«Έφυγε» ο Βαγγέλης Σαμπατάκος. Ο Σπαρτιάτης με Σίγμα κεφαλαίο. Η Σπάρτη έγινε φτωχότερη. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Η γενιά του Βαγγέλη ήτανε ο κρίκος που έδενε γόνιμα το Χθες με το Σήμερα της Σπάρτης. Κι όσο λιγοστεύει αυτή η γενιά, χάσμα βαθύ και δυσαναπλήρωτο δημιουργείται στην ιστορία και στη ζωή της πόλης.
Ο Βαγγέλης Σαμπατάκος γεννήθηκε στη Σπάρτη, στις 4 Νοεμβρίου του 1937. Πατέρας του ήταν ο Παναγιώτης Σαμπατάκος από τη Λάγια της Μάνης, μητέρα του η Ανθούλα Βασιλείου από τη Σπάρτη και είχε δυο αδελφές, τη Μαρία και την Ελένη.
Στα 1965 ο Βαγγέλης Σαμπατάκος ανέλαβε το Βιβλιοπωλείο του πατέρα του, το οποίο λειτουργούσε ήδη από το 1919, στην οδό Λυκούργου (τότε Αμαλίας) λίγο πιο πάνω από την πλατεία και ύστερα στην οδό Παλαιολόγου 26, όπου βρίσκεται έως ΚΑΙ σήμερα.
Η καλλιέργειά του, το οξύ πνεύμα του, ο αδαμάντινος και ακέραιος χαρακτήρας του, τα ανθρωπιστικά και κοινωνικά του «πιστεύω» και η αγάπη του για το Βιβλίο, έκαναν το ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΣΑΜΠΑΤΑΚΟΥ, ένα αυθεντικό σημείο αναφοράς για τη νέα Σπάρτη, ένα ναό της γνώσης, της παιδείας και του πολιτισμού. Για τον Βαγγέλη Σαμπατάκο το Βιβλίο δεν ήταν επάγγελμα αλλά κοινωνικό λειτούργημα και πάνω σ’ αυτή την πεποίθηση στήριξε την πολύχρονη διαδρομή του ιστορικού αυτού Βιβλιοπωλείου της Σπάρτης, του οποίου η φήμη έφτασε στο πανελλήνιο κι έξω απ’ αυτό και που το κατώφλι του πέρασαν προσωπικότητες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής αλλά και της ποίησης , της λογοτεχνίας και του πολιτισμού γενικότερα. Ο Βαγγέλης Σαμπατάκος με άξιο σύντροφο της ζωής του τη σύζυγό του Βάσω Χρόνη έδωσαν με το Βιβλιοπωλείο τους αλλά και με την προσωπικότητα και τη δράση τους, προστιθέμενη αξία και λάμψη στην πόλη που αγάπησαν.
Ο Βαγγέλης Σαμπατάκος πέρα από την προσφορά του μέσω του Βιβλιοπωλείου του, ήταν κι ένας όμορφος άνθρωπος, με ωραία ψυχή και αγνή καρδιά, με μυαλό ανοιχτό, με ευγενικά οράματα για την κοινωνία και τον κόσμο, με μόρφωση και καλλιέργεια, μέσα στην κοινωνία και όχι έξω απ’ αυτήν ή υπεράνω της, με ιδέες δημοκρατικές και προοδευτικά «πιστεύω», τα οποία έθεσε στη διάθεση της κοινωνίας, για να ανεβεί μερικά σκαλοπάτια ψηλότερα.
Τα τελευταία χρόνια ο Βαγγέλης αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά «ακούμπησε» με σιγουριά πάνω στην αγάπη, στη φροντίδα, στην έγνοια και στη συγκινητική αυταπάρνηση της γυναίκας του, της Βάσως, η οποία χωρίς κανένα παράπονο και βαρυγκόμια και χωρίς να αφήνει ποτέ ούτε μια νύξη για τον μεγάλο και πολύ δύσκολο προσωπικό αγώνα της, έκανε τα τελευταία χρόνια και τις στιγμές του Βαγγέλη της, όσο γινότανε πιο πράες και ανώδυνες, δίνοντας παράδειγμα ζωής σε ΟΛΟΥΣ μας.
Η Σπάρτη, με άφατη θλίψη, αποχαιρετά σήμερα τον Βαγγέλη Σαμπατάκο . Μακάρι ο «ύπνος» του κάτω από τον ουρανό της πόλης που τόσο αγάπησε να είναι ελαφρός και ατάραχος και είθε ο Θεός να τον έχει στους αγαπημένους Του.
Οι Σπαρτιάτες δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Πάντοτε θα τον θυμούνται και θα τον νιώθουν ανάμεσά τους. Κι εκεί, στο Βιβλιοπωλείο του, που συνεχίζει σε άξια χέρια τη λειτουργία του, είναι σίγουρο πως ο Βαγγέλης Σαμπατάκος θα βρίσκεται πάντα κοντά στα ράφια με τα βιβλία του, να τακτοποιεί, να βρίσκει, να συμπληρώνει, να ξεφυλλίζει… κι ύστερα να πιάνει κουβέντα με τους φίλους και τους πελάτες του για τα νέα καλά βιβλία που βγήκαν, να προτείνει τίτλους, να δείχνει με καμάρι σπάνιες, παλιές εκδόσεις, να κερνά καφεδάκι και να κουβεντιάζει για την κοινωνία και την πολιτική, για τη Σπάρτη, για τον Άνθρωπο και για όλα εκείνα που αγάπησε στη ζωή του.
Ο Θεός, και ο Άγιος Δημήτριος που γιορτάζει σήμερα, να δίνουν κουράγιο, δύναμη, απαντοχή και παρηγοριά στην πολυαγαπημένη του γυναίκα, τη Βάσω, και στα λατρεμένα του παιδιά, τον Παναγιώτη και τον Λεωνίδα.
Αιωνία σου η μνήμη, καλέ φίλε, Βαγγέλη. Η Σπάρτη σε ευχαριστεί για ό,τι της πρόσφερες και για ό,τι άφησες πίσω σου σαν παρακαταθήκη.
Βαγγέλης Μητράκος