Το πρόβλημα με την ακαδημαϊκή και επαγγελματική αναγνώριση των πτυχιούχων των τεχνολογικών ιδρυμάτων, και ιδιαίτερα των τμημάτων μηχανικών και γεωτεχνικών, δεν είναι σημερινό. Έχει φτάσει να υφίσταται και στις ημέρες μας, καθώς από την ίδρυση των ΤΕΙ το 1983 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι και την αστραπιαία και μονομερή κατάργησή τους την περίοδο 2017 – 2019 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν δόθηκε ουσιαστική λύση σε κανένα από τα δύο ουσιώδη αυτά ζητήματα.
Ιδιαίτερα για τους Γεωτεχνικούς Τεχνολογικού Τομέα, παρ’ ότι εκδόθηκαν δύο Προεδρικά Διατάγματα που καθόρισαν επαγγελματικά δικαιώματα για κάποιες ειδικότητες Γεωπόνων και Δασοπόνων ΤΕ, στην πράξη διαχρονικά πλημμελώς εφαρμόστηκαν, ανάλογα με την υποκειμενική και παρωπιδική αντίληψη όσων πίστευαν και ακόμη πιστεύουν, ότι τα ΤΕΙ είναι η συνέχεια των ΚΑΤΕ. Και φυσικά αναφερόμαστε σε κύκλους των επιμελητηρίων ΓΕΩΤΕΕ και ΤΕΕ και όσων πολιτικών ασπάστηκαν και ασπάζονται τις συντεχνιακές αντιλήψεις υπό το πρίσμα μίας υποτίθεται δίκαιης αντιμετώπισης των «αξίων» στην Ελλάδα.
Τα φίλτρα με τα οποία είδαν όλοι αυτοί οι συντεχνιακοί κύκλοι τα ΤΕΙ και τους αποφοίτους τους διαχρονικά, αγνόησαν μεροληπτικά και επιδεικτικά πλήρως όλη την νομοθεσία που σαφώς αναφέρει ότι τα ΤΕΙ είναι ΑΕΙ και οι απόφοιτοι τους οφείλουν να έχουν πλήρη ακαδημαϊκή αναγνώριση, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Οι προκαταλήψεις όμως και ο συντεχνιασμός της ελληνικής νοοτροπίας δεν επέτυχε οι απόφοιτοι των ΤΕΙ να μην έχουν πλήρη αναγνώριση στο εξωτερικό.
Ένα επιπλέον τραγελαφικό φαινόμενο, που θα μπορούσε να συμβεί σε ένα κράτος που δεν σέβεται την υπογραφή του και τα ποσά που δαπανά για την ανώτατη εκπαίδευση της νεολαίας του, είναι ότι οι πτυχιούχοι της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης (ΤΕΙ), γεωπόνοι, δασοπόνοι, ιχθυολόγοι και επιστήμονες τροφίμων, ακόμη και αν είναι κάτοχοι τίτλων μεταπτυχιακού και διδακτορικού επιπέδου, για την Ελληνική Πολιτεία, δεν χαίρουν ακαδημαϊκού τίτλου βάση του πτυχίου τους, δηλαδή η Πολιτεία δεν τους αναγνωρίζει με βάση τα πτυχία που τους απέδωσε, αλλά και δεν έχουν επαγγελματική ελευθερία θεσμικά και διοικητικά κατοχυρωμένη.
Θα αναρωτηθείτε πως τα παραπάνω συνδέονται με τον τίτλο του άρθρου.
Να θυμίσουμε ότι το 2017, η πρόταση Γαβρόγλου (που στην ουσία ήταν πρόταση ΤΕΕ), όσον αφορά τους Μηχανικούς ΤΕ, ανέφερε ότι θα δημιουργηθεί στο Τεχνικό Επιμελητήριο ένα παράλληλο μητρώο στο οποίο θα εγγράφονται οι απόφοιτοι μηχανικοί των ΤΕΙ (τεχνολόγοι μηχανικοί για το ΤΕΕ και όχι Μηχανικοί ΤΕ όπως πρέπει να αναφέρονται). Αυτή η προσπάθεια μαντρώματος των μηχανικών ΤΕ στο ΤΕΕ, ουσιαστικά μέχρι σήμερα έχει πέσει στο κενό. Δεν σημαίνει όμως ότι το ΤΕΕ δεν θα συνεχίσει να μηχανεύεται τρόπους για να βγάζει όσο μπορεί τους μηχανικούς ΤΕ, στα περιθώρια του επαγγέλματος του μηχανικού.
