Το Θέατρο αποτέλεσε , από αρχαιοτάτων χρόνων , έναν βασικό παράγοντα της ψυχαγωγίας του ανθρώπου. Σήμερα , στις μέρες μας που το αίσθημα της μοναξιάς γίνεται πνιγηρό και οι ρυθμοί εργασίας όλο και πιο έντονοι ,
σήμερα που το ανθρώπινο πρόσωπο κονιορτοποιείται και ο ασφυκτικός κλοιός της ανίας , της συμβατικότητας και της ξενικότητας απέναντι σ’ ένα εχθρικό κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον κάνουν απειλητική την παρουσία τους , το Θέατρο γίνεται επιτακτικό όσο ποτέ. Στην εποχή μας που αποθεώνεται ο «ατομισμός» κι ενθαρρύνεται η «παραίτηση» το Θέατρο κοινωνικοποιεί το άτομο , το συμφιλιώνει με τον συνάνθρωπο κι επιτρέπει την πορεία τού «εγώ» προς το «εσύ» .
Η Σπάρτη – κι ευρύτερα η Λακωνία – παρά τις ιστορικές τους θεατρικές καταβολές , δεν ευτύχησαν ΠΟΤΕ να έχουν μιαν αξιόλογη θεατρική καταγραφή και παρουσία στον νεοελληνικό χώρο .
Αυτό το σημαντικό κενό ήρθε να καλύψει με την δημιουργία της (2001) η Ε.Θ.Ο.Λ. (Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Λακωνίας).
Με κίνητρο της αγάπη τους για τη θεατρική τέχνη αλλά και την ευγενή φιλοδοξία να προσφέρουν ανιδιοτελώς στην πολιτιστική άνοδο της Σπάρτης και της Λακωνίας , μια ομάδα νέων ανθρώπων κι ενεργών πολιτών συγκρότησε αυτό το θεατρικό εργαστήρι , το οποίο μέσα στη 14χρονη διαδρομή του μας έδωσε ΜΟΝΟ υπέροχες στιγμές θεατρικής απόλαυσης , με έργα από ένα ποικίλο και πάντα ποιοτικό θεατρικό ρεπερτόριο ελληνικό αλλά και ξένο .
Αποκορύφωμα της πορείας της Ε.Θ.Ο.Λ. η συμμετοχή της στο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικών Θεατρικών Ομάδων Καρδίτσας , όπου σάρωσε κυριολεκτικά τα βραβεία κατά τα έτη 2011 και 2012 , με τα έργα «Γκόλφω for ever» και «Ποιος σκότωσε τον William» αντίστοιχα .
Παράλληλα με την παρουσίαση των θεατρικών παραστάσεων η Ε.Θ.Ο.Λ. έχει πραγματοποιήσει θεατρικά σεμινάρια , παιχνίδια και αναλόγια , αφιερώματα σε Λάκωνες ποιητές κι έχει συμμετάσχει σε πολιτιστικές δραστηριότητες του δήμου και της περιφέρειας , χωρίς να παραλείπει να καταγράφει και την ενεργό συμμετοχή και στήριξή της σε κορυφαία θέματα κοινωνικής και πολιτικής επικαιρότητας .
Εκείνο που εντυπωσιάζει στη 15χρονη διαδρομή της Ε.Θ.Ο.Λ. είναι η αντοχή της στο χρόνο και στις σοβαρές αντικειμενικές δυσκολίες (θεσμική στήριξη και χρηματοδότηση, στέγαση , χώρος παραστάσεων , κλπ .) , η διαρκής ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού της αλλά και η εναλλαγή των προσώπων σε διάφορες θέσεις , πάντα αναγκαίες για την ολοκληρωμένη λειτουργία ενός τέτοιου ερασιτεχνικού θεσμού, πράγμα που σημαίνει πως εδώ υπηρετείται η συλλογικότητα και η έννοια της προσφοράς και όχι η αποθέωση των προσώπων και του ατομισμού .
