Μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει, στους πολίτες που διαθέτουν κρίση και δεν φορούν κομματικές παρωπίδες, η «διένεξη» ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το ποιος απ’ τους δύο «μας έβγαλε από τα μνημόνια».
ΟΛΟΙ γνωρίζουν πως ΚΑΙ τα τρία συστημικά κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ-ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΣΥΡΙΖΑ, υπέγραψαν με τα ξένα αφεντικά από ένα μνημόνιο, με το οποίο παρέδιδαν στα χέρια τους (άνευ όρων) τα κλειδιά της χώρας και της μοίρας της.
Επομένως, αυτό που η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούν και αποκαλούν «έξοδο από τα μνημόνια» δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ολοκλήρωση και η απόλυτη εφαρμογή ΟΛΩΝ αυτών που προέβλεπαν τα μνημόνια της εξόντωσης.
Πίσω από τους κομπασμούς για το «τέλος των μνημονίων» κρύβεται ΟΛΟ αυτό το μνημονιακό έργο τους , το οποίο έχει γίνει βρόγχος στον λαιμό του λαού μας, με την στυγνή φορολογία, με τον καταποντισμό των συντάξεων και των μισθών, με την βαθιά ανεργία, τη φτώχεια και την εξάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, με την καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με την διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους, με την δραματική υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας και της Εκπαίδευσης, με την ακρίβεια και την κερδοσκοπία στα ύψη, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο μεγάλο, ντόπιο και ξένο, κεφάλαιο, με την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας κλπ, κλπ.
Μέσα στον μπουχό που σηκώνουν τα συστημικά κόμματα της εξουσίας, στήνοντας την προεκλογική τους φιέστα, πασχίζουν να κρύψουν το γεγονός, ότι η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε μνημονιακό καθεστώς επιτήρησης, έως ότου, με το αίμα του λαού, αποπληρώσει το 75% των ληστρικών δανείων, που μας χορήγησαν τα ξένα αφεντικά, ως αντίτιμο για τα μνημόνια που υπέγραψαν ΠΑΣΟΚ-ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με επιεικείς υπολογισμούς , η χώρα θα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης έως το 2070 (!!!) και…βλέπουμε.
Όποιος διαβάσει πίσω από τις κομψές λέξεις κι εκφράσεις της ευρωπαϊκής επιστολής επιβεβαίωσης εξόδου (Αύγουστος 2022), ΜΠΟΡΕΙ να καταλάβει ΤΙ σημαίνει «έξοδος από τα μνημόνια». Σύμφωνα με την επιστολή αυτή επιβεβαιώνεται ότι «η Ελλάδα έχει εκπληρώσει τον κύριο όγκο των δεσμεύσεων πολιτικής προς το Eurogroup και έχει εφαρμόσει αποτελεσματικά τις μεταρρυθμίσεις – παρά τις αντίξοες συνθήκες που δημιουργούνται από την υγειονομική και, πιο πρόσφατα, τη γεωπολιτική κρίση- και, ως εκ τούτου, ενίσχυσε σημαντικά την ανθεκτικότητα της οικονομίας της».
Το τι θα γίνει, πλέον, στις επόμενες εκλογές και ποια θα είναι η πορεία της χώρας στο μέλλον βρίσκεται και πάλι στα χέρια του ελληνικού λαού, ο οποίος θα αποφασίσει αν θα απορρίψει ή όχι την παραπλανητική προπαγάνδα των μνημονιακών κομμάτων, αν θα παραγράψει (και πάλι) τις εγκληματικές τους ευθύνες για τα όσα δεινά υποφέρουν οι πολίτες και η χώρα, αν θα απορρίψει στην πράξη την λαϊκή θυμόσοφη παροιμία «Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» κι αν θα είναι διατεθειμένος (ο λαός) να βγει και πάλι στα μετερίζια της πάλης και του αγώνα και αν θα σφυρηλατήσει την ενότητα και τη μαζικότητά του, για να χτίσει ένα πλατύ λαϊκό μέτωπο, που θα διεκδικήσει και θα επιβάλει (με όσες θυσίες κι αν χρειαστούν) μια νέα πορεία, ριζικά αντίθετη από τη σημερινή.
«…γιατί την πείνα την αντιμετωπίζεις, τα κρύα πρωινά, όμως, σου ματώνουν την καρδιά, αν δεν περπατάς με τους πολλούς κι αν δεν βρίσκεις λόγους να εξεγείρεσαι».
ΑΝΤΙΤΕΤΡΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, τεύχος 133, 2022
Σπάρτη 7-2-2023
Βαγγέλης Μητράκος