Η χώρα μας με το νόμο 2018 δημιούργησε ένα πρωτοποριακό θεσμικό πλαίσιο σε όλη την Ευρώπη, δίνοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα στην Ελλάδα για δημιουργία επενδύσεων στο φαρμακευτικό τομέα, μπροστά απ’ όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Στη ΔΕΘ μάλιστα, τον Σεπτέμβριο του 2019, ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που πανηγύριζε τις επενδύσεις 470 εκατ. ευρώ στον φαρμακευτικό τομέα στη χώρα μας, μέσα στις οποιες ήταν και οι επενδύσεις στην φαρμακευτική κάνναβη.
Τα βασικά σημεία του σ/ν είναι δύο:
- Το ένα αφορά στην εξαίρεση των επενδύσεων σε γη υψηλής παραγωγικότητας. Πρόκειται για μια θερμοκηπιακή καλλιέργεια η οποία έχει όλες τις ανάγκες και τις απαιτήσεις όλων των άλλων καλλιεργειών σε θερμοκήπιο. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τη λογική γιατί αυτού του τύπου η επένδυση εξαιρείται από τη γη υψηλής παραγωγικότητας, που εκτός από το έδαφος, έχει τις υποδομές σε άρδευση, σε καθαρό νερό και μια σειρά άλλες υποδομές και δυνατότητες.
Περιμένουμε το λόγο για τον οποίο εξαιρείται και πολύ περισσότερο περιμένουμε να άρει η Κυβέρνηση αυτήν την εξαίρεση, τη στιγμή μάλιστα που απελευθέρωσε μέχρι 1 MW την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γη υψηλής παραγωγικότητας και μάλιστα σε επενδύσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την παραγωγή.
- Το δεύτερο είναι σε σχέση με το πολλαπλασιαστικό υλικό. Προφανώς είναι φυτικό υλικό που παράγεται από μονάδες εξειδικευμένες στην παραγωγή σπόρων και φυτοπολλαπλασιαστικού υλικού. Με τον περιορισμό που δίνει το νομοσχέδιο στην καθετοποίηση, αποκλείει όλες τις άλλες περιφερειακές μονάδες οι οποίες θα μπορούσαν να συνεργαστούν. Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται ενδεχομένως εισαγωγή φυτοπολλαπλασιαστικού υλικού για την ανάπτυξη της καλλιέργειας, αποκλείοντας όλη τη δυνατότητα συνεργατισμού που θα μπορούσε να γίνει με άλλες τοπικές επιχειρήσεις αφενός, αφετέρου τη διεύρυνση των ωφελειών που μπορεί να πάρει η εθνική οικονομία.