Η πρόσφατη αποβίβαση μεταναστών στις ακτές της Μάνης μας έφερε όλους αντιμέτωπους με τις δύο όψεις του σύγχρονου δουλεμπορίου και τις συνέπειες που προκύπτουν. Από τη μία οι δουλέμποροι που εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη των μεταναστών τους εγκαταλείπουν στο έλεος του θεού, από την άλλη οι τοπικές κοινωνίες που έρχονται αντιμέτωπες με τη δυστυχία των συνανθρώπων τους, θέλουν μεν να βοηθήσουν αλλά, σε κάποιες περιπτώσεις νιώθουν πως στην περιοχή δεν υπάρχουν οι υποδομές για την ανάληψη μιας τέτοιας ευθύνης σε μόνιμη βάση.
Στη Μάνη στην πρώτη γραμμή αυτής της κατάστασης βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή, όχι για πρώτη φορά, οι άνδρες και οι γυναίκες του Λιμενικού Σώματος και της Ελληνικής Αστυνομίας, οι γιατροί, οι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες και όλο το προσωπικό των Κέντρων Υγείας Αρεόπολης και Γυθείου μαζί με τους δεκάδες εθελοντές που ανιδιοτελώς βοήθησαν. Όλους αυτούς που κατέβαλαν κάθε προσπάθεια ώστε να παρασχεθούν τα ελάχιστα αλλά άκρως αναγκαία για την διαφύλαξη της ίδιας της ζωής αυτών των ανθρώπων που αναζήτησαν καταφύγιο στο τόπο μας και όλους βοήθησαν θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά.
Όμως η προσωρινή και μόνο φιλοξενία που παρασχέθηκε πρόσφατα στους συνανθρώπους μας που εγκαταλείφθηκαν στη Μάνη, ως αποτέλεσμα της δράσης των δουλεμπόρων, ήταν στο πλαίσιο της έκτακτης κατάστασης που δημιουργήθηκε. Η φιλοξενία στην αίθουσα που διαχειρίζεται ο ΟΓΕΕΚΑ “ΔΗΜΗΤΡΑ” , Οργανισμός του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει δημιουργία “Μόνιμης Δομής”, “Hot spot” ή οτιδήποτε άλλου ακούστηκε τις τελευταίες ημέρες ατυχώς και από ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης. Οι ακραίες αυτές εκφράσεις και σκέψεις δεν συνάδουν με το αίσθημα φιλοξενίας και ανθρωπιάς που επανειλημμένα έχει επιδείξει ο λαός της περήφανης Μάνης.
Σταύρος Αραχωβίτης