η δυνατότητα αυτοκαθαρισμού του νερού (Karen Arms, 1994).
8. Οι Cross & Moss (1987) περιέγραψαν πώς οι υγρότοποι και η συγκέντρωση ψαριών άλλαξαν, εξ αιτίας της ποικιλότροπης ανθρώπινης επέμβασης, συμπεριλαμβάνοντας τις παρακάμψεις, και τις εγκαταστάσεις για καλλιέργεια. Οι παρακάμψεις και οι εγκαταστάσεις, εξολοθρεύοντας την αιχμή των πλημμυρών, έκαναν τα κανάλια πιο ρηχά, πιο ομοιόμορφα σε βάθος, πιο στερεά σε υπόστρωμα. Η απουσία αιχμής πλημμυρών εξολόθρευσε την εξάρτηση των ψαριών από τις πλημμύρες για την έναρξη της αναπαραγωγής τους.
9. Ο Wesche (1985) περιγράφει έναν αριθμό φυσικών δομών σχεδιασμένων να βελτιώσουν τα ενδιαιτήματα των ψαριών και των εντόμων με τα οποία τρέφονται τα ψάρια. Η καθοδηγητική αρχή όλων αυτών των προσπαθειών είναι να μεταβάλουμε τα ποτάμια ενδιαιτήματα με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη ξεφύγουν κατά το δυνατόν από τις λειτουργίες ενός φυσικού ρεύματος, και αυτές οι προσπάθειες συνήθως έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της βιοποικιλότητας.
10. Η παρόχθια βλάστηση επηρεάζει άμεσα την ενδοποτάμια ποιότητα νερού, προκαλώντας το μετριασμό της μεταβολής θερμοκρασίας.
11. Οι ποταμοί στις αγροτικές και στις αστικές περιοχές υποφέρουν βέβαια από πρόσθετα προβλήματα. Η αγροτική δραστηριότητα αλλάζει την υδρολογία των τρεχούμενων υδάτων μέσα από ένα συνδυασμό από ταμιευτήρες άρδευσης και καναλιζαρίσματα. Τα νερά των πλημμυρών, που φυσιολογικά επαναφορτίζουν τα εδάφη και τους υδροφόρους ορίζοντες, εκδιώκονται γρήγορα ή αποθηκεύονται πίσω από φράγματα για μελλοντική χρήση. Σαν συνέπεια, οι υδροφόροι ορίζοντες χαμηλώνουν και η θερινή βασική απορροή μειώνεται. Έτσι οι μόνιμοι ποταμοί μπορεί να γίνουν διακοπτόμενοι (Trautman, 1981). H διακοπτόμενη υδατική φόρτιση εξασθενίζει την παρόχθια βλάστηση που απαιτεί πρόσβαση σε μόνιμη παροχή νερού, ειδικά κάτω από την υψηλή εξάτμιση των θερμών καλοκαιρινών ημερών. Η συρρίκνωση της παρόχθιας λωρίδας και οι αλλαγές σύνθεσης της παρόχθιας βλάστησης είναι πιθανές συνέπειες (Smith et al., 1991).
Καταλήγοντας οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι ο Ευρώτας φιλοξενεί μια ενδημική ιχθυοπανίδα, η οποία ενδεχομένως να διατρέχει άμεσο κίνδυνο λόγω αυτών των έργων διευθέτησης. Ο Ευρώτας, εξάλλου, είναι η κεντρική ζωογόνος αρτηρία της Λακωνίας και κάθε επέμβαση στη κοίτη του απαιτεί σεβασμό και γνώση.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