Τήν Δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ ἑόρτασε μέ ταπεινότητα καί ἁπλότητα ἀλλά καί μέ ἱεροπρέπεια, ἡ Ἱ.Μ. Μάνης, στόν ὁμώνυμο Ἱερό Ναό τοῦ Ἐπισκοπείου.
Στόν Ἑσπερινό χοροστάτησε ὁ Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος Γ’ συμπαραστατούμενος ἀπό τόν Ἀρχιμ. π. Νήφωνα Καρολεμέα καί τόν ἀρχιδ. π. Χριστόδουλο Κρουστάλη. Στό ἀναλόγιο ἦταν ὁ πρωτοψάλτης κ. Παναγιώτης Τζανᾶκος.
Στό κήρυγμά του, ὁ Σεβ. ἀνέλυσε τίς χριστολογικές καί θεολογικές ἔννοιες πού περιέχει τό γεγονός τῆς θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ. Μεταξύ τῶν ἄλλων ὑπογράμμισε: «Οἱ τρεῖς μαθητές ἔμειναν θαμβωμένοι καί κατάπληκτοι μπροστά στό μεγαλειῶδες θέαμα τῆς Μεταμορφώσεως. «Ἔλαμψε τό πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ἥλιος, τά δέ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκά ὡς τό φῶς» θά πεῖ ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Ὁ Μᾶρκος θά περιγράψει: «Καί τά ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα λευκά˙ λίαν ὡς χιών», ἐνῶ ὁ Λουκᾶς θά γράψει: «Καί ἐγένετο ἐν τῷ προσεύχεσθαι αὐτόν τό εἶδος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἕτερον καί ὡς ὁ ἱματισμός αὐτοῦ λευκός ἐξαστράπτων». Καί ὅπως λέγει τό τροπάριον, ὁ Κύριος «μεταμορφωθείς ἔδειξε τό ἀρχέτυπον κάλλος τῆς εἰκόνος ἐν ἑαυτῷ τήν ἀνθρωπίνην ἀναλαβών οὐσίαν». Ὁ Σεβ. κατέληξε λέγοντας ὅτι: «Ἀξίζει νά προσέξουμε τό ρῆμα «ἀνέβη εἰς τό ὄρος». Σημαίνει αὐτή ἡ ἀνάβαση, ὅτι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἀνέβουμε πνευματικά. Μή μένουμε στά φθαρτά, τά ρέοντα, τά μάταια τοῦ κόσμου τούτου, τά γήϊνα. Εἴμεθα κεκλημένοι γιά πνευματική ἀνάβαση, γιά τήν κορυφή, τοῦ νοητοῦ Θαβώρ». Τέλος, ὁ Σεβ. ἔκαμνε λόγο γιά τό κακό τῶν πυρκαϊῶν καί ζήτησε προσευχή ἀπ’ ὅλους.
Τήν κυριώνυμον ἡμέρα τελέσθηκε ἀρχιερατική Θ. Λειτουργία ὅπου ἔλαβον μέρος οἱ ἱερεῖς: Ἀρχιμ. π. Νήφων Καρολεμέας, πρεσβ. π. Σπυρίδων Κοτζαμπασάκης καί ὁ ἀρχιδ. π. Χριστόδουλος Κρουστάλης.
Στό θεῖο κήρυγμα μεταξύ τῶν ἄλλων εἶπε ὁ Σεβ.: «Ἡ ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ φανερώνει ὅτι ἐάν ζήσουμε ἀληθινή πνευματική ζωή, τότε, μία ἡμέρα θά μετάσχουμε στήν ἄπειρη θεία δόξα, ὡς τέκνα τοῦ οὐρανίου Πατρός. Ὁ Χριστός εἶπε: «Οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Πατρός αὐτῶν» (Ματθ. ιγ’, 43). Ἡ δόξα τοῦ Πατρός θά μᾶς διαποτίσει.