Φέτος , για άλλη μια χρονιά , η Ε.Θ.Ο.Λ. μας εξέπληξε ευχάριστα με το ανέβασμα μιας ακόμα ποιοτικής παράστασης αξιώσεων :
Πρόκειται για το έργο του Ζακυνθινού Μυθιστοριογράφου , Δημοσιογράφου και Θεατρικού Συγγραφέα Γρηγόρη Ξενόπουλου (1867-1951) με τίτλο :
«Δεν είμ’ εγώ» (1915)
σε σκηνοθεσία Περικλή Αλμπάνη , ένα έργο που ανέβασε (μεταξύ άλλων πολλών) ΚΑΙ το Εθνικό Θέατρο , στη Θεατρική Περίοδο 1979-1980 !
Ο ίδιος ο Ξενόπουλος γράφει (μεταξύ άλλων ) για το έργο του :
«Η πλάνη των ανθρώπων της Φαντασίας είναι κοινή , γνωστή και σατιρίστηκε χίλιες φορές . Η πλάνη των ανθρώπων της Λογικής είναι πιο σπάνια , πιο ανεκμετάλλευτη και , αν δεν κάνω λάθος , πρώτη φορά σατιρίζεται . Για τούτο θεωρώ το «Δεν είμ’ εγώ !» ένα έργο πέρα για πέρα πρωτότυπο και μολονότι ελαφρό σα μια φάρσα , μια παρωδία , πιο σοβαρό κατά βάθος από πολλά σοβαρά , και δικά μου και ξένα …ο ήρωας της φάρσας μου , ο καθηγητής των μαθηματικών Πέτρος Παπαπέτρου , που με τη λογική του βγάζει το συμπέρασμα πως έπαθε την αρρώστεια του τραγικού εισαγγελέως Χάλερ , δηλαδή τον διχασμό της προσωπικότητος , τη γνωστή στην επιστήμη Ψυχοπάθεια . Φτάνει λοιπόν στιγμή που ο Πέτρος Παπαπέτρου πείθεται εντελώς και προσπαθεί να πείσει και τους γύρω του , πως είναι ΟΧΙ ένας παρά δύο άνθρωποι χωριστοί κι αχώριστοι , ο Α και ο Β: ο ένας σοφός , φρόνιμος . εγκρατής , ηθικός – εκείνος που ξέρουν όλοι – κι ο άλλος γλεντζές , χαμένος , παλιανθρωπάκος…»
Ήδη έχουν δοθεί από την Ε.Θ.Ο.Λ. τρεις άκρως επιτυχημένες παραστάσεις (16-17-18 Μαΐου) και ο κύκλος θα κλείσει (;) το Σάββατο 23 και την Κυριακή 24 Μαΐου στις 9 μμ στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Σπάρτης (ισόγειο Βιβλιοθήκης) .
ΟΛΟΙ οι Λάκωνες , ιδιαίτερα οι Σπαρτιάτες , θα βρεθούμε και πάλι στο χώρο των παραστάσεων , ΚΑΙ για να απολαύσουμε μια ξεχωριστή ποιοτική θεατρική βραδιά , αλλά ΚΑΙ για να επιβραβεύσουμε με την παρουσία και το χειροκρότημά μας μια ομάδα ΔΙΚΩΝ μας ανθρώπων , που επί 15 ολόκληρα χρόνια , με τιμιότητα , ανιδιοτέλεια και διάθεση προσφοράς , θεραπεύουν , αγαπούν κι ενισχύουν την ιερή τέχνη του θεάτρου . Δε νοείται προσπάθεια προβολής της Σπάρτης και της Λακωνίας ευρύτερα χωρίς την προβολή του Θεάτρου της , χωρίς τη στήριξη της Ερασιτεχνικής Θεατρικής Ομάδας Λακωνίας (Ε.Θ.Ο.Λ.).
Τόσο οι Λάκωνες , όσο και οι θεσμικοί τους εκπρόσωποι στη Βουλή και την Αυτοδιοίκηση , οφείλουν να αναζητήσουν τους τρόπους , με τους οποίους θα γίνει δυνατό να δοθεί μια μεγαλύτερη ώθηση στο Λακωνικό Θέατρο μέσα από την Ε.Θ.Ο.Λ.
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο ! Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε ! Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας , το κοινό που μας παρακολουθεί , κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς , ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας .»
(Κάρολος Κουν , 1908-1987 , ιδρυτής του Θεάτρου Τέχνης .)
Βαγγέλης Μητράκος
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις