Γράφει ο Χρήστος Ηλ. Τσίχλης Δικηγόρος Αθηνών- Συνταγματολόγος- Πρόεδρος Συνδέσμου των εν Αττική Γεωργιτσιανων Λακεδαίμονος- συνεργάτης Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Ελλάδα. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 15ης- 16ης Απριλίου του 1889, όπως δημοσιεύθηκε το 1890 από το υπουργείο εσωτερικών (αρχείο Βουλής των Ελλήνων):
Α) Δήμος Πελλάνης με έδρα το Γεωργίτσι: 1. Γεωργίτσι 967 άνδρες, 993 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 1960. 2. Αγόριανη 227 άνδρες, 215 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 442. 3. Αλευρού 182 άνδρες,189 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 371. 4. Βεργαδε’ι’κα 47 άνδρες, 40 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 87. 5. Γεωργιτσιάνικα Καλύβια 255 άνδρες, 270 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 525. 6. Λογκανίκος 469 άνδρες, 433 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 902. 7. Παρδαλι 49 άνδρες, 55 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 104. 8. Περιβόλια 107 άνδρες, 114 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 221. 9. Ρεγκόζενα 142 άνδρες, 118 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 260. Σύνολο κατοίκων Δήμου Πελλάνης Λακεδαίμονος με έδρα το Γεωργίτσι 4872. Τα Γεωργιτσιάνικα Καλύβια είναι η σημερινή Πελλάνα και αναγράφονται ως Γεωργιτσιάνικα Καλύβια σε όλα τα επίσημα έγγραφα του κράτους, της εποχής εκείνης, διότι δεν υπήρχε ανεξάρτητη κοινότητα, αλλά συνοικισμός του Γεωργιτσίου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό και σήμερα, είναι ο βαθμός συγγένειας μεταξύ της συντριπτικής πλειοψηφίας των Γεωργιτσιανων και των Πελλανιωτών, γεγονός που αποδεικνύει τις βαθιές ρίζες και τους άρρηκτους δεσμούς. Β) Δήμος Καστορείου με έδρα το Καστορι: 1. Καστανιά 616 άνδρες , 757 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 1403. 2. Βορδονια 442 άνδρες, 474 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 916. 3. Καστρί 98 άνδρες, 124 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 222. 4. Μπολενε’ι’κα- Μουχινε’ι’κα 20 άνδρες, 31 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 51. 5. Σερβε’ι’κα 52 άνδρες, 66 γυναίκες, σύνολο κατοίκων 118. 6. Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστρίου , σύνολο 8. Σύνολο κατοίκων Δήμου Καστορείου Λακεδαίμονος 2718. Η φθίνουσα πορεία, η σταδιακή μείωση του πληθυσμού και η μετανάστευση, ξεκίνησε και στην περιοχή μας, εξαιτίας της ελλείψεως υποδομών (δρόμοι, συγκοινωνία, υποστήριξη αγροτικού εισοδήματος, στήριξη νέων οικογενειών, αποκέντρωση εργοστασίων , αποκέντρωση κρατικών υπηρεσιών κ.α.). Υποδομές που θα βοηθούσαν τον μόνιμο κάτοικο,να παραμείνει στο χωριό του, να παραμείνει στην περιοχή του. Πέρα όμως, από την έλλειψη ουσιαστικών υποδομών για τους μόνιμους κατοίκους στους βόρειους δήμους Λακωνίας, δεν αξιοποιήθηκε μεταγενέστερα η δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης, για την προσέλκυση τουριστών- επισκεπτών. Χάθηκαν προγράμματα της ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού δεν απορροφήθηκαν ποτέ σημαντικά κονδύλια, σε αντίθεση με την ορεινή Αρκαδία, την ορεινή Κρήτη, τα Ιωάννινα κ.α. που αξιοποίησαν προγράμματα, αξιοποίησαν ευκαιρίες, αξιοποίησαν προσωπικές γνωριμίες. Δυστυχώς, τα σημαντικά Αρχαιολογικά ευρήματα της Πελλάνας παραμένουν αναξιοποίητα , το Κέντρο Υγείας Καστορείου υπολειτουργεί λόγω ελλείψεως επιπλέον εξειδικευμένου προσωπικού, ο επαρχιακός δρόμος Σπάρτη- Καστορι- Λογκανικος διαχρονικά δεν έχει βελτιωθεί ουσιαστικά, απουσιάζουν δρόμοι σύνδεσης των βορείων δήμων με τον αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας Λεύκτρο- Σπάρτη, απουσιάζουν παραδοσιακά καλντερίμια και ευρωπαϊκά μονοπάτια εντός των χωριών, υφίσταται ανάγκη επαναλειτουργίας της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλία Γεωργιτσιου όπου διέμενε ο ήρωας Παπαφλέσσας, ανάγκη δημιουργίας εξόδου Καστορείου επί του δρόμου Λεύκτρο- Σπάρτη, ανάγκη δημιουργίας μεγάλου αθλητικού κέντρου Σπάρτης στην Πελλάνα (λόγω του κομβικου σημείου της Πελλάνας, που εξυπηρετεί τους πάντες), ανάγκη ένταξης των Φαραγγιών της περιοχής σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης και άλλα. Ο αυτοκινητόδρομος ταχείας κυκλοφορίας Λεύκτρο- Σπάρτη με απόφαση του υπουργού περιβάλλοντος, χωροταξίας και δημοσίων έργων κ. Σουφλιά το 2006, αποτελεί ένα καθοριστικό βήμα, με καθυστέρηση ετών, το οποίο έργο συνέπεσε με την οικονομική κρίση και με την έλλειψη σύνδεσης χωριών. Μία από τις βασικές αιτίες, εγκατάλειψης της υπαίθρου, υπήρξε και η έλλειψη πρωτοβουλιών αποκέντρωσης από όλες τις κυβερνήσεις. Δηλαδή, η αποκέντρωση που δεν ήρθε ποτέ.
Στην πράξη έχουμε μία τοπική αυτοδιοίκηση πολλών ταχυτήτων. Ο Δήμος Αθηναίων με το Δήμο Γαύδου δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες, αλλά ούτε τις ίδιες ανάγκες. Το πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στις «ακραίες» περιπτώσεις Δήμων. Στις πρόσφατες προσπάθειες της ΚΕΔΕ για ψηφιακή αναβάθμιση των Δήμων, εντοπίστηκαν οι μεγάλες διαχειριστικές ανισότητες και το γεγονός ότι μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα ακόμα και στην αποτελεσματική υλοποίηση του προγράμματος.
ΟΙ μικροί επαρχιακοί Δήμοι χρειάζονται χρηματοδοτικούς και ανθρώπινους πόρους, όπως επίσης και αποτελεσματικούς υποστηρικτικούς μηχανισμούς. Χρειάζονται επίσης μεγαλύτερο χρόνο προσαρμογής. Η διοικητική υποστήριξη, κυρίως από τις πρωτεύουσες των νομών, που θεσμοθέτησε ο «Καλλικράτης», δεν λειτούργησε. Επίσης, οι φόβοι των Δημάρχων τους, που εδράζονται στο γεγονός ότι λιγότερες αρμοδιότητες θα περιορίσουν τους ήδη περιορισμένους τους πόρους, είναι βάσιμοι.
Τέλος, θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η ενιαία-συμμετρική αντιμετώπιση των 332 Δήμων έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική και κοστοβόρα. Οι αναδιανεμητικοί μηχανισμοί εμπεριέχουν υψηλό πολιτικό κόστος. Υπενθυμίζεται ότι από την επομένη της θέσπισης του τρόπου κατανομής των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ 2013), ξεκίνησαν οι προτάσεις τροποποίησης τους. Κάθε κυβέρνηση και σε κάθε συνέδριο της ΚΕΔΕ, η αλλαγή της κατανομής των ΚΑΠ ήταν ψηλά στην ατζέντα. Οκτώ χρόνια μετά ισχύει ο ίδιος τρόπος κατανομής λόγω, κατά τη γνώμη μου, του υψηλού πολιτικού κόστους. Δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα αυτήν την εποχή, οι μισοί Δήμοι της χώρας να υποβληθούν σε δημοσιονομικό σοκ, περιορίζοντας τους ΚΑΠ τους. Από την άλλη τα αιτήματα Δήμων, που έχουν ως αφετηρία την άνιση αντιμετώπιση τους στην κατανομή των ΚΑΠ, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι δίκαια.