Εὐλαβέστατοι κληρικοί καί Χριστιανοί μου Ἀγαπητοί,
Οἱἱεροὶὑμνογράφοι τῆς Ἐκκλησίας καὶ σύμπασα ἡ χορεία τῶν μεγάλων πατέρων καὶ θεολόγων μὲ τὰ πνευματοκίνητα στόματα αὐτῶν καὶ μὲ τὸν θεοκίνητο ὀξυγράφο κάλαμό τους, χρησιμοποιώντας λόγους πειστικοὺς καὶἐπιχειρήματα ἀκαταμάχητα, κηρύττουν καὶ γράφουν γιὰ τὴν ἁγία κοίμηση καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς μετάσταση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ἡ «Μεταβίωσις», ὅπωςὀνομάζει τὴ μετάσταση τῆς Θεοτόκου ὁἅγιος Γρηγόριος ὁΠαλαμᾶς, εἶναι πίστη πάντων τῶν χριστιανῶν καὶ ἰδιαιτέρως τῶν Ὀρθοδόξων. Πλὴν τῶν αἱρετικῶν, οἱ πιστοὶ δέχονται ὅτι μετὰ τὴν τριήμερη ταφὴ της ἑνώθηκε ἡὁλόφωτη ψυχὴ μέ τό Θεοδόχο σῶμα της καὶ εὐθὺς ἀνελήφθη σύσσωμη στοὺς οὐρανούς.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ἐρωτᾶἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν τάφο τῆς Ὑπερευλογημένης: «Σύ δὲ,ὦ τάφων ἱερῶν ἱερώτατε, μετὰ τὸν ζωαρχικὸν τοῦ Δεσπότου τάφον, ποῦἡ ζωοτόκος πηγή; Ποῦ τὸ πολυπόθητον σῶμα τῆς Θεοτόκου καὶπολυέραστον;». Καὶὁ τάφος …ἀπαντᾶ: «Τὶ ζητεῖτε ἐν τάφῳ τὴν πρὸς τὰ οὐράνια μετεωρισθεῖσαν σκηνώματα; Τάς σινδόνας καταλιπὸν τὸ σῶμα τὸἱερόν τε καὶἅγιον ἀναρπαστὸν οἴχεται, δορυφορούντων Ἀγγέλων καὶἈρχαγγέλων καὶ πασῶν τῶν οὐρανίων Δυνάμεων» (Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν).
Σαφέστατα καὶὁ τῆς Θεσσαλονίκης Ἀρχιεπίσκοπος ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σ’ ἕναν λόγο του στὴν ἁγία Κοίμηση κηρύττει: «Μόνη αὕτη νῦν μετὰ τοῦ θεοδοξάστου Σώματος σὺν τῷ Υἱῷ, τὸν οὐράνιον ἔχει χῶρον», διότι, «τὸ γεννῆσαν εἰκότως σῶμα συνδοξάζεται τῷ γεννήματι, δόξῃ θεοπρεπεῖ καὶ συνανίσταται…».
Δέν ἦταν δυνατὸ, ἐξάλλου, νά γνωρίσει φθορὰ τὸἄχραντο σῶμα τῆς Παρθένου, διότι ἡφθορὰ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας καὶἐκείνη ὑπῆρξε τέλειο ὑπόδειγμα ἀρετῆς. Ἦταν ἄσπιλη καὶἀμόλυντη καὶ οὔτε σκιὰἁμαρτίας τὴν πλησίασε. Ἦταν δοχεῖο τῆς χάριτος καὶκιβωτὸς τοῦἁγιάσματος. Εἶχε βίο πανάμωμο καὶ ζωὴ πάναγνη. Τὴ διέκρινε ἡἄρνηση κάθε κακίας καὶἡἄσκηση κάθε ἀρετῆς. Ἡ ψυχὴ της ἦταν καὶ τοῦ φωτὸς καθαρότερη καὶτοῦἡλίου λαμπρότερη. Ἀνεδείχθη «Τιμιωτέρα τῶν Χερουβεὶμ καὶἘνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ». Τὴν καρδιά της εἶχε κυριεύσει θεῖος ἔρωτας, πού ἀπορρόφησε καὶἀφομοίωσε κάθε ἄλλη ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς της. Ὅπως ἡ Κιβωτὸς ἔσωσε τὸν ἄνθρωπο κατὰ τὸ κοινὸ ναυάγιο τῆς οἰκουμένης, χωρὶς νά καταστραφεῖ ἡἴδια, ἔτσι καὶἡ Παναγία μας ἔσωσε διὰ τοῦ Υἱοῦ της τὸἀνθρώπινο γένος ἀπό τόν κατακλυσμό τῆς ἁμαρτίας καὶ ταυτόχρονα διατήρησε ἱερή τὴ σκέψη της καὶἄθικτη τὴν καρδιά της. Τὸἄχραντο σῶμα της «τὴν ἐπωνυμίαν ὑπερέβη», ἀφοῦ τὸἅγιο Πνεῦμα «ἐσκήνωσεν ἐν αὐτῷ καὶ τοὺς νόμους τῆς φύσεως μετεκίνησεν».
