Η κλιματική κρίση είναι ασφαλώς μια ακόμη παράμετρος που θα πρέπει πλέον να λαμβάνουν οι κυβερνήσεις αλλά και ευρύτεροι οργανισμοί όπως είναι η ΕΕ όταν χαράσσουν τις στρατηγικές τους και τις επιμέρους πολιτικές τους.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να κάνει, για πρώτη φορά, σοβαρή προετοιμασία σε πολλούς τομείς.
· Κατέθεσε Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) στην ΕΕ στις αρχές Φεβρουαρίου του 2019.
· Με τη μονιμοποίηση των πενταετών πυροσβεστών και την ομογενοποίηση του προσωπικού, την έγκαιρη προετοιμασία σε εναέρια μέσα, ελικόπτερα και αεροπλάνα, την ανανέωση του στόλου των οχημάτων και τη βελτίωση των συστημάτων συντονισμού και έγκαιρης προειδοποίησης που ήταν καθοριστικής σημασίας.
· Με την απόφαση 4679/2-7-2019 του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με την οποία εγκρίθηκαν 32 αγροτικά έργα υποδομής που πληρούσαν τις προϋποθέσεις ένταξης για χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Ο συνολικός προϋπολογισμός τους ανέρχεται στα 448,6 εκατ. ευρώ.
Η ολοκλήρωση της όλης διαδικασίας και η ένταξη αυτών των έργων είναι, ακριβώς, το αποτέλεσμα της ιδιαίτερης βαρύτητας και προτεραιοποίησης που έγινε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στα εγγειοβελτιωτικά έργα (αρδευτικά δίκτυα κ.ά.), ακριβώς επειδή αξιολογήθηκε ως σημαντικό -αν όχι το σημαντικότερο-μέτρο για την
αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, τη μείωση του κόστους και την αύξηση της παραγωγικότηταςστην πρωτογενή παραγωγή. Κύρια προτεραιότητά μας ήταν οι υφιστάμενες υποδομές – κουφάρια (π.χ. φράγματα) να καταστούν λειτουργικές και να έχουν άμεσο θετικό αντίκτυπο στην θωράκιση της αγροτικής παραγωγής και ιδιαίτερα της διαθεσιμότητας των υδάτινων πόρων για την γεωργική παραγωγή. Χρειάστηκαν 3,5 χρόνια συστηματικής δουλειάς ώστε να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα.
Μεταξύ αυτών, τέσσερα μεγάλα αρδευτικά έργα αφορούν την Πελοπόννησο και θα την θωρακίσουν απέναντι στη κλιματική αλλαγή αλλά και θα δώσουν ανάσα στους παραγωγούς. Τα έργα αυτά είναι κομβικά για την άρδευση και την αγροτική ανάπτυξη των περιοχών παρέμβασης και αφορούν τα έργα των δικτύων της Τάκας στην Αρκαδία, του Φιλιατρινού φράγματος στην Μεσσηνία και των Φιχτίων στην Αργολίδα αλλά και το φράγμα της Κελεφίνας στην Λακωνία.
Είναι προφανές λοιπόν ποιος φρόντισε για τα έργα αυτά από την αρχή της Προγραμματικής Περιόδου έως και την ολοκλήρωση της ένταξής τους στο ΠΑΑ ώστε να αντιμετωπιστούν κατά προτεραιότητα τυχόν επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους και τη διαθεσιμότητά τους για τους αγρότες. Ακόμη πιο προφανές και γνωστό είναι ότι τα ίδια αυτά έργα στην Πελοπόννησο είχαν έως τότε «βαλτώσει» και μείνει ημιτελή.
Το ζητούμενο σήμερα είναι πως αυτά τα απαραίτητα για τη Πελοπόννησο έργα θα προχωρήσουν μετά την ένταξη τους στο ΠΑΑ. Γιατί από τις 2 Ιουλίου 2019 που εντάχθηκαν στο ΠΑΑ, παρατηρείται από τη σημερινή Κυβέρνηση η ίδια ακριβώς -όπως στο παρελθόν- χαρακτηριστική αδράνεια. Γνώμη μου λοιπόν είναι ότι η δημόσια συζήτηση θα έπρεπε σήμερα να εστιάζεται στη άμεση χωρίς άλλες καθυστερήσεις δημοπράτηση των έργων αυτών