Άρθρο Αραχωβίτη για τη Διεπαγγελματική Οργάνωση Φέτας

«Η Ιστορία γράφεται από τα αποτελέσματα και όχι από τις προθέσεις»

Του Σταύρου Αραχωβίτη
Τομέαρχη Αγροτ. Ανάπτυξης ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Βουλευτή Λακωνίας ΣΥ.ΡΙΖ.Α
Πρώην Υπουργού Αγροτ. Ανάπτυξης & Τροφίμων

Χρειάστηκαν να περάσουν 22 ολόκληρα χρόνια, από την πρώτη κατοχύρωση της Φέτας το 1996 (με τον Κανονισμό 1107/96) έως το 2018, ώστε να συμφωνηθεί από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές στην παραγωγή του εμβληματικού μας εθνικού προϊόντος, η αναγκαιότητα σύστασης και ουσιαστικής λειτουργίας μιας Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης για την ΦΕΤΑ.
Η Διεπαγγελματική της Φέτας έχει ως πρωταρχικό σκοπό την προάσπιση και τη στήριξη του προϊόντος, κατ’ αρχήν μέσω της ισόρροπης εκπροσώπησης όλων των εμπλεκόμενων στην αλυσίδα παραγωγής ή και διάθεσής της. Ταυτόχρονα είναι ο συνομιλητής της πολιτείας, ο σύμβουλός της. Για το λόγο αυτό λάβαμε όλα τα απαραίτητα νομοθετικά και κανονιστικά μέτρα για την εφαρμογή των διατάξεων του Κανονισμού και τη θέσπιση των κανόνων σύστασης και λειτουργίας των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων.
Μετά από πολλές διαβουλεύσεις, πολύχρονη προσπάθεια συνεννόησης όλων των πλευρών, αλλά κυρίως μετά από την αποφασιστική πολιτική βούληση και τις σχετικές πρωτοβουλίες που αναπτύχθηκαν το 2018 και τους πρώτους μήνες του 2019, φτάσαμε αισίως σε κοινή συμφωνία για τη σύσταση της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Φέτας στις 12 Απριλίου 2019, στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με τη συμμετοχή των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων και όλων των εμπλεκόμενων πλευρών, κτηνοτρόφων, βιομήχανων και τυροκόμων, για την ίδρυση Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Φέτας.
Όλες τις πλευρές επέδειξαν επιμονή, υπομονή και έκαναν τις αμοιβαίες υποχωρήσεις, αλλά πάνω από όλα απέδειξαν με τη συμφωνία αυτή, την πίστη τους στη Διεπαγγελματική Οργάνωση. Η κίνηση δε αυτή, είχε ωριμάσει σε βαθμό που είχε ήδη καταρτιστεί από τους φορείς αυτούς και σχέδιο του καταστατικού της Οργάνωσης, το οποίο μάλιστα ετέθη υπ’ όψη μου και υπ’ όψη υπηρεσιακών παραγόντων του Υπουργείου και έτυχε επεξεργασίας από το νομικό γραφείο μου ως Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Ωστόσο σήμερα, πολλούς μήνες μετά από εκείνη την ελπιδοφόρα συνάντηση και έχοντας μεσολαβήσει οι εθνικές εκλογές και η αλλαγή κυβέρνησης, η Διεπαγγελατική της Φέτας δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα. Αντιθέτως, καταργήθηκε και η απόφαση, η οποία εφαρμόζοντας τον Κανονισμό της ΕΕ, καθόριζε το θεσμικό πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας των Διεπαγγελματικών Οργανώσεων.
Μετά από αυτή τη εξέλιξη, από εδώ και μπρος αρχίζουν τα εύλογα ερωτήματα.
Στην χώρα έγιναν εκλογές και προέκυψε αλλαγή κυβέρνησης. Ωστόσο, όλοι οι λόγοι που καθιστούν αναγκαία την σύσταση της Διεπαγγελματικής Οργάνωσης για την Φέτα, παραμένουν. Τι είναι αυτό που έχει αλλάξει και από ποια πλευρά, ώστε να μην έχει ολοκληρωθεί ακόμα η διαδικασία αναγνώρισης της Οργάνωσης αλλά αντίθετα να υπάρχουν σημάδια αποσταθεροποίησης του όλου εγχειρήματος;
Είναι γνωστές οι πλευρές και οι απόψεις που έθεταν προσκόμματα στην ολοκλήρωση της διαδικασίας. Ποια πλευρά και με ποιού την ευθύνη υπήρξε εμπλοκή στην διαδικασία που είχε εισέλθει στην τελευταία φάση;
Τις τελευταίες μέρες παρατηρούμε μια κινητικότητα γύρω από το θέμα. Οι παράμετροι είναι πολλές. Συμπίπτει, δε, χρονικά με την ανακοίνωση, από την πλευρά των ΗΠΑ, δασμών στην ΦΕΤΑ που ενδέχεται να επηρεάσουν την κίνηση του προϊόντος. Αντί όλες οι πλευρές να αντιληφθούν ότι απαιτείται συστράτευση και κοινό μέτωπο, βλέπουμε να επικρατούν αντιλήψεις του «διαίρει και βασίλευε». Άραγε, δεν αντιλαμβάνονται όλοι την κρισιμότητα των στιγμών; Δεν αντιλαμβάνονται όλοι ότι δεν υπάρχει χρόνος γα άλλες χαμένες ευκαιρίες;
Στα τελευταία 4,5 χρόνια που την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο δημοσιονομικό, ξεκίνησαν δομικές αλλαγές. Ωστόσο οι παθογένειες δεκαετιών δεν είναι δυνατόν να ανατραπούν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και υπό αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
Παρ όλα αυτά, δικαιολογίες δεν υπάρχουν για κανένα. Ο χρόνος τρέχει αμείλικτος, τα προβλήματα συσσωρεύονται και ο καθένας που μπορεί να κάνει κάτι και δεν το κάνει, έχει την ευθύνη του. Η Ιστορία γράφεται από τα αποτελέσματα και όχι από τις προθέσεις.