Στα 1963 (από 2 έως 7 Μαΐου) η τότε βασιλική οικογένεια (Παύλος, Φρειδερίκη, Κωνσταντίνος και Ειρήνη) έκαναν μιαν ακόμα περιοδεία στην Πελοπόννησο, προκειμένου να συσπειρώσουν τα εκεί φιλοβασιλικά λαϊκά στρώματα και να διανείμουν τα αλήστου μνήμης «Βιβλιάρια Απόρων Κορασίδων», μέσα σε ένα πολύ έντονο κλίμα πολιτικής αστάθειας και ανωμαλίας, που δημιουργούσε και συντηρούσε το παλάτι, κάνοντας επίδειξη δυνάμεως κι απολυταρχικού ελέγχου της πολιτικής και πολιτειακής ζωής της Ελλάδας:
Λίγο πριν από την περιοδεία, τον Απρίλιο του 1963, είχε πραγματοποιηθεί, μέσα σε κλίμα κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, η περίφημη Πορεία Ειρήνης με επικεφαλής τον Λαοφιλή Βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη, τον οποίο, λίγες μέρες μετά την περιοδεία της βασιλικής οικογένειας στην Πελοπόννησο (22 Μαΐου 1963), θα δολοφονούσαν παρακρατικοί ακροδεξιοί εκτελεστές καθοδηγούμενοι από το βαθύ αντικομμουνιστικό, μετεμφυλιακό κράτος.Πρωθυπουργός, στα 1963, ήταν ο Κων/νος Καραμανλής (κυβέρνηση ΕΡΕ) ο οποίος, μέσα στη θύελλα των διεθνών και εσωτερικών αντιδράσεων που προκάλεσε η δολοφονία του Λαμπράκη και ύστερα από την κορύφωση της σύγκρουσής του με τον βασιλιά Παύλο,παραιτήθηκε στις 11 Ιουνίου 1963.
Έτσι, στις 3 Νοεμβρίου 1963, έγιναν νέες εκλογές. Τις κέρδισε η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας, αλλά, μη θέλοντας να κυβερνήσει με τις ψήφους της ΕΔΑ,παραιτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1963. Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Παπανδρέου ο βασιλιάς Παύλος διόρισε, στις 30 Δεκεμβρίου 1963, υπηρεσιακή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον υποδιοικητή της Εθνικής Τράπεζας Ιωάννη Παρασκευόπουλο, η οποία διενήργησε τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964, που έδωσαν σαρωτική νίκη στην ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ, λαμβάνοντας ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά που έχει λάβει ποτέ πολιτικός σχηματισμός (52,72%).
Μετά τον θάνατο του βασιλιά Παύλου (6 Μαρτίου 1964) ο νέος βασιλιάς Κωνσταντίνος συνέχισε, δυστυχώς, τις ολέθριες αντισυνταγματικές παρεμβάσεις στην πολιτική ζωή της χώρας, οι οποίες οδήγησαν στην Αποστασία, στην πτώση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και στην πολιτική ανωμαλία, που άνοιξε τον δρόμο στην Απριλιανή Δικτατορία του 1967.
Πίσω, λοιπόν, από την φαινομενικά θριαμβευτική περιοδεία της βασιλικής οικογένειας στην Πελοπόννησο (2-7 Μαΐου 1963) με πρόσχημα την εκατονταετηρίδα της δυναστείας, κρυβόταν η «ανωμαλία» κι έκαιγε η θρυαλλίδα της κατάλυσης της Δημοκρατίας και του βιασμού της βούλησης του Ελληνικού Λαού.
Τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ εκείνης της εποχής ήταν παρόντα, φυσικά, στην βασιλική περιοδεία μιας και ήταν το κορυφαίο μέσο προπαγάνδας των εκάστοτε κρατούντων. Βέβαια, μέσα από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ διασώθηκε ένα σημαντικό κομμάτι της μεταπολεμικής ιστορίας της χώρας, αλλά αυτό δεν παραγράφει τον πολιτικό ρόλο που έπαιξαν τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ, ως όργανο του πολιτικού και κοινωνικού κατεστημένου της εποχής.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ τα μέλη της βασιλικής οικογένειας επισκέφθηκαν διαδοχικά την Κόρινθο, το Άργος, το Ναύπλιο, την Τρίπολη, την Γκοριτσά της Λακωνίας (!!!), τη Σπάρτη, το Γύθειο, τις Κροκεές, τη Σκάλα, τον Βλαχιώτη, την Καλαμάτα, τον Πύργο, τα Λαγκάδια, την Υψούντα, την Καλλιθέα, το φράγμα του ποταμού Λάδωνα, την Αρχαία Ολυμπία, τη Φιγαλία, την Πάτρα, και το Αίγιο.