Και ας σταθούμε λίγο σε αυτό το σημείο για να επισημάνουμε, ότι η διαχρονική πάλη των πενταετών πολυτεχνικών και γεωτεχνικών πανεπιστημιακών σχολών και των επιμελητηρίων
ΤΕΕ και ΓΕΩΤΕΕ κατά των αντίστοιχων τεχνολογικών ΑΕΙ, δηλαδή των τμημάτων γεωτεχνικών και μηχανικών ΤΕΙ, τετραετούς φοίτησης, δεν υπήρξε και υπάρχει επειδή τα τμήματα αυτά είναι κατώτερα ή παρείχαν κακές σπουδές. Όλη η αντίθεση υπήρξε και υπάρχει επειδή τα επιμελητήρια βλέπουν τους αποφοίτους των ΤΕΙ ως επαγγελματικούς ανταγωνιστές. Η καθημερινή οικονομία και το πρεστίζ είναι όλο το πρόβλημα. Όλη η δυσφήμηση που εκτοξεύτηκε κατά των ΤΕΙ επί 35 χρόνια χρόνια, κατευθύνθηκε κυρίως προς τις τετραετείς σχολές μηχανικών και γεωπόνων για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Και προφανώς η Ελληνική Κοινωνία δεν θα μπορούσε να γνωρίζει τις βαθύτερες αιτίες.
Οι πτυχιούχοι των τμημάτων μηχανικών και γεωτεχνικών των ΤΕΙ, κέρδισαν το αυτονόητο σύντομα μετά την ίδρυση των ΤΕΙ και προχώρησαν σε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Όμως και σε αυτή την περίπτωση, το κατόρθωμα του ελληνικού κράτους ήταν να υποκύψει στις συντεχνιακές πιέσεις και να δεχτεί ότι η κατοχή μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου δεν σημαίνει και επαγγελματικά προσόντα. Η ελληνική πολιτεία δέχτηκε επί δεκαετίες, οι πτυχιούχοι των ΤΕΙ να μπορούν να κατέχουν τον ανώτατο ακαδημαϊκό τίτλο, αλλά να μην μπορούν να ασκήσουν αυτόνομο επάγγελμα και να μην έχουν επίσημη επιστημονική και κοινωνική αναγνώριση. Και αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από συντεχνιακές αντιλήψεις.
Φαίνεται λοιπόν ότι η κυβέρνηση της ΝΔ, ασκεί μία σιωπηρή πολιτική επάνω σε αυτό το ζήτημα και προσανατολίζεται να αφήσει τα πράγματα να κυλήσουν αθόρυβα προς την ίδια κατεύθυνση και για τους Γεωτεχνικούς ΤΕ (Γεωπόνους, Ιχθυολόγους, Δασοπόνους, Επιστήμονες Τροφίμων, τεχνολόγους γεωπονίας για το ΓΕΩΤΕΕ).
Το τραγελαφικό είναι ότι η πρόταση παραλλήλου μητρώου παρουσιάστηκε ως η λύση για τους Μηχανικούς ΤΕ, δια στόματος ΤΕΕ, υποτίθεται για θέματα επαγγελματικής αναγνώρισης. Στην πράξη όμως, δύο χρόνια μετά την ψήφιση της τροπολογίας στην Βουλή για την δημιουργία αυτού του μητρώου στο ΤΕΕ (χωρίς όμως τροποποίηση του καταστατικού νόμου λειτουργίας του επιμελητηρίου), κανένα πρόβλημα δεν έχει λυθεί για τους Μηχανικούς ΤΕ. Αντιθέτως, όσοι έσπευσαν να εγγραφούν, διαπίστωσαν ότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα στο επιμελητήριο, και επιπλέον έχουν υποχρέωση να καταβάλλουν συνεχώς εισφορές προς το ΤΕΕ, προκειμένου να συμμετέχουν σε επαγγελματικές δραστηριότητες. Αυτό το εγχείρημα μέχρι σήμερα δεν έχει αποδώσει γιατί ο κλάδος των τε μηχανικών δεν το έχει δεχτεί. Και προφανώς δεν θα δεχτεί κάτι ανάλογο και ο κλάδος των γεωτεχνικών ΤΕ.
Καθώς λοιπόν φαίνεται ότι και η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να υποκύψει στην θέληση της συντεχνίας του ΓΕΩΤΕΕ, και να ψηφίσει την δημιουργία παραλλήλου μητρώου και για τους Γεωτεχνικούς ΤΕ (οι οποίο προφανώς στο μητρώο αυτό δεν θα αναφέρονται ως Γεωτεχνικοί ΤΕ αλλά ως τεχνολόγοι γεωπονίας, τίτλος που δεν ανήκει στα ΤΕΙ αλλά στα ΚΑΤΕΕ), καλό είναι οι πτυχιούχοι των τμημάτων γεωτεχνικής κατεύθυνσης των ανώτατων τεχνολογικών ιδρυμάτων, γεωπόνοι, ιχθυολόγοι, δασοπόνοι και επιστήμονες τροφίμων και διατροφής, να γνωρίζουν ότι, η δημιουργία παράλληλου μητρώου στο ΓΕΩΤΕΕ και η αυτόβουλη ή υποχρεωτική εγγραφή τους σε αυτό, δεν σημαίνει ότι θα τους λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην αναγνώριση ελεύθερου επαγγέλματος. Θα λύσει όμως τα προβλήματα εσόδων που έχει το ΓΕΩΤΕΕ.
Επιπλέον, παράλληλο μητρώο δεν σημαίνει ότι όποιος εγγραφεί, θα έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στο ΓΕΩΤΕΕ ή θα έχει λόγο στα όργανα του επιμελητηρίου. Αυτό γίνεται μόνο με τροποποίηση του καταστατικού του ΓΕΩΤΕΕ με αλλαγή του ιδρυτικού του νόμου.
