Προβληματίζονται πολλές φορές οι Σπαρτιάτες γιατί άλλες πόλεις έχουν φύγει μπροστά από τη Σπάρτη και συνεχώς διευρύνουν τη διαφορά τους απ’ αυτήν.
Η απάντηση είναι απλή και αυτονόητη: Γιατί αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες τους, μαζί και οι δημότες, διαμόρφωσαν ένα όραμα για την πόλη τους και στη συνέχεια υλοποίησαν τις στρατηγικές με τις οποίες θα γινόταν το όραμα πράξη, χωρίς ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις, με υπομονή, επιμονή, συνέπεια, συνέχεια και διεκδικητικό πνεύμα, με βάση τις πραγματικές ανάγκες και τα «θέλω» των δημοτών και του τόπου.
Ένα, ακόμα, χειροπιαστό και πρόσφατο παράδειγμα μάς έρχεται από τη γειτονική Καλαμάτα, η οποία έχει κυριολεκτικά απογειωθεί εδώ και πολλά χρόνια, όταν η Σπάρτη παραμένει πεισματικά γαντζωμένη στο έδαφος:
Στην Καλαμάτα, εδώ και χρόνια εμπνεύσθηκαν και δημιούργησαν (στην περιφέρεια της πόλης κι όχι στο κέντρο) την Κεντρική Αγορά Καλαμάτας-ΑΕ ΟΤΑ. Στη σύγχρονη αυτή Αγορά που διαθέτει ΟΛΕΣ τις απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία της υποδομές (οι οποίες συνεχώς αναβαθμίζονται και προστίθενται νέες) τις Τετάρτες, κι ακόμη περισσότερο τα Σάββατα, οι αγρότες φέρνουν για να πουλήσουν στους καταναλωτές προϊόντα από του κήπους και τα χωράφια τους. Η Αγορά, όμως, διαθέτει και καταστήματα, που είναι ανοιχτά κάθε μέρα όπως τα κανονικά μαγαζιά. Συγχρόνως, με πνεύμα ευρύ και δημιουργικό εκ μέρους των αρμοδίων, η Κεντρική Αγορά της Καλαμάτας μετατρέπεται, από καιρού εις καιρόν, και σε Πολυχώρο Πολιτισμού κι Έκφρασης, με εκδηλώσεις και δράσεις που ζωντανεύουν το πνεύμα του πολίτη και της τοπικής κοινωνίας. Έτσι, η Κεντρική Αγορά της Καλαμάτας γίνεται ένα πολύτιμο εργαλείο για την περαιτέρω δυναμική ανάπτυξη της πόλης αλλά (όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων) κι ένας πόλος έλξης κι ενδιαφέροντος πανευρωπαϊκού βεληνεκούς.
Συγκεκριμένα, στις 21 Ιουλίου 2022, η ηλεκτρονική έκδοση της γαλλικής εφημερίδας «Le Figaro» στην ενότητα Voyages (Ταξίδια), επεφύλαξε άκρως τιμητική αναφορά στην Αγορά της Καλαμάτας, την οποία ξεχωρίζει μεταξύ άλλων πολλών, κατατάσσοντάς την στις έξι καλύτερες Αγορές της Ευρώπης.
Το δημοσίευμα με τίτλο:
«Le marché de Kalamata, l’âme paysanne du Péloponnèse» – («Η αγορά της Καλαμάτας, η αγροτική ψυχή της Πελοποννήσου») αναφέρει, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«από τη Γαλλία μέχρι την Κροατία, την Ισπανία, το Βέλγιο, την Ιταλία και την Ελλάδα, επιλέξαμε έξι από τις πιο όμορφες αγορές στην Ευρώπη, των οποίων η ιστορία συγχωνεύεται με αυτήν της ίδιας της πόλης τους. Αγορές που είναι χωνευτήρι πολιτισμών και χαρούμενων συναντήσεων».
Να, λοιπόν, πώς ένα μεγαλόπνοο έργο μπορεί να μετατραπεί σε εφαλτήριο προβολής και ανάπτυξης μιας πόλης, πολλαπλασιάζοντας εκθετικά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και δίνοντας νέα δυναμική στην πορεία της προς το μέλλον.
Κι ενώ αυτά (και άλλα) συμβαίνουν στην Καλαμάτα, στη Σπάρτη συνεχίζεται απτόητο και ατάραχο «το παζάρι» του περασμένου αιώνα:
Το 1970, ο τότε δήμαρχος Λιναρδάκης Γεώργιος, μετέφερε το παζάρι από την κεντρική πλατεία όπου γινόταν από ιδρύσεως πόλης σε αυτόνομο χώρο που
δημιούργησε, σε μικρή απόσταση από την πλατεία (εκεί όπου γίνεται μέχρι σήμερα). Τον καιρό εκείνο αυτό ήταν μια σημαντική πρόοδος αλλά, σήμερα, μετά από 50 χρόνια, είναι μια λειτουργία που δεν ανταποκρίνεται διόλου στις ανάγκες της πόλης και των πολιτών.
Πριν από 4 χρόνια, οι κάτοικοι της Λάκκας και του Νέου Κόσμου Σπάρτης, με την ενεργοποίησή τους και τη συγκέντρωση χιλιάδων υπογραφών, ζήτησαν από τον δήμο Σπάρτης την μετακίνηση και την εκ περιτροπής λειτουργία της λαϊκής αγοράς της Τετάρτης στις συνοικίες τους, θέτοντας συγχρόνως ως αναγκαία προοπτική τη δημιουργία Σύγχρονης Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς, κατά τα πρότυπα της Καλαμάτας, σε χώρο πλησίον του ΚΤΕΛ.
Η αντίδραση που ξεσηκώθηκε από κύκλους, φορείς και αυτοδιοικητικούς απέναντι στο δίκαιο αυτό αίτημα των κατοίκων υπήρξε τέτοια, σαν να επρόκειτο να έρθει στη Σπάρτη ο Αρμαγεδών κι εν τέλει το αίτημα απερρίφθη κατά πλειοψηφία από το δημοτικό συμβούλιο.
Το πλέον εντυπωσιακό, όμως, είναι πως ακόμα κι αυτή η πρόταση των κατοίκων για τη δημιουργία Κεντρικής Λαϊκής Αγοράς στη Σπάρτη έμεινε καλυμμένη κάτω από το νέφος της άρνησης, της αδιαφορίας και των «στενών» συμφερόντων που ποδηγετούν την πόλη.
Ας μην αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί η Σπάρτη παραμένει ουραγός.
Τελικά, κάθε κοινωνία, έχει την πόλη που της αξίζει.
Σπάρτη 14-11-2022
Βαγγέλης Μητράκος