Ἀλλὰ καὶὁἴδιος ὁ Κύριος ἦταν λογικά ἀδύνατο νά ἀδιαφορήσει γιὰ τὸ «ζωοδόχον» σῶμα ἐκείνης, ἐκ τοῦὁποίου ἔλαβε τὴ σάρκα καὶ τὸ αἷμα Του καὶἐπὶ τοῦὁποίου εἶχε πολλάκις ἀναπαυθεῖ. Κάθε ἄνθρωπος, ἂν μποροῦσε, θὰ συγκρατοῦσε στὴ ζωὴ τὴμητέρα του καὶ θὰ ἀνάσταινε ἐκ τοῦ Τάφου τὸ νεκρωμένο σῶμα της. Πολὺ περισσότερο ὁ Χριστός μας, πού τὴν ἀγάπησε περισσότερο ἀπὸὅλους μαζὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὡς Παντοδύναμος θὰἔπραττε τοῦτο. Τὴν ἀνέστησε λοιπὸν ὁ Υἱὸς της «ὡς ἀγαπητὸς τὴν ἀγαπητήν, ὡς εὐλογημένος τὴν εὐλογημένην καὶἐχάρισεν εἰς ἐκείνην ὅ,τι καὶ εἰς τὴν ἰδικὴν Του προσληφθεῖσαν ἀνθρωπίνην φύσιν», ὅπωςἀναφέρει ὁἅγιος Νικόδημος ὁἉγιορείτης.
Ἀδελφοί μου, δεχόμαστε ὅτι οἱ Προφῆτες Ἠλίας καὶ Ἐνώχ, ἄνδρες δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀνελήφθησαν στοὺς οὐρανούς. Γιατί νά ἀμφιβάλλουμε γιά τὴ μετάσταση τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου;Ἔχουμε σώματα ἁγίων ἄφθαρτα καὶἄθικτα, ἀποπνέοντα τὸἄρωμα τῆς ἁγιότητος. Γιατὶ να μὴ δεχθοῦμε κάτι περισσότερο γιὰ τὸἅγιο σκήνωμα τῆς Παναγίας μας; Ὡς θησαυροὶ πολύτιμοι φυλάσσονται τὰ τίμια λείψανα τῶν μαρτύρων τῆς πίστεως μας καὶ τῶν ἁγίων, ἐκ τῶν πρώτων μάλιστα, ὅπως εἶναι τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ τῶν θεοκηρύκων Ἀποστόλων. Γιατὶἀνάμεσα σ’ αὐτὰ νά μὴνὑπάρχει ἔστω ἕνα ἐλάχιστο μέρος ἀπὸ τὸἁγιασμένο σῶμα της, ἀφοῦἡ πρώτη Ἐκκλησία ἰδιαίτερα τιμοῦσε τὴ Θεοτόκο καὶ Μητέρα τοῦ Φωτός;
Πάντα τὰἀνωτέρω μᾶς ὑποχρεώνουν μέ πολλή εὐλάβεια καί πνευματική χαρά νά ἀναφωνήσουμε: «Τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον».
Τέλος, ἐπικαλοῦμαι τήν εὐλογία τῆς Παναγίας μας γιά τήν ὑγεία καί τήν προκοπή σας καί ζητῶ τήν κατανόησή σας, ἀκόμη καί τή συγγνώμη σας, γιατί καί ἐφέτος θά παρακαλέσω νά βοηθήσετε τά Ἱδρύματα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, πού περιμένουν κάθε χρόνο, αὐτή τήν ἡμέρα καί τή δική σας συμπαράσταση. Σᾶς εὐχαριστῶ εὐγνωμόνως καί σᾶς βεβαιώνω γιά τή διαφανῆ διαχείριση τῆς πολύτιμης προσφορᾶς σας.
Θερμός εὐχέτης Σας πρός τή Θεοτόκο
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