«Με πλήρη επίγνωση, ότι την εξωτερική πολιτική της Χώρας, σύμφωνα με το Σύνταγμα και την εντολή του λαού, την ασκεί η Ελληνική Πολιτεία, διατυπώνουμε τη θέση μας, για μία φορά ακόμη, για το φλέγον εθνικό θέμα.
Υπό την ιδιότητα μου ως Μητροπολίτου Μονεμβασίας και Σπάρτης και τοποτηρητού της χηρευούσης Ιεράς Μητροπόλεως Μάνης, επιθυμώ να εκφράσω την συμπαράσταση του κλήρου και του λαού της Λακωνίας στον αγώνα της Εκκλησίας μας, για να προστατευθεί το όνομα και η ιστορία της Μακεδονίας.
Η Μακεδονία είναι μία, ελληνική και ορθόδοξη χριστιανική. Δεν παραχωρούμε το όνομά της σε άλλο Κράτος ούτε ως σύνθετο ή ως παράγωγο. Εάν – ο μη γένοιτο – θέσουμε την υπογραφή μας σε μία ονομασία, η οποία θα περιέχει τον όρο Μακεδονία, θα νομιμοποιήσουμε τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων και θα γίνουμε συνεργοί στην πλαστογράφηση μεγάλου μέρους της ελληνικής ιστορίας.
Δεν λησμονούμε ότι ο μαχητικός λαός της Λακωνίας έστειλε στη Μακεδονία τα καλύτερα παλληκάρια του κατά την αποκορύφωση του Μακεδονικού Αγώνος, την περίοδο 1904-1908. Οι Μακεδονομάχοι από τη Μάνη και από άλλες περιοχές της Λακωνίας έσπευσαν προθύμως στο εθνικό προσκλητήριο και βοήθησαν τους εντοπίους Μακεδόνες να διατηρήσουν την ελληνική και ορθόδοξη χριστιανική ταυτότητά τους. Επικεφαλής του Μακεδονικού Κομιτάτου στην Αθήνα ήταν ο Δημήτριος Καλαποθάκης από την Αρεόπολη. Στα πεδία των μαχών κατά των Οθωμανών και των Βουλγάρων Εξαρχικών διακρίθηκαν ο Θεόδωρος Μαντούβαλος (καπετάν Ταΰγετος), ο Ιωάννης Δεμέστιχας (καπετάν Νικηφόρος), ο Νικόλαος Τσοτάκος (καπετάν Γέρμας), ο Μιχαήλ Αναγνωστάκος (καπετάν Ματαπάς), ο Αντώνιος Βλαχάκης (καπετάν Λίτσας), ο Λεωνίδας Πετροπουλάκης (καπετάν Λεωνίδας) και πολλοί άλλοι.
Σεβόμενοι τη μνήμη τους καλούμαστε και σήμερα να διακηρύξουμε την ενότητα του Ελληνισμού, να αποδοκιμάσουμε την προκλητικότητα των ψευδομακεδόνων και να διδάξουμε στα παιδιά μας την ιστορία της αληθινής Μακεδονίας.
Ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι προσευχόμαστε για την ειρηνική επίλυση των διαφορών μεταξύ των Βαλκανικών λαών. Εκφράζουμε δε την ανησυχία μας για τη δράση της Σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων, η οποία φέρει κακώς το όνομα «Μακεδονική» και σήμερα στρέφεται αντικανονικώς προς τη Βουλγαρική Εκκλησία, αναζητούσα τη νομιμοποίηση των εθνικιστικών φιλοδοξιών της».