Παρέμβαση του επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκου Γόντικα στη συζήτηση του ΠεΣυ για την ηλεκτρική διασύνδεση Κρήτης – Πελοποννήσου.
Μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις διαμόρφωσαν το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο για την απελευθέρωση της Ηλεκτρικής Ενέργειας την ιδιωτικοποίηση και τη σίγουρη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Ηλεκτρικής Ενέργειας.
Με την πολιτική των κρατικών επιδοτήσεων η “Φάμπρικα“ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) έχει εξελιχθεί σε πραγματική “ενεργειακή θηλιά“ για εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς ΕΒΕ και φτωχούς αγρότες, για το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων.
Για να γίνει πιο κατανοητό το μέγεθος της ληστείας του λαού παραθέτουμε τις εγγυημένες τιμές μετά το κούρεμα που έγινε το 2014 (πριν ήταν ακόμη υψηλότερες):
• Για τα Φωτοβολταϊκά (Φ/Β) είναι 286,6 Ευρώ / MWh
• Για τα Αιολικά (Α/Γ) 88 Ευρώ / MWh
• Για τα Φ/Β στις στέγες 391,7 Ευρώ / MWh
Αυτό έχει σαν συνέπεια σε συνδυασμό και με άλλες ιδιωτικές παραγωγές να διπλασιάζει σχεδόν το μέσο όρο της τιμής του ρεύματος, από 30 περίπου Ευρώ / MWh σε 55 Ευρώ / MWh.
Αυτή η τεράστια διαφορά μετακυλίεται στους λαϊκούς καταναλωτές. Στο Περιφερειακό Συμβούλιο οι δυνάμεις της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, των Οικολόγων, συνολικά οι δυνάμεις του Ευρωμονόδρομου, στηρίξατε αυτή την καταστροφική πολιτική που πέραν του οικονομικού στραγγαλισμού έχει και σημαντικές περιβαλλοντικές συνέπειες.
Ιδιαίτερο ζήλο έδειξε ο κ. Περιφερειάρχης και έχει και το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης μαζί με τους συμβούλους της πλειοψηφίας.
Το θέμα που συζητάμε σήμερα είναι η φυσική συνέχεια όσων μέχρι τώρα ψηφίσατε. Αφού στηρίξατε την αδειοδότηση 2500 MW από ΑΠΕ, αφού κάνατε ότι πέρναγε από το χέρι σας για την απολιγνιτοποίηση της ηλεκτρικής παραγωγής στη Μεγαλόπολη και την πανάκριβη παραγωγή ρεύματος από τη μονάδα Φυσικού Αερίου (ισχύος 900 MW) τώρα αντιμετωπίζεται τη διοχέτευση αυτής της παραγωγής και τη διασφάλιση της εγγυημένης κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Η διασύνδεση με το λεγόμενο ‘’μικρό καλώδιο’’ της Κρήτης με την Πελοπόννησο, ανεξάρτητα από βελτιώσεις που θα επιφέρει στην κάλυψη του νησιού σε ενέργεια, γίνεται για να αποσυμφορηθεί η Πελοπόννησος που σήμερα αποτελεί κορεσμένη περιοχή και για να εξασφαλιστεί η πλήρης λειτουργία της ασύμφορης μονάδας Φυσικού Αερίου της Μεγαλόπολης.
Δεν είναι τυχαίο ότι από χρόνια τη συγκεκριμένη διασύνδεση την προτείνει ο όμιλος Κοπελούζου.
Ένας ακόμη βασικός λόγος της διασύνδεσης είναι και η επίλυση προβλημάτων ευστάθειας του συστήματος ώστε να αναπτυχθούν ακόμη περισσότερο οι ΑΠΕ στην Κρήτη από 279 ΜW που είναι σήμερα σε πάνω από 1000W να εκτιναχτεί στα ύψη η εγγυημένη κερδοφορία των επιχηρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ στην Κρήτη, να αρθούν όποιοι περιορισμοί υπάρχουν.
Μετά την απόσβεση του κόστους διασύνδεσης αν προκύψει κάποιο όφελος λόγω της σχετικής μείωσης του κόστους Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας, αυτό δεν θα διαχυθεί στους λαϊκούς καταναλωτές. Θα γίνει επιδότηση στους επιχειρηματικούς ομίλους. Η ανάγκη του Κρητικού λαού για απρόσκοπτη παροχή ηλεκτρικής ενέργειας αξιοποιείται για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών.
Ακόμη να επισημάνουμε ότι το έργο της σύνδεσης προϋπολογισμού 330 εκατ. Ευρώ είναι ενταγμένο στα πακέτα Γιούνκερ, που χρηματοδοτεί μόνο ιδιωτικά έργα. Αυτό σημαίνει ότι, ή ο ΑΔΜΗΕ που δημοπρατεί το έργο θα το παραχωρήσει σε ιδιώτες, ή θα ιδιωτικοποιηθεί ο ΑΔΜΗΕ και ο καπιταλιστής που θα αποκτήσει τον έλεγχο θα πάρει προίκα και το έργο της διασύνδεσης.
Είναι τέτοιας έκτασης τα ιδιωτικά συμφέροντα που δεν σταματούν πουθενά. Γι’ αυτούς οι καταστροφές στο περιβάλλον και την πολιτιστική μας κληρονομιά, είναι οι αναγκαίες παράπλευρες απώλειες.
Αυτές είναι κάποιες από τις συνέπειες του μικρού καλωδίου διασύνδεσης Κρήτης Ηπειρωτικής Ελλάδας, σκεφτείτε τι θα γίνει με το μεγάλο για τη διασύνδεση Ισραήλ – Κύπρου, Ελλάδας – Ευρώπης.
Όσοι αποδέχονται την κυριαρχία των καπιταλιστικών συμφερόντων σ’ αυτά τα έργα, μοιραία στηρίζουν και τις οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις που θα έχουν στα λαϊκά στρώματα.
Δεν αποτελεί λύση η έκκληση που διατύπωσε η εισήγηση για να βρεθεί εναλλακτική λύση που να έχει τα λιγότερα περιβαλλοντικά προβλήματα και να μην επηρεάζει αρνητικά την περιοχή.
Φιλολαϊκή λύση μπορεί να υπάρξει όταν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές για την παραγωγή ενέργειας (ορυκτά, Ήλιος, αέρας, υδάτινοι πόροι) γίνουν λαϊκή περιούσια ώστε στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας ένας δημόσιος φορέας ενέργειας θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.