Η αυθόρμητη παρουσία του κόσμου στις κατά τόπους υποδοχές της βασιλικής οικογένειας ήταν πραγματικά εντυπωσιακή, τόσο ως προς το πλήθος των συγκεντρωμένων όσο και ως προς τις θερμές εκδηλώσεις τους. Πραγματικά, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες αυτές από την απόσταση των 60 χρόνων, απορεί, κανείς και θαυμάζει, πώς άνθρωποι του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης, άνθρωποι της αγροτιάς και της εργατιάς, υποδέχονταν με τόση λατρεία τους «γαλαζοαίματους» της βασιλικής οικογένειας, τους ζητωκραύγαζαν, τουςχειροκροτούσαν, τους έραιναν με άνθη, έστρωναν στον δρόμο τους χαλιά και δάφνες και τους φιλούσαν τα χέρια, μέσα από ένα παράταιρο ψυχικό δέσιμο, που δεν ήταν της ζωής και της πραγματικότητας, αλλά τελείως μεταφυσικού και θρησκευτικού χαρακτήρα.
Στην ηχητική περιγραφή των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ακούγονται να παρακάτω, όσον αφορά την επίσκεψη της βασιλικής οικογένειας στην Λακωνία, τον Μάιο του 1963:
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΓΚΟΡΙΤΣΑ, 3-5-1963
Λίγο αργότερα (σ.σ.μετά την επίσκεψη στην Τρίπολη) στην ειδυλλιακή κωμόπολη Γκοριτσά οι κάτοικοι υποδέχονται την βασιλική οικογένειαν με γενικόνσημαιοστολισμόν των οικιών των, με δάφνες τις οποίες στρώνουν στον δρόμο και με αισθήματα αφοσίωσης που εκδηλώνονονται κατά τρόπον αληθινά συγκινητικόν.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗ ΣΠΑΡΤΗ, 3-5-1963
Μεγαλειώδην υποδοχήν επεφύλαξεν εις τους βασιλείς ΚΑΙ ο λαός της Σπάρτης. Εις τα όρια του νομού Λακωνίας τους υπεδέχθησαν ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Δαβάκης, ο αρχηγός Χωροφυλακής κ. Βαρδουλάκης και ο Νομάρχης κ. Σκανδάλης.
Ο Βασιλιάς Παύλος, η Βασίλισσα Φρειδερίκη, ο Διάδοχος Κωνσταντίνος και η Πριγκίπισσα Ειρήνη εισέρχονται πεζή στο κέντρο της πόλης, όπου τυγχάνουν ενθουσιώδους υποδοχής από το συγκεντρωμένο πλήθος.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΓΥΘΕΙΟ-ΚΡΟΚΕΕΣ-ΣΚΑΛΑ & ΒΛΑΧΙΩΤΗ, 4-5-1963
Αργά την νύχτα η βασιλική οικογένεια έφθασεν εις το Γύθειον. Ενώ δε ο βασιλεύς και η βασίλισσα αναπαύονται εις το πολεμικόν πλοίον«ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ», ο διάδοχος Κωνσταντίνος μετά της πριγκιπίσσης Ειρήνης βρίσκουν την ευκαιρίαν να κάνουν μίαν σύντομον επίσκεψιν εις τα γύρω χωρία, Κροκεές, Σκάλα και Βλαχιώτη, όπου γίνονται αντικείμενον θερμών εκδηλώσεων αγάπης.
Σαν Έλληνες, σαν πολίτες της χώρας που γέννησε τον Πατέρα της Ιστορίας, τον Ηρόδοτο, αλλά και τον Μέγα Θουκυδίδη, ο οποίος εισήγαγε στην συγγραφή της Ιστορίας τη μέθοδο της Ιστορικής Αιτιότητας και την Αντικειμενικότητα, οφείλουμε να προσεγγίζουμε την Ιστορία χωρίς φόβο και χωρίς πάθος,αναζητώντας την Αλήθεια, και μόνο την Αλήθεια, ώστε να μπορούμε να βαδίζουμε με σιγουριά και γνώση προς το Μέλλον.
Βαγγέλης Μητράκος
*Πηγή φωτογραφιών: ΕΘΝΙΚΟ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΌ ΑΡΧΕΙΟ (Ε.Ο.Α.)