Επίσης δεν σημαίνει ότι αποκτά επαγγελματική ελευθερία. Καθώς το ΓΕΩΤΕΕ θα μπορεί να ορίσει επαγγελματικές δραστηριότητες (και όχι δικαιώματα) για τα μέλη του παράλληλου μητρώου. Και προφανώς, το ίδιο το ΓΕΩΤΕΕ, θα αποκτά έλεγχο στο πλαίσιο της άσκησης δραστηριοτήτων των μελών του παράλληλου μητρώου, όπως και θα τιτλοδοτεί «αυτά τα επαγγέλματα» κατά την δική του κρίση.
Ας σκεφτούν λοιπόν πολύ σοβαρά τα μέλη και μη μέλη της ΠΕΠΤΕΓ, πτυχιούχοι του τεχνολογικού τομέα των ΑΕΙ, ότι μία γενική εγγραφή στο ΓΕΩΤΕΕ δεν αποτελεί λύση για τίποτα.
Λύση θα αποτελούσε η εγγραφή στο ΓΕΩΤΕΕ με τροποποίηση του νόμου που καθορίζει την λειτουργία του επιμελητηρίου, και που θα έδινε στα νέα μέλη Πτυχιούχους Γεωτεχνικούς ΤΕ, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, τον ορθό ακαδημαϊκό και επαγγελματικό τίτλο (Γεωτεχνικός ΤΕ, Γεωπόνος ΤΕ, Ιχθυολόγος ΤΕ, Επιστήμονας Τροφίμων και Διατροφής ΤΕ) και δεν θα τους περιόριζε στην επαγγελματική τους και επιστημονική τους δραστηριότητα, καθιστώντας τους «τεχνολόγους γεωπονίας» δηλαδή υποβαθμίζοντας τους σε επίπεδο ΚΑΤΕ, επειδή έτσι είναι η αντίληψη του ΓΕΩΤΕΕ.
Ο νυν Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μάκης Βορίδης, εφόσον θέλει να αποδείξει ότι η σημερινή κυβέρνηση, δεν αποτελεί υποχείριο των συντεχνιακών επιμελητηρίων, και στοχεύει στην διόρθωση των τραγικών και εγκληματικών κατά της ελληνικής νεολαίας και κοινωνίας, λάθη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, ΟΦΕΙΛΕΙ, να κοιτάξει προς δύο κατευθύνσεις, κλείνοντας τα ώτα στις φωνές των Σειρήνων :
1. Είτε να επιβάλλει μία επί ίσοις όροις συζήτηση μεταξύ ΠΕΠΤΕΓ και ΓΕΩΤΕΕ ώστε να βρεθεί λύσει για την επίλυση των προβλημάτων των ΤΕ Γεωτεχνικών (ορθή αναγραφή επαγγελματικού τίτλου, όροι συμμετοχής στο επιμελητήριο, άσκηση επαγγέλματος),
2. Είτε να προχωρήσει στο βήμα που τόλμησε σε ανάλογη περίπτωση την εποχή που διετέλεσε Υπουργός Υγείας και να αναγνωρίσει την ΠΕΠΤΕΓ ως επιμελητηριακό φορέα των ΤΕ Γεωτεχνικών, και να αφήσει μετά την ΠΕΠΤΕΓ να εισηγηθεί στην Πολιτεία λύσεις για τα προβλήματα, αλλά και να συζητήσει ισότιμα με το ΓΕΩΤΕΕ τα παρακάτω βήματα ενοποίησης του χώρους των Γεωτεχνικών ΤΕ και ΠΕ.
Διότι, όπως και να το κάνουμε, μία ευνομούμενη Πολιτεία, οφείλει πρώτα να σέβεται τον εαυτό της, διαχρονικά (όχι να ζήσουμε πάλι αυτόν τον τραγέλαφο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ως προς τα ΤΕΙ και τους 400 χιλιάδες αποφοίτους τους), να σέβεται τον πολίτη, τον νέο που τον κάλεσε να σπουδάσει σε ένα κρατικό ίδρυμα και του έδωσε ένα ανώτατο πτυχίο που αναγράφει πρώτα «Ελληνική Δημοκρατία», και τέλος να σέβεται τα χρήματα των φορολογουμένων που δόθηκαν επί 3 και πλέον δεκαετίες για την λειτουργία και ανάπτυξη των ΤΕΙ και την εκπαίδευση των φοιτητών τους.
Σε αντίθετη περίπτωση, η Ελληνική Πολιτεία θα έχει αποδείξει ότι αυτή σχεδιάζει αλλά τελικά εφαρμόζεται αυτό που επιθυμούν οι συντεχνίες των επιμελητηρίων και οι παρωπιδικές αντιλήψεις. Γι αυτό και φτάσαμε στο σημερινό επίτευγμα, προηγμένες χώρες της ΕΕ και του κόσμου μας, να διαθέτουν Τεχνολογικά Πανεπιστήμια και η Ελλάδα όχι.