Τέλος εποχής στις 31/12/2024 για την 4Η λιγνιτική μονάδα και τα ορυχεία λιγνίτη στη Μεγαλόπολη αποφάσισε η κυβέρνηση σαν αποτέλεσμα – συνέχεια της πολιτικής της απελευθέρωσης – ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας, της βίαιης απολιγνιτοποίησης, της υποτιθέμενης «πράσινης ανάπτυξής». Στη Μεγαλόπολη πλέον θα λειτουργεί η 5Ημονάδα με εισαγόμενο φυσικό αέριο. Πρόκειται για μια βίαιη μετάβαση από ένα ορυκτό καύσιμο, τον λιγνίτη, σε ένα άλλο, το (εισαγόμενο) φυσικό αέριο.
Χιλιάδες εργαζόμενοι είτε αναγκάστηκαν σε οικειοθελήαποχώρηση (εθελουσία) είτε θα απολυθούν (συμβασιούχοι και εργολαβικοί εργαζόμενοι), είτε αναγκάζονται σε τοποθέτηση – μετάταξη σε απομακρυσμένες θέσεις, με το αντίστοιχο βέβαια «μασάζ» είτε από κυβερνητικούς παράγοντες, είτε από προβεβλημένα στελέχη του γραφειοκρατικού και κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού.
Αν ολοκληρωθούν τα εξαγγελμένα μέτρα θα μιλάμε για ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο στη Μεγαλόπολη και στην ευρύτερη περιοχή. Εργαζόμενοι που θα γεμίζουν τις λίστες ανεργίας αναζητώντας καινούριο επάγγελμα σε κρίσιμη ηλικία της ζωής τους. Μετατροπή της περιοχής της Μεγαλόπολης σε ένα τεράστιο «μαγκάλι» αφού θα εκπέμπονται για πάρα πολλά χρόνια τεράστιες ποσότητες μονοξειδίου του άνθρακα λόγω του φαινομένου των αυταναφλέξεων του λιγνίτη. Επίσης θα εκπέμπονται μόνιμα, λόγω των ξεσκέπαστων αποθέσεων τέφρας και σκόνης, αιωρούμενα σωματίδια, και οι επιπτώσεις από τη διάρρηξη του υδροφόρου ορίζοντα δε θα αποκατασταθούν ποτέ! Θα ολοκληρωθεί η εικόνα της ερημοποίησης που ήδη έχει ξεκινήσει (μείωση εργατικού δυναμικού – ανεργία, μείωση σε όλες τις βαθμίδες του μαθητικού πληθυσμού).
Αρχιτέκτονας αυτού του εφιαλτικού τοπίου είναι η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και οι περιφερειακές αρχές όλων των αποχρώσεων που επέβαλαν την πολιτική απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης της αγοράς ενέργειας με το σπάσιμο της ΔΕΗ, το χρηματιστήριο ενέργειας και την υποτιθέμενη«πράσινη» ανάπτυξη.
Η απελευθέρωση Η/Ε δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από πανάκριβο ρεύμα, περαιτέρω καταστροφή του περιβάλλοντος, κατασπατάληση ενεργειακών πόρων, ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από τη μια, και τεράστια κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στην αγορά Η/Ε από την άλλη, μετατρέποντας το ρεύμα από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα στο τζόγο των χρηματιστήριων.
Η υποτιθέμενη «πράσινη ανάπτυξη» που προωθούν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, ενώ διαφημίζεται και προβάλλεται ωςαπάντηση στην κλιματική αλλαγή -και μάλιστα οικολογική και εναλλακτική- δημιουργεί τεράστια προβλήματα στο περιβάλλον. Χωροθετούνται και κατασκευάζονται χιλιάδες ανεμογεννήτριες σε απάτητες βουνοκορφές, καταστρέφοντας έτσι το φυσικό τοπίο, γεμίζοντας τα βουνά τεράστιους δρόμους, χιλιάδες τόνους μπετόν, σιδερένια τέρατα που σε 20 χρόνια θα είναι άχρηστα, χωρίς κανείς να έχει προβλέψει τι θα γίνουν. Το ίδιο γίνεται και με τα χιλιάδες φωτοβολταϊκά τα οποία καταλαμβάνουν εύφορη καλλιεργήσιμη γη, ενώ είναι πλέον ασύμφορα μια και δεν επιδοτούνται τα μικρά οικιακά φωτοβολταϊκά.
Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα για μια οικολογική, ασφαλή, φτηνή ενέργεια αξιοποιώντας όλες τις υφιστάμενες και μελλοντικές τεχνολογίες, ώστε να υπάρξει σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, χωρίς να γυρίσουμε στον εφιάλτη της πυρηνικής ενέργειας. Για να γίνει αυτό θα πρέπει η παραγωγή και διανομή ενέργειας να απαλλαγεί από το κριτήριο του καπιταλιστικού κέρδους και να λειτουργεί κάτω από εργατικό έλεγχο σε όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες με την αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πηγών να υπάρξει επαρκής, οικολογική και προσιτή παραγωγή ενέργειας, χωρίς να επιταχύνεται η κλιματική αλλαγή και να καταστρέφονται τα βουνά, η γη και οι θάλασσες με υπεράκτιους σταθμούς και γεωτρύπανα.
Είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα σχέδιο περιορισμού της καύσης ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας ως την οριστική αντικατάστασή τους από πραγματικά ανανεώσιμες μορφές, που θα καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες της κοινωνίας χωρίς να καταστρέφουν το περιβάλλον. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να εξασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας των εργαζομένων με ίδια μισθολογικά ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα που έχουν τώρα κλπ. Ενώ όσο λειτουργούν τα ορυχεία, θα πρέπει να γίνεταιαυστηρή τήρηση των Μελετών Περιβαλλοντολογικών Επιπτώσεων.
Το σταδιακό κλείσιμο των μονάδων δεν πρέπει να αφήσει πίσω του ανεπανόρθωτες πληγές από ανοιχτά ορυχεία! Θα πρέπει να είναι κλειστά με τελευταία επίστρωση φυτικής γης και να επαναποδοθεί για αναδάσωση και χωράφια σε νέους αγρότες, ακτήμονες μέσω συνεταιρισμών κλπ. Οι εκτάσεις των πρώην ορυχείων να φύγουν από την ιδιοκτησία της ΔΕΗ και των Μετόχων και να επιστρέψουν στην κοινωνία που είναι ο «νόμιμος» και ουσιαστικός ιδιοκτήτης τους.
Η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό. Μόνο ένας εθνικοποιημένος, ενιαίος, καθετοποιημένος τομέας ενέργειας με εργατικό έλεγχο μπορεί να εξασφαλίσει φτηνό ρεύμα για όλους, αξιοποιώντας τις υπάρχουσες τεχνολογίες με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες και την περιβαλλοντική ισορροπία, ορθολογική αξιοποίηση κοινωνικά και τεχνικά όλων των διαθέσιμων πηγών ενέργειας στην παραγωγή και την διανομή.
Τετάρτη 20 Νοέμβρη ημέρα πανεργατικής απεργίας, όλοι στις 12:00 στην κεντρική πλατεία Μεγαλόπολης στη συγκέντρωση – διαμαρτυρία ενάντια στο έγκλημα που συντελείται
Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας για ρεύμα φθηνό για όλο το λαό!