Στό Θαβώρ ἔλαμψε τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὡς ὁ ἥλιος. Ἄφησε νά φανεῖ τόσον μόνον ἡ δόξα Του, ὥστε νά μή ὑπερβαίνει τήν ἀντοχή τῶν μαθητῶν. «Καθώς ἠδύναντο». Ποιά εἶναι σ’ ὅλο της τό βάθος καί τό πλάτος ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ κανένας ἀνθρώπινος ὀφθαλμός δέν μπορεῖ νά δεῖ καί καμμία ἀνθρώπινη διάνοια δέν θά μπορέσει ποτέ νά συλλάβει. Ἔχει δίκαιο ὁ Ἀπ. Παῦλος νά μιλᾶ γιά ὑπερβάλλουσα δόξα καί γιά ἀσύλληπτο πλοῦτο τῆς θείας δόξας, Αὐτή τήν δόξα θέλει νά δώσει καί σέ μᾶς μέ τήν ἀγάπη Του. Τήν ἔχει ἑτοιμάσει.
Ὑπάρχει ὅμως μία μοναδική προϋπόθεση. Εἶναι ἡ οὐράνια φωνή πού ἀκούστηκε στό Θαβώρ κατά τήν θεία Μεταμόρφωση. «Αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. ιζ’, 5). Νά ἀκοῦμε τήν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, νά ὑπακούουμε καί νά τήν ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας. Ἀλήθεια, σέ ποιόν ἄλλον, παρά μόνο στό Χριστό, μποροῦμε νά ὑπακούουμε μέ ἐμπιστοσύνη, μέ βεβαιότητα, μέ πλήρη πεποίθηση ὅτι δι’ αὐτοῦ καί μόνο θά βαδίσουμε τόν δρόμο πρός τήν θεία δόξα. Σ’ αὐτόν, λοιπόν, τόν Χριστό μας, ὁλόθερμη ὑπακοή. Αὐτός εἶναι ὁ Σωτήρας, ὁ Λυτρωτής, ὁ Διδάσκαλος, ὁ Ἀδελφός, ὁ Φίλος, ἡ Ὁδός, ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή. Αὐτός καί θά μᾶς παραλάβει μαζί Του στή Βασιλεία τοῦ Πατρός».
Τέλος, τελέσθηκε Τρισάγιο γιά τόν ἀείμνηστο Μητροπολίτη Γυθείου καί Οἰτύλου κυρό Σωτήριο, εὐλογήθησαν οἱ νέοι καρποί σταφυλῶν καί ἀνεπέμφθη εἰδική Δέησις ὑπέρ τῶν Πυροσβεστῶν, τήν ὁποία καί παραθέτουμε παρακάτω:
ΕΥΧΗ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΣΒΕΣΙΝ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΪΑΣ
Δέσποτα Κύριε ὁ Θεός ἡμῶν, Παντοκράτορ καί Παντοδύναμε, Σέ ἱκετεύομεν καί Σέ παρακαλοῦμεν κατάσβεσον πάσας τάς πυρκαϊάς καί τάς ἀναζωπυρήσεις, διάλυσον ἀπειλήν καί ὀργήν πυρός καί διάσωσον καί διαφύλαξον πάντα ἄνθρωπον, ὡς καί προστάτευσον τῆς γῆς πανίδα καί χλωρίδα, τά σά δημιουργήματα. «Οίδαμεν γάρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καί συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν».
Βοήθησον δέ, ἐν τῇ ὑπηρεσία αὐτῶν πάντας τούς πυροσβέστας καί βοηθούς αὐτῶν καί ἐνίσχυσον, ἐνδυνάμωσον καί ἐμψύχωσον πρός ἐπιτέλεσιν τοῦ ἔργου αὐτῶν.
Σύ γάρ εἶ ὁ Πατήρ τῶν οἰκτιρμῶν καί πάσης φιλανθρωπίας, πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων Σου. ΑΜΗΝ.