Ένα από τα πρώτα μέτρα που απαίτησαν τα αφεντικά των μνημονίων και αποδέχθηκαν πρόθυμα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ , ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΣΥΡΙΖΑ ήταν η δραματική μείωση των αμοιβών των εργαζομένων , το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας , η γενίκευση των ελαστικών και προσωρινών μορφών εργασίας και το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων , αφού το αδηφάγο κεφάλαιο , ντόπιο και ξένο , είναι γνωστό πως ζει και αναπτύσσεται ΜΟΝΟ από την εκμετάλλευση των εργαζομένων , αρπάζοντας τον κοινωνικό πλούτο που οι εργάτες παράγουν καθημερινά .
Το παραμύθι που συνόδευσε κι αυτή τη φορά την εξόντωση της εργατικής τάξης ήταν αυτό της «ανάπτυξης» . Βέβαια ανάπτυξη στην Ελλάδα των μνημονίων δεν ήρθε, αλλά κι αν έρθει ποτέ , δεν θα είναι υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών τάξεων αλλά υπέρ των εκμεταλλευτών .
Τα τρία συστημικά μνημονιακά κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα (ΠΑΣΟΚ – ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ –ΣΥΡΙΖΑ) κατάφεραν , με τις οδηγίες των αφεντικών , να είναι σήμερα η Ελλάδα η μόνη χώρα στην ΕΕ που οι κατώτατοι μισθοί , σε σχέση με το 2008 , είναι χαμηλότεροι κατά 14 % (!!!) και μάλιστα τη στιγμή που οι εργαζόμενοι , σε ποσοστό πάνω από 50% αμείβονται με μισθούς πείνας και η ανεργία καλπάζει προσφέροντας φτηνό εργατικό δυναμικό στα θηρία του πλούτου για να αυξήσουν περισσότερο την κερδοφορία τους . Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ στην περίοδο 1992 – 2008 , με τους αγώνες των εργαζόμενων και τις μαζικές κοινωνικές διεκδικήσεις , δημιούργηθηκαν στην ελληνική οικονομία 930.000 θέσεις εργασίας , αυτές χάθηκαν μέσα στα 5 χρόνια των μνημονίων (2009-2013) . Η δε μείωση της ανεργίας , την οποία διατυμπανίζουν , δεν είναι παρά η αντικατάσταση θέσεων πλήρους απασχόλησης με προσλήψεις μερικής απασχόλησης ( 1 θέση πλήρους απασχόλησης για 2-3 θέσεις μερικώς απασχολούμενων) η οποία υποκαθιστά , σταδιακά , την πλήρη , στα πλαίσια της στρατηγικής «πάρτα όλα» για το κεφάλαιο . Επομένως η «ανάπτυξη» που με θράσος τάζουν στον λαό , εν όψει των εκλογών , οι εκπρόσωποι του δικομματισμού (ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΣΥΡΙΖΑ) θα πατήσει πάνω στο έδαφος , των μισθών πείνας , των τσακισμένων εργατικών δικαιωμάτων , της τεράστιας στρατιάς ανέργων αλλά και των κλειστών ή και κατεστραμμένων παραγωγικών μονάδων και μέσων παραγωγής .
Και βέβαια , η Ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις για μια αληθινή ανάπτυξη υπέρ των λαϊκών τάξεων και του τόπου , όμως αυτό δεν μπορεί – αντικειμενικά – να γίνει μέσα στο καθεστώς δουλείας της ΕΕ και του ευρώ . Κι επιπροσθέτως δεν μπορεί να γίνει με εθελόδουλες κυβερνήσεις και με λαό υποταγμένο , ευτελισμένο και μοιρολάτρη , με το κεφάλι σκυμμένο και απλωμένο το χέρι της επαιτείας .
Η ανάγκη για συγκρότηση ενός Δημοκρατικού Λαϊκού Μετώπου Κοινωνικής Αλλαγής και Απελευθέρωσης στη βάση των πραγματικών αναγκών των λαϊκών τάξεων και των εκμεταλλευόμενων , είναι , πλέον , ιστορική αναγκαιότητα .
Η 10ετής πικρή εμπειρία του ελληνικού λαού από τα μνημόνια πρέπει , εν όψει των επόμενων εκλογών , να δώσει – επιτέλους – τον γλυκύ καρπό της ταξικής συνειδητοποίησης και της αγωνιστικής αφύπνισης .
18-12-2018
Βαγγέλης Μητράκος