Η διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα και υποχρέωση για κάθε δήμο και αποτελεί θεμέλιο τόσο για την ανάπτυξή του όσο και για την ποιότητα ζωής των δημοτών.
Στην Ελλάδα, οι δήμοι, χωρίς να παραγράφονται οι σοβαρότατες κυβερνητικές ευθύνες, ΔΕΝ έσκυψαν έγκαιρα και αποφασιστικά πάνω στη λύση του προβλήματος. Οι περισσότεροι δήμοι αγνόησαν το πρόβλημα, επαναπαύτηκαν σε λύσεις βλαπτικές για το περιβάλλον, τον τόπο και τους πολίτες (αν και γνώριζαν πως αργά ή γρήγορα θα βρίσκανε το πρόβλημα μπροστά τους οξυμένο) και περίμεναν άνωθεν λύσεις και «από μηχανής θεούς».
Υπήρξαν όμως (και υπάρχουν) φωτεινά παραδείγματα δήμων, που άνοιξαν νέους δρόμους διαχείρισης σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και ιδιαιτερότητες και κυρίως με τους όρους που αυτοί επέλεξαν και όχι τα συμφέροντα κάποιων άλλων.
Ένας απ’ αυτούς τους δήμους είναι και ο Δήμος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης, του οποίου ο δήμαρχος κ. Γρ. Κωνσταντέλλος περιέγραψε στην εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ(17-8-2020) το σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων στον δήμο του, γκρεμίζοντας τους μύθους ότι, δήθεν, οι δήμοι ΔΕΝ μπορούν να κάνουν αυτόνομη δημοτική πολιτική και να εφαρμόσουν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για τη διαχείριση των απορριμμάτων:
«Εδώ και έναν χρόνο, πειραματικά, εγκαταστήσαμε 6 ρεύματα απορριμμάτων για διαλογή στην πηγή στην περιοχή Πηγαδάκια της Βούλας», λέει ο κ. Κωνσταντέλλος. Ανάμεσα στα έξι ρεύματα μπήκε και ο καφέ κάδος, για την απόρριψη των βιοαποβλήτων, ο οποίος «ανήκει» σε συγκεκριμένες οικογένειες και κλειδώνει ώστε να μην υπάρχει πρόσβαση για άλλους. «Στη συγκεκριμένη περιοχή μέσα σε ένα χρόνο καταφέραμε να κάνουμε εκτροπή από την ταφή σε ποσοστό 40% των απορριμμάτων, ενώ έχουμε μειώσει εξαιρετικά και τους μπλε κάδους (ανακύκλωση συσκευασιών) εφόσον οι συσκευασίες χωρίζονται ανάλογα με το υλικό τους».
Παράλληλα, ο Δήμος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης έχει τοποθετήσει καφέ κάδους στο 35% της έκτασής του με στόχο έως το τέλος του 2021 να έχει καλυφθεί ολόκληρος ο δήμος. «Οι κάδοι αυτοί,220 λίτρων ο καθένας, είναι αριθμημένοι και χρεώνονται σε συγκεκριμένα κτίρια, τοποθετούνται είτε εντός του κτιρίου είτε εκτός, ακριβώς απέξω, και οι ένοικοι έχουν ο καθένας από ένα κλειδί. Μαζεύουμε τους κάδους 3 φορές την εβδομάδα», εξηγεί ο δήμαρχος.
Καθώς τα βιοαπόβλητα των κάδων μετατρέπονται σε κομπόστ, και άρα δεν πρέπει να είναι «ξένα» απορρίμματα, τα συνεργεία του δήμου πριν αδειάσουν τον κάδο πραγματοποιούν έλεγχο και ζυγίζουν το περιεχόμενό του. Η ζύγιση γίνεται γιατί το υλικό του πιστώνεται στους συγκεκριμένους δημότες,ώστε να έχουν ανάλογα οφέλη από τον δήμο. Από την άλλη, την επόμενη μέρα, εφόσον εντοπιστούν εντός, αντικείμενα που δεν βιοαποδομούνται, οι χρήστες του κάδου λαμβάνουν ένα sms που τους εφιστά την προσοχή. Από το περιεχόμενο των καφέ κάδων ο δήμος παράγει πιλοτικά κομπόστ – εδαφοβελτιωτικόπιστοποιημένο βιολογικό, το οποίο πουλά σε φυτώρια. «Η επεξεργασία κοστίζει 42 ευρώ ο τόνος και μέσω της πώλησης εισπράττουμε 30 ευρώ τον τόνο. Αραδαπανούμε 12 ευρώ τον τόνο για την επεξεργασία», λέει ο κ. Κωνσταντέλλος.
Εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17.08.2020
«Ο αισιόδοξος θεωρεί ότι ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο
και ο απαισιόδοξος φοβάται ότι αυτό μπορεί να είναι αλήθεια.»
James Branch Cabell, “The Silver
Βαγγέλης Μητράκος