Η Νέα Δημοκρατία από την πρώτη στιγμή που άνοιξε η δημόσια συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση επιχείρησε να παίξει πολιτικά παιχνίδια και με τις παλινωδίες της θέλησε να υποβαθμίσει και να ευτελίσει την κορυφαία θεσμική διαδικασία του πολιτεύματος. Ήταν εξάλλου εκείνη που μέχρι την τελευταία στιγμή άλλαζε θέσεις για την συμμετοχή της ή μη στη διαδικασία.
Τα ίδια συνεχίζει και σήμερα με την υιοθέτηση ανυπόστατων σεναρίων περί δήθεν αποχώρησης βουλευτών της πλειοψηφίας από τη διαδικασία.
Η ΝΔ επιμένει να αντιλαμβάνεται την αναθεώρηση σαν ένα παιχνίδι συναλλαγής και ανταλλαγής, απειλώντας ότι δεν θα υποστηρίξει ακόμη και ώριμες μεταρρυθμίσεις αν δεν γίνει αποδεκτό το σύνολο της νεοφιλελεύθερης ατζέντας της. Η συναίνεση δεν είναι όμως συναλλαγή.
Είναι λοιπόν η τελευταία που μπορεί να παραδίδει μαθήματα σεβασμού των θεσμών στην παρούσα κυβέρνηση, η οποία από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι η παρούσα Βουλή δεσμεύει την επόμενη, όχι μόνο ως προς τα άρθρα που θα εισαχθούν προς αναθεώρηση αλλά και ως προς την κατεύθυνσή τους. Και αυτή η θέση είναι κρατούσα και στη νομική θεωρία, αλλά και σύμφωνη με τη νομολογία του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση οι τακτισμοί και οι διαστρεβλώσεις στις οποίες αναλώνεται η Νέα Δημοκρατία ελάχιστα απασχολούν, καθώς και στην αναθεωρητική Βουλή θα βρίσκεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